پرتال جامع علوم انسانی – زمین تخت

در این مطلب به بررسی کد مطلب 45647 از پرتال جامع علوم انسانی نوشته شده توسط زهرا آقامحمد شیرازی می پردازیم که ادعا می کند قرآن به کروی بودن زمین اشاره می کند.
در گذشته مردم معتقد بودند که زمین مسطح است. قرنها بشر میترسید که خیلی دور برود، زیرا تصوّر میکرد از لبه زمین میافتد. آقای فرنسیس دریک، اولین شخصی بود که حدود سال 1597هنگامی که با کشتی سفر میکرد ثابت کرد که زمین کروی است.آیه زیر در رابطه با تناوب شب و روز است.
درسته در گذشته حقیقت شکل زمین رو همه می دونستند و بشر هم نمی ترسید دور بره به خاطر لبه!! بلکه کشتی ها به قدر کافی توان نداشتند و سفر ها به چند روز و چند هفته ختم میشد. سر فرانسیس هم کروی بودنی نگفته و ثبت نکرده بلکه فقط دور خود انگلستان یه چرخی زده بود در سال 1577 تا 1580 که سه سال دور زدن انگلیس طول کشیده شده.
در مطالبی که با عنوان (دادههای نجومی نقلشده در کتاب اصلی ناوبری، سفرها و اکتشافات ملت انگلیسی در سال 1589 هاکلوت) گفته شده که یکی از سواحل اقیانوس شمالی تا خلیج دریک بیان شده که اولاً این داده ها دسترس نیستند و ساختگی بودن و واقعی بودن معلوم نیست در ثانی بازم کروی بودنی خبر نیست؛ یعنی در هر دو حالت شکل زمین گفته نشده.
«الم تر انّ الله یولج الّیل فی النّهار و یولج النّهار فی الّیل؛آیا ندیدی که خداوند شب را در روز و روز را در شب داخل میکند».(سوره لقمان، آیه 29)
داخل شدن در اینجا به این معناست که،شب آهسته و به تدریج تبدیل به روز میشود و برعکس. این پدیده صرفا زمانی رخ میدهد که زمین کروی باشد. اگر زمین مسطح باشد تبدیل شب به روز و روز به شب به طور ناگهانی صورت میگیرد.
ابتدا معنی رو بخونیم:
آيا نديدهاى كه خدا شب را در روز درمىآورد، و روز را [نيز] در شب درمىآورد، و آفتاب و ماه را تسخير كرده است [كه] هر يك تا وقت معلومى روانند (گردش در آورد) و [نيز] خدا به آنچه مىكنيد آگاه است؟
در این آیه قرآن بوضوح گفته شده خورشید و ماه در چرخش هستند، اگر قرار به چرخش زمین باشه گفته میشد زمین به دور خورشید و اگه می چرخه اما اگر زمین ثابت باشه بصورت آیه بالا و سایر آیان گفته میشه که خورشید در حرکت و چرخش هست. پس این پدیده اولاً نه تنها در کرویت اصلاً قابل اجرا نیست بلکه دقیقاً زمین مسطح و ایستاده رو ثابت می کنه و تبدیل روز و شب در زمین مسطح به یک باره نیست این مورد از این خانوم بی سواد مثل هزاران مغلطه دیگه از کروی گرایان هست؛ تفسیر به رای کردن قرآن هم نه تنها جایز نیست بلکه حرام هست.
آیه زیر نیز به کروی بودن زمین اشاره میکند.
«خلق السّموات و الأرض یکوّر الّیل علی النّهار و یکوّر النّهار علی الّیل».(سوره زمر:بخشی از آیه 5)
کلمه کوره به معنای «روی هم افتادن» «یا پیچیدن» است. طریقی که عمامه دور سر میپیچد. روی هم افتادن و پیچیدن شب و روز هنگامی اتفاق میافتد که زمین کروی باشد. زمین مثل توپ گرد نیست، بلکه در دو قطب مسطح است
اینجا هم پیچیدن دقیقاً هیچ ربطی به کروی بودن نداره بلکه مثل نمونه قبلی اشاره به چرخش خورشید و ماه در قرآن داره و ثابت بودن زمین و تفسیر آیه رو مطالعه کنیم:
(((تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهارِ وَ يُكَوِّرُ النَّهارَ عَلَى اللَّيْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ «5»
جلد 11 – صفحه 220
خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ: خداى به حق آن ذاتى است كه بيافريد آسمانها و زمينها را، بِالْحَقِ: به راستى و درستى نه به باطل و عبث بلكه در آفريدن آنها چندين هزار آثار قدرت و اطوار حكمت مندرج است تا به تدبّر و تفكر در آنها معرفت به وحدانيت سبحانى پيدا كنند. يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهارِ: در مىآورد شب را به روز، يعنى به پرده ظلمت شب نور روز را مىپوشاند. وَ يُكَوِّرُ النَّهارَ عَلَى اللَّيْلِ: و در مىآورد روز بر شب، يعنى به شعاع ضياء روز، ظلمت شب را پنهان مىسازد. يا شب را به روز مىافزايد و روز را مىكاهد و روز را به شب متزايد و شب را ناقص گرداند. وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ: و رام كرد آفتاب و ماه را، يعنى جارى ساخت آنها را بر طرز واحد، كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى: هر يك آنها مىرود در فلك خود تا زمانى نام برده شده، يعنى وقت معين كه منتهى دور آنست در سير هر روز يا هر ماه يا هر سال. يا وقت انقطاع سير او كه قيامت باشد. أَلا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ: بدانيد كه خداى غالب است بر تمام مكونات، بسيار آمرزنده كه با وجود شرك و معصيت، سلب نفرمايد از بنى آدم اصناف نعمت را و معامله ننمايد به عقوبت. و محقق است ذاتى كه قادر بر خلق آسمان و زمين و تسخير آفتاب و ماه و ادخال شب در روز و بعكس باشد، هر آينه منزه خواهد بود از اتخاذ ولد و شريك، زيرا آن از صفات محتاج، و ذات او غنى باشد. جلد 11 – صفحه 221)))
در ثانی تقطیع کردن قسمتی از قرآن برای رسیدن به مقصد مورد نظر خودش مغلطه تعمیم میشه در ثانی باز هم تفسیر به رای (یا عملی حرام و بر ضد کلام معصومین محسوب) میشه.
آیه زیر به توصیف ظاهر زمین می پردازد.
«و الأرض بعد ذلک دحئها؛و زمین را بعد از آن گسترش داد».(سوره نازعات، آیه 30)
کلمه عربی برای تخم،دحاها است که به معنای تخم شتر مرغ است.تخم شتر مرغ شبیه شکل گوی و مانند زمین است.پس قرآن شکل زمین را درست توصیف میکند،گر چه عقیده رایج هنگام نزول قرآن این بود که زمین مسطح است.
در این آیه خانم آقامحمد شیرازی پا را از نادانی فراتر بردند و تخم شتر مرغ معنی می کنند ! در حالی که دوستان عرب زبان ما که در بحرین و عراق هستند میگویند دحاها یعنی بسطها/ پهن کردن و به ما گفته اند که در زبان عربی لفظ دحو و دحاها برای پهن کردن خمیر نان و اماده کردن نان برای گذاشتن در تنور استفاده میشود!! ، هرچند برای جاهلانی که زبان عربی بلد نیستند ، ترجمه کردن دحاها به چیزی غیر مرتبط بعنوان تخم مرغ عجیب نیست
اما دحاها مسئله این است که این آیه نه به تخم مرتبط هست و نه به شتر مرغ . احیاناً کسی که دحاها رو به تخم شتر مرغ ربط داده گرسنه وسط بیابون مونده بود😐و توضیحات صحیح رو مطالعه کنیم:
در لغتنامه «التحقیق» آمده:
دحاها از ریشه دحی: عبارت است از آماده سازي و هموار كردن مكان و اين معنا گاه به وسيله بسط و پهن کردن و گاه با تسهيلاتي كه مقتضي زندگي در آن است و گاهي به وسيله رفع موانع تحقق مييابد.
بسط و پهن کردن …
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاهَا قَالَ بَسَطَهَا.
محدث بزرگ شیعه ، علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- معنای دَحَاهَا پهن کردن است.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۵۶ ، تفسیر البرهان ذیل آیه 20 نازعات
ابنِعبّاس (رحمة الله علیه) أَنَّ رَجُلًا قَالَ لَهُ (النبی (صلی الله علیه و آله)) آیَتَانِ فِی کِتَابِ اللَّهِ تُخَالِفُ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَی فَقَالَ إِنَّمَا أَتَیْتُ مِنْ قِبَلِ رَأْیِکَ اقْرَأْ قَالَ قُلْ أَ إِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ حَتَّی بَلَغَ ثُمَّ اسْتَوی إِلَی السَّماءِ وَ قَوْلُهُ وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاها قَالَ خَلَقَ اللَّهُ الْأَرْضَ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ السَّمَاءَ ثُمَّ خَلَقَ السَّمَاءَ ثُمَّ دَحَا الْأَرْضَ بَعْدَ مَا خَلَقَ السَّمَاءَ وَ إِنَّمَا قَوْلُهُ دَحاها بَسَطَهَا.
مردی به عبدالله ابنعبّاس (رحمة الله علیه )گفت: «دو آیه در قرآن در تناقض با یکدیگرند» عبدالله ابن عباس رحمت الله علیه در پاسخ گفت: « آن آیات که در نظر تو با هم مخالفند، بخوان»!
پرسشگر گفت: «… بگو: آیا شما به آن کس که زمین را در دو روز آفرید کافر هستید و برای او همانندهایی قرار میدهید؟! او پروردگار جهانیان است!* او در زمین کوههای استواری قرار داد و برکاتی در آن آفرید و موادّ غذایی آن را مقدّر فرمود، اینها همه در چهار روز بود درست به اندازه نیاز تقاضا کنندگان!* سپس به آفرینش آسمان پرداخت. (فصّلت/۱۰-۹) و قول خدا؛ وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِکَ دَحاها».
ابنعبّاس (رحمة الله علیه) نیز در پاسخ گفت: «خدا صفحه زمین را پیش از سقف آسمان آفرید و سپس سقف آسمان را آفرید، و پس از (خلق کردن) آن (سقف آسمان بود که) (خشکی های) زمین را پهن کرد (بر روی آبی که روی صفحه زمین بود) و همانا دحاها به معنی پهن کردن آن است.
📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۵۴ . بحارالأنوار، ج۵۴، ص۲۱۲
ابنِعبّاس (رحمة الله علیه) إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی دَحَی الْأَرْضَ بَعْدَ السَّمَاءِ وَ إِنْ کَانَتِ الْأَرْضُ خُلِقَتْ قَبْلَ السَّمَاءِ وَ کَانَتْ رَبْوَهًًْ مُجْتَمِعَهًًْ تَحْتَ الْکَعْبَهًِْ فَبَسَطَهَا.
🔖 ابنعبّاس (رحمة الله علیه) :
خداوند زمین را بعد از آسمان پهن کرد هرچند زمین قبل از آسمان آفریده شده بود و زمین، تپّهی جمعشدهای در زیر کعبه بود که خداوند آن را پهن کرد (مانند پهن کردن خمیر نان) .
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۵۴. بحرالعرفان، ج۱۶، ص۲۹۷
دحاها به معنی پهن کردن هست اگر دنبال معنی عربی باشند باز هم نه خبری از تخم مرغ هست و نه شتر مرغی:
في هذه الصورة
الشوبک = داحی الخبز
والخبز بالارض (…دحاها…)
طبق فرمایش امام باقر علیه السلام
دحوالارض مربوط به پهن شدن خشکی های زمین روی ابها از زیر کعبه هست .
یعنی ابتدا زمین افریده شده بود
سپس گنبد اسمان بعنوان سقف اسمان
و در مرحله سوم خشکی های زمین از زیر کعبه و مکه روی اب های زمین پهن شد و به همین دلیل این ایه چنین امد : والارض بعد ذلک دحاها
و به (خشکی های) زمین توجه کن که پس از(بنا شدن آسمان/اشاره به ایه قبلی) چگونه پهن شد !
نور ماه نور انعکاسی است
در گذشته بر این باور بودند که ماه، نور خود را متجلّی میکند.اکنون علم میگوید، نور ماه نور انعکاسی است.به هر حال این حقیقت 1400 سال پیش در قرآن در آیه زیر بیان شده است.
«تبارک الّذی جعل فی السماء بروجاً و جعل فیها سراجاً و قمراً منیراً؛جاودان و پر برکت است آن (خدایی) که در آسمانها منزلگاههایی برای ستارگان قرار داد و در میان آن، چراغ روشن و ماه تابانی آفرید».(سوره فرقان، آیه 61)
در اینجا منیر یعنی از خودش نور داره و تابش داره و طبق معنی یعنی خودش از خودش نور دارد و نه تابش از جایی :
[فرخنده و] بزرگوار است آن كسى كه در آسمان برجهايى نهاد، و در آن، چراغ و ماهى نوربخش قرار داد.
شمس به معنای خورشید است. به کلمه شمس به عنوان سراج به معنای «مشعل» یا وهّاج به معنای «لامپ پر نور» و یا ضیاء به معنای «نور درخشان» اشاره میشود. همه این توصیفها برای خورشید مناسب است زیرا خورشید با انفجار درونی،گرما و نور شدیدی ایجاد میکند.کلمه عربی برای ماه قمر است که در قرآن به عنوان منیر یعنی جسم نورانی که نور میدهد توصیف میشود. باز توصیف قرآن دقیقاً با طبیعت ماه که از خود نور نمیدهد و جسمی است که نور خورشید را منعکس میکند، تناسب دارد. حتی یک بار هم از ماه به عنوان سراج، وهاج و یا ضیاء یاد نشده و یا خورشید به عنوان نور ومنیربه کار نرفته است.پس در قرآن تفاوت بین ماهیت نور ماه و نور خورشید تشخیص داده شده است.
اینجا هم تفسیر به رای کرده و در ابتدا معنی قرآن رو گفته که ماه از خودش نیر می دهد بعد اومده گفته طبیعت ماه طوری هست که نور نمیده!!! و منعکس کننده هست. مورد بعد اینه که ضیاء اگر به ماه اطلاق میشد نور ماه و خورشید برابر میشد و تاریکی و شبی بوجود نمی اومد.
آیههای زیر در رابطه با ماهیت نور خورشید و ماه است.
«هو الّذی جعل الشّمس ضیاءً و القمر نوراً؛او کسی است که خورشید را روشنایی و ماه را نور قرار داد».(سوره یونس، آیه 5)
«الم تروا کیف خلق اللّه سبع سموات طباقاً؛آیا نمیدانید چگونه خداوند هفت آسمان را یکی بالای دیگری آفریده است».(سوره نوح، آیه 15)
«و جعل القمر فیهنَّ نوراً و جعل الشمس سراجاً؛و ماه را در میان آسمانها مایه روشنایی، و خورشید را چراغ فروزانی قرار داده است؟!».(سوره نوح، آیه 16)
آیه 5 سوره یونس (تابان از خودش نور دارد) : اوست كسى كه خورشيد را روشنايى بخشيد و ماه را تابان كرد، و براى آن منزلهايى معين كرد تا شماره سالها و حساب را بدانيد. خدا اينها را جز به حق نيافريده است. نشانهها[ى خود] را براى گروهى كه مىدانند به روشنى بيان مىكند.
آیه 15 سوره نوح: این آیه کلاً اشاره به هفت گنبد و زمین طبق زمین مسطح می کنه.
آیه 16 سوره نوح (ماه تابان از خودش نور دارد) : و ماه را در ميان آنها روشنايىبخش گردانيد و خورشيد را [چون] چراغى قرار داد.
یعنی از هر زاویه ای نگاه کنیم این مقاله از پرتال جامع علوم انسانی به زمین مسطح اشاره می کنه و از طرفی تفسیر به رای نویسنده رو توی خودش جای داده،
ان شاءالله که کارشون از روی نا آگاهیشون نسبت به احادیث باشه ولی اگر کار این افراد اگر با قصد و از روی آگاهی باشه بر خلاف فرمایشات معصومین ، در نتیجه درآخرت پاداششون نوشیدن فلز مذاب و میوه زقوم درجهنم هست😄. باشد که رستگار شویم.
تفسیر به رای چیست:
تفسیر به رأی – ویکی شیعه (wikishia.net)
تفسیربهرأی – ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد (wikipedia.org)
flatearthfarsi.ir/category/blog-religious
/اهداف-شیاطین-غربی-و-تحریف-خلقت/
نمی خوام قضاوت کنم ولی از حرف آخرت ترکیدم از خنده