به نظر من خلأ در فضا وجود ندارد چرا؟ چون در واقعیت، طبق آزمایشات، شما نمی توانید فشار گاز یا خلأرا بدون ظرف ایجاد کنید. یعنی باید داخل محفظه این کار انجام بشه در فضا هم محفظه ای وجود نداره چون بر اثر بیگ بنگ فضا ایجاد شده (طبق نجوم کروی) و فاقد محفظه ای شیشه ای برای محافظت شدن است و همچنین اصل برنولی هم نمیشه در راستای تحقق تخیل ایجاد خلأ کرد چون خلأ یک سیال نیست.
آب در فضا نابود می شود ! زمین نمی تواند کره ای معلق در فضایی فاقد هوا باشد!
توضیح ویدئو:
همه ما میدانیم که در مدل خورشید مرکزی (مدل رایج در کیهان شناسی امروز)، زمین کرویست و درحال چرخش در فضای بیکرانی از خلا است. اما اگر با روش علمی و ابزار علم پیش رویم، متوجه خواهیم شد که وجود هوا و آب در خلا، آنطور که قبلا تصور میکردیم هم نبوده و تناقضاتی در اینجا ایجاد میشود. امروز با یک آزمایش به سراغ شما آمده ایم تا نشان دهیم که چرا و به چه علت فضای خلا در خارج از زمین وجود ندارد و چرا یک زمین نمیتواند کروی و درحال چرخش در فضا باشد، زمانی که ما انسان ها به راحتی بر روی آن درحال زندگی کردن هستیم.
اصل مشاهدات و شرح نتایج آزمایش:
۱- قطرات کوچک آب در کناره ظرف شیشه ای، به تدریج در طول زمان کوچک تر شدند.
۲- بعد از گذشت دقایقی، دیگر قادر به مشاهده قطرات آب بر روی دیواره و کناره های ظرف شیشه ای نبودیم.
۳- ظرف شیشه ای خارج از محفظه پمپ خلا، پس از گذشت زمان، که برای هردو آنها بطور یکسان گذشته بود، هنوز هم دارای قطراتی بر روی دیواره ها و کناره هایش بود. این نشان می دهد که تبخیر آب به علت دما، عامل ناپدید شدن قطرات آب بر روی ظرف شیشه ای در داخل محفظه خلا نبوده.
دقیقا چه اتفاقی افتاد:
پمپ خلا تعداد ذرات هوا را در محفظه خلا کاهش داد که باعث کاهش فشار هوای درون محفظه میشود. کاهش در فشار هوا بدین معناست که ذرات هوای کمتری در هر ثانیه بر قطرات آب تاثیر میگذارند و این باعث کاهش فشار هوا بر روی قطرات آب میشود.
نیرو های جذب و پیوند بین ذرات تشکیل دهنده قطرات آب و همچنین بین ذرات آب و شیشه، در آن زمان همچنان بر قرار بود. به علت کاهش فشار هوا، ذرات آب با انرژی جنبشی کافی ای، بر نیروی جذب غلبه کردند و تبدیل به ذرات بخار آب شدند (تبدیل به گاز شدند).
این ذرات بخار آب (گاز) از ظرف شیشه ای خارج شده و فضای قابل دسترسی محفظه خلا را پر کردند.
قطرات آب بروی ظرف شیشه ای ثابت بودند چرا که نیرو های وارده بر روی آن ها به تعادل رسیده بودند. نیروی کشش به سمت پایین (که همگی با نام گرانش میشناسیم) به اندازه کافی قدرتی برای غلبه بر نیروی جذب و پیوند بین ذرات و قطرات آب و ظرف شیشه ای، و حتی نیروی جذب و پیوند بین ذرات سازنده قطره آب ندارد.
در قطرات آب، در بین مولکول ها و ذرات سازنده نیروی جذب و پیوند وجود دارد.
میتوانید برای درک بهتر این مفهوم، توزیع ماکسول-بولتسمان را مطالعه کنید.
اگرچه هرکدام از ذرات آب نیروی جنبشی(انرژی سینتیک) دارد و درحال حرکت و چرخش است، انرژی سینتیک که توسط تعداد زیادی از ذرات و مولکول های آب جذب میشود، برای ذرات به منظور جدا شدن از قطره آب و تبدیل شدن به گاز ناکافی است.
ذرات آب برای تبدیل شدن به گاز، باید به مقدار کافی نیروی جنبشی را جذب کنند تا بر نیرو های ادغام شده از نیروی جذب بین ذرات سازنده قطرات آب و نیرویی که فشار هوا بر قطرات وارد میکند غلبه کنند. زمانی که فشار هوا توسط پمپ خلا کاهش پیدا کرد، نیرویی که فشار هوا بر روی قطرات آب درون محفظه وارد میکرد نیز کاهش پیدا کرد.
زمانی که فشار هوا کاهش پیدا میکند، انرژی سینتیک (جنبشی) هرکدام از ذرات و مولکول های آب حالا کافی است و میتواند بر نیرو های ادغام شده جاذب بین قطره آب و ظرف شیشه ای غلبه کند. نیرو های جذب و پیوند بین ذرات آب و نیروی کاهش یافته فشار هوا بر روی قطره آب، در نتیجه منجر به شکل گیری ذرات گاز میشود.
قانون دوم ترمودینامیک بیان میدارد که بخار آب یا ذرات آب تبدیل شده به گاز شروع به پر کردن فضای موجود در مخزن میکنند.
چه فشاری را در آزمایش داشتیم؟ تصویر زیر را ببینید:
زمانی که پمپ خلا را روشن کردیم، فشار هوا کاهش پیدا کرد و ذرات آب تبدیل به ذرات بخار آب (گاز) شدند. ذرات گاز بطور رندوم در تمامی جهات حرکت کرده و پخش شدند و مطابق قانون دوم ترمودینامیک پیش رفتند و بلافاصله در سراسر شکل و حجم فضای تعریف شده توسط مرز مادی مخزن پراکنده شدند. اینها توضیحات ساده ای از چگونگی شکل گیزی این مراحل و انرژی ها و نیروی های درگیر بود.
در نظر داشته باشید که نیروی گرانش نمیتواند بر نیروی جذب و پیوند بین قطرات آب و دیواره ظرف شیشه ای غلبه کند (همانطور که در آزمایش مشاهده کردیم) که در نهایت منجر به ثابت ماندن قطرات آب میشود. همچنین در نظر داشته باشید که هیچکدام از نیرو های موجود در این آزمایش (نیروی بین ذرات و دیواره ظرف و نیروی گرانشی) توان جلوگیری از تبخیر و خروج ذرات گاز از ظرف را ندارند. درواقع زمانی که فشار کاهش می یابد، هیچ نیرویی مانع خروج گاز نمیشود. پس عملا در مواجهه با چنین حالتی، پاسخی به نام “گرانش” نخواهیم داشت.
فشار اتمسفری (جو) در سطح دریا ها در حدود ۱۰۱۳.۲۵mbar است. فشار در فضا (خارج از اتمسفر زمین) در حدود ۰.۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۱۳۳mbar است.
منبع:
http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Vaccum
آب موجود در محفظه خلا زیر فشار حدود ۵۰ هزار بار کمتر (۰.۰۲۰mbar) در مقایسه با زمانی که تحت فشار نرمال و طبیعی اتمسفر (۱۰۱۳.۲۵mbar) قرار دارد بود. همچنین دیدیم که نیروی گرانش نتوانست از ناپدید شدن آب از کناره های ظرف شیشه ای و تبدیل آن به گاز جلوگیری کند.
همین اصل علمی را میتوانیم برای زمین و اتمسفرش در مقابل فضای خلا بکار ببریم. اکنون ما میدانیم که در چنین حالتی، چه چیزی برای اتمسفر زمین و آب مایع بر روی سطح آن اتفاق خواهد افتاد. اگر یک مکان یا ناحیه با فشار پایین (کم فشار) در کنار اتمسفر ما قرار داشته باشد، عملا وجود ابر ها غیرممکن خواهد بود. همچنین دریاها، اقیانوس ها، دریاچه ها و… در این صورت نباید وجود داشته باشند و درنهایت اینکه حیات بر روی زمین ازبین میرفت و ما انسان ها نیز وجود نداشتیم.
مواردی که ممکن است شما را درگیر کند:
۱- منکر علم شوید و بگویید قانون دوم ترمودینامیک نادرست است و اگر اینچنین هم باشد، نمیتوانید به هیچ روش علمی ای ثابت کنید که این قانون نادرست است.
۲- لبخند ناخوشایندی بزنید و این شواهد را نادیده بگیرید و به یک فضای خلا درحال گسترش در خارج از زمین باور داشته باشید بدون اینکه حتی فکر کنید.
۳- مشابه این آزمایش را انجام دهید و شروع به آموختن علم بصورت سلف لرنینگ (خود آموزی) کنید.
سیال چیست
در فیزیک، یک مادهٔ شاره یا سَیّال (انگلیسی: Fluid)، یکی از حالت‌های وجود ماده است و شامل مایعات، گازها، پلاسما و تا حدی جامدات پلاستیک میشود. شاره ماده‌ای است که تحت اثر یک تنش برشی هر چند هم که کوچک باشد، بی وقفه تغییر شکل دهد. سایر مواد به جز مواد شاره (شاره‌ها) در این تعریف نمی‌گنجند. براساس یک تعریف جامع‌تر، شاره به ماده‌ای گفته میشود که تحت نیروی برشی به‌طور پیوسته تغییر شکل می‌دهد بدین معنا که تا زمانی که نیروی برشی به شاره وارد می‌گردد دائماً آن ماده تغییر شکل می‌دهد.
تمام شاره‌ها ویژگی روان شدن را دارند و بر خلاف جامدات در برابر تغییر شکل مقاومت نمی‌کنند (به اصطلاح رایج «شکل ظرفی را که در آن قرار دارند به خود میگیرند».) یکی دیگر از ویژگی‌های شاره‌ها چسبندگی یا لزجت می‌باشد. لزجت عامل پیوستگی ذرات شاره می‌باشد. هر چقدر شاره‌ای لزج‌تر باشد، ویژگی‌های شاره‌گونه آن کمتر است. (مانند عسل به طور مثال سخت‌تر روان می‌گردد)
سه عامل مورد نیاز ایجاد خلأ:
1- کاهش فشار
2- استفاده از پمپ خلأ
3- سیال بودن (برنولی)
که هیچ کدوم در مورد فضا صدق نمی کنه.
معادله برنولی
معادله برنولی یا اصل برنولی در مکانیک سیالات رفتار شاره را در جریان یکنواخت توضیح می‌دهد و فرم ریاضی قانون بقای انرژی در سیالات است. به زبان ساده چنین است: در شاره‌ای که جریان دارد، افزایش سرعت جریان با کاهش فشار هم‌زمان است، به شرطی که ارتفاع سیال ثابت بماند. معادله برنولی بیان دقیق‌تر این اصل است، به عبارت دیگر اگر سرعت یک سیال افزایش پیدا کند، فشاری که بر یک سطح وارد میکند کاهش می‌یابد و بالعکس.
همچنین مطالعه کنید:
بحث خیلی خفنی خیلی دوست دارم یادش بگیرم به نظرت چه چیزایی باید بخونم و عملی آزمایش کنم البته کتابی که درست باشه این دروغ های مدرسه و دانشگاه نباشه😂😂❤
سلام;
برای آزمایش علمی تنها راه ساخت پمپ خلا هست که نیاز به فشار داره اگر این کار انجام بشه بر اساس توضیحات که وجود داره و به عنوان “قانون” ثبت شده! گازها متلاشی میشن و مایعاتی که درونش گازی باشه (اکسیژن، نیتروژن، و …) متلاشی میشه.
اگر دوست دارید این موارد رو خودتون بهش برسید کافیه به اصل و ریشه گفته ها توجه کنید مثلاً مهم نیست » کسی رفته فضا یا فضا پیما وجود داره یا موتور این ها چطور کار می کنه…
کافیه ببینید اصلاً فضایی وجود داره که این موارد بشه تایید بشه یا نه … ؟!
دوست عزیز خلأ رو به وجود آوردید، اما برای به وجود آوردنش تمام بخر آب رو به بیرون و داخل شیلنگ و دستگاه خلأ کشیدید. اگر خلأ رو به وجود بیاورید و دیگه مکشی به خارج صورت نگیره. در اون صورت اگر یک جسم با گرانش بالا داخل خلأ، گازها دیگه جایی نمیرن، بر اساس نیروی گرانش و طبق چگالی روی هم قرار میگیرند و طبقه بندی میشن.البته قطعا خلأ به معنای هیچ،در طبیعت وجود ندارد. بلکه در اون هم گازها و جامدات هستند،اما مایعات خیر،مایعات فقط در کنار گرانش و یا فشار بالا شکل میگیرند.
سلام;
سه عامل مورد نیاز ایجاد خلأ رو مجدد مطالعه کنید.