نقدی بر آپولو های ناسا / دروغ سفر به ماه – 2022

نقدی بر آپولو های ناسا / دروغ سفر به ماه – 2022

در این مقاله به سری اشتباه ها و دروغ هایی که ناسا با ماموریت های آپولو داشته می پردازیم، مقاله آپولوهای ناسا ممکنه مدتی بعد آپدیت بشه و سایر اشکالات و مچ گیری و یا دروغ هایی که سازمان ناسا برای فریب انسان ها ساخته، در این مقاله قرار می گیره.

توجه : تمامی عکس ها قابلیت بزرگنمایی دارند ، برای بزرگنمایی کافی است یک بار روی تصاویر کلیک کنید.

---

ویدیوی مرتبط : مستند زمین تخت پارسی فصل 1 قسمت پنجم در خصوص سفر به ماه فریب قرن :
https://flatearthfarsi.ir/all/1313/مستند-زمین-تخت-پارسی-فصل-1-قسمت-پنجم/

بنابر ادعای آنان فضاپیمای مارس اکسپرس در مسیر سفر خود به سیاره‌ی سرخ و در فاصله ۵ میلیون کیلومتری، دوربین خود را به سوی زمین برگردانده و این عکس را از زمین را گرفت.
حال سوالی که مطرح میشود این است که آیا ماه نیز در فاصله پنج میلیون کیلومتری از زمین قرار دارد که زمین در تصاویر آپولو و چینی ها این چنین کوچک دیده میشود؟ تصاویر ناسا زمین را دقیقا مانند این تصویر مارس اکسپرس نشان میدهند

تصاویر ناسا موضوعی را به ما خوب فهمانده آن هم این است که زمین و ماه دو جرم فضایی ثابت هستند که منتظرند تا ناسا از آن ها تصویر برداری کند.
سرعت زمین: 67 هزار مایل بر ساعت در فضا به دور خورشید
سرعت ماه: 2,288 مایل بر ساعت در فضا به دور زمین
آن وقت این دو جرم فضایی فقط منتظرند که ناسا از آن ها تصویر تهیه کند. حتی در اکثر تصاویر آن ها زمین به دور خود نیز نمیچرخد.
سرعت ادعایی زمین به دور خود: 1000 مایل بر ساعت
مشکل دیگر اینکه در اکثر تصاویر ناسا ماه در کنار زمین و بسیار نزدیک به زمین نشان داده میشود اما در بسیاری گویا از هم میلیون ها کیلومتر فاصله دارند…..

آپولوهای ناسا

ناسا مانند شرکت فیلم سازی هالیوود است اما فرق بین این دو این است که ناسا ادعا میکند درحال نشان دادن حقایق است اما هالیوود این ادعا را نمیکند بلکه ادعا میکند فیلم هایش علمی تخیلی است(به خصوص فیلم هایی درباره داستان فضا). در این تصاویر شما میبینید که قبل از پروژه آپولو افرادی مشغول ساخت ماکت هایی از ماه هستند! در برخی تصاویر در کنار افراد تصاویری از ماه دیده میشود که گویا با تهیه تصویر از ماه قصد داشتند بطور دقیق ماکت را مانند ماه تهیه کنند. این تصاویر به خوبی نشان میدهند که ناسا با هالیوود و دیزنی فرقی ندارد تنها ادعا میکند که حقایق را نشان میدهد.

حال میشود رابطه ناسا و دیزنی را بهتر درک کرد

پنجاه و اندی سالگی این تصویر فیک را تبریک میگویم
ماموریت های اپولو بر روی قسمتی از ماه که سمت زمین بود انجام شد و فضانوردان فرود آمدند!! اما در تصاویر آن ها زمین همیشه در بالای افق قرار دارد اما در واقع آن ها باید زمین را در بالای سر خود میدیدند نه در افق چون بر روی قسمتی که سمت زمین است فرود آمده بودند!! آیا اینجا یک اشکال وجود ندارد؟ به مناسبت پنجاه سالگی این تصویر فیک دوباره یاد آور اشکالات آپولو شدیم!

آپولوهای ناسا

تصویر معروف از زمین به نام تیله آبی تصویری است که ادعا میشود توسط فضانوردان ماموریت جعلی آپولو 17 از فضا و از فاصله 45 هزار کیلومتری از زمین گرفته شده.
اما آیا این تصویر حقیقی است؟ نظر رابرت سیمون یا آقای تیله آبی در این مورد چیست؟
آخرین باری که شخصی تصویری از بالای مدار نزدیک زمین تهیه کرد در سال 1972 در طول ماموریت اپولو بود که فقط قسمتی از نیم کره زمین (نه همه کره زمین) در آن مشخص بود در سال 2002
سپس ما نقشه ای تخت را بر روی یک کره پوشاندیم و بخشی از کار من یک پارچه سازی سطح، ابر ها و اقیانوس ها برای مطابقت با انتظارات مردم از اینکه زمین از فضا چگونه است بود.
آن تصویر معروف شد به تصویر تیله آبی.
دوستان عزیز این دیگر تئوری توطئه نیست! ناسا در وب سایت خود اشاره کرده که تصاویر مطابق با انتظارات مردم ساخته میشود یعنی تصویر حقیقی ای از زمین وجود ندارد.
یک فرد منطقی از خود می پرسد:
چرا با وجود هزاران ماهواره که آن ها ادعا دارند در مدار زمین وجود دارد، یک تصویر حقیقی ماهواره ای تهیه نمی کنند و تنها تصاویر را جعل میکنند؟

ویدئویی از مدارگرد شناسایی ماه LRO که به وضوح محل های فرود کاوشگرهای آپولو و تجهیزات بجا مانده فضانوردان را نشان میدهد
(برای اثبات یک دروغ از سی جی آی استفاده میکنند) تصاویر فیک برای اثبات تصاویر فیک

آپولوهای ناسا

اشکالات داستان سفر به ماه

1- با وجود اینکه در قرن بیست و یک هستیم ولی بشر هنوز نتوانسته در همین نقاط در دسترس خود با کنترل های نامحدودی که قادر است اعمال کند به اعماق دو هزار یا سه هزار متری دریاچه ها و اقیانوس ها دست یابی داشته باشد جایی که فشاری بسیار بسیار کمتر از آنچه در خارج از جو وارد خواهد شد بر انسان و تجهیزاتش وارد می شود، حال چگونه ممکن است چهلو پنج سال پیش تر از این و در قرن بیستم بشر به ماه رفته باشد؟

2- چرا با وجود تلسکوپ های نوری بسیار قوی و نیز ادعای نصب دوربین های قوی مانند دوربین های با تصاویر زنده گوگل ارث در مدار زمین، تا کنون هیچ تصویری واضح تر از آنچه در همان تصاویر اولیه چهلو پنج سال پیش ارائه داده اند ارائه نمی شود و بر عکس، تصاویر جدیدی که ارائه می شوند ابهامات را زیادتر هم کرده اند؟

3- یکی از دستاویزهایی که غافلین مومن به ناسا، به طرز کاملا ناشیانه ای برای دفاع از سفر به ماه می آورند تصاویر ویدئویی(!) ماهواره ژاپنی از بقایای چهلو پنج سال پیش ماهنوردان است که آن را ضربه مهلکی به منتقدین می شمارند در حالی که این دستاویز فقط نشاندهنده غفلت و بی سوادی آنهاست

این تصاویر نیز بیشتر بر ادعای دروغ بودن سفر به ماه صحه می گذارد زیرا در امروز که حتی به فیلم های مستند و زنده هم نمی توان اعتماد کرد این ماهواره فقط عکس محل استقرار و نمایش شبیه سازی شده را مجددا به عنوان ماه نشان می دهد عکس هایی که با همان کیفیت چهلو پنج سال پیش و بصورت اسلاید نمایش داده می شوند که افراد بی اطلاع، به اشتباه آن نمایش ویدئویی اسلاید ها را فیلم نامیده اند

دروغ گویی به حدی علنی شده که تصویر انیمیشن چرخش ماه را که در لحظه شروع نمایش، هلال بود بعد بلافاصله در نیم ثانیه قرص ماه کامل می شود را به عنوان تصویر واقعی ماه عنوان می کنند و جالب تر در همین تصاویر انیمیشن سیمولیشن شده از ماه، نام اپولو یازده نوشته شده که نشان می دهد آقایان فضانورد و ناسا در فضا و بالای محل فرود ماهواره ها بصورت هولوگرام نام ماهواره ها را هک کرده اند که وقتی ماهواره ژاپنی کذایی اقدام به فیلمبرداری می کند و ماه می چرخد نوشته ها از جلوی دوربین رژه می روند و شروع به معرفی جغرافیای ماه می کنند!

از نظر ما وقتی می توان گفت تصاویر جدید، بر اسناد چهلو پنج سال پیش صحه می گذارند که فیلمها، زنده و مستند و بدون قطع شدگی، از سطح ماه نمایش داده شود و آن تجهیزات را نشان دهد، که البته هرگز چنین تصاویری نخواهیم دید.

4- یکی از اشکالات اساسی و ساختاری سناریوی طراحی شده برای سفر کذایی به ماه این است که یک ماه پیما، چگونه پس از پرتاب شدن و صعود از سطح ماه، در فضای تاریک و لایتناهی مدارات پیرامونی ماه، می تواند سفینه فرمانده را که منتظر اوست یافته و با آن تلاقی کند و سپس به آن اتصال یابد یا جابجایی سرنشین انجام دهد؟ زیرا آن سفینه که نمی توانست در جایی در فضای پیرامون ماه بایستد و منتظر خبری از سطح ماه شود چون کاهش سرعت باعث سقوط در ماه و افزایش سرعت هم باعث خروج از مدار ماه می گردد بلکه باید با سرعت ثابت به دور ماه می چرخید و پرتابه از سطح ماه نیز باید به قدری می چرخید تا در فضای تاریک به نوعی معجزه آسا به آن برسد!

اگر هم گفته شود مانند ماهواره های مخابراتی اطراف زمین که با سرعت چرخش وضعی زمین هماهنگ هستند و مانع سقوط می شود آنها نیز با سرعت چرخش وضعی ماه هماهنگ می شدند تا سقوط نکنند، حرفی بس چرند گفته اند زیرا ماه حرکت وضعی ندارد و از این نظر همیشه ثابت است لذا چنین تصوری نیز باطل است و در این صورت سفینه فرمانده باید بلافاصله به ماه سقوط می کرد.

از طرف دیگر هم اگر گفته شود که نه، سفینه فرمانده، ماه نورد را به سمت ماه رها کرده و خود در مدار ماه، در حال چرخش مانده است، این همان اشکال بزرگ است که در فضای همیشه تاریک و بی کران، چگونه می توانست ماه نورد را هنگام بازگشت، یافته و با آن ملاقات کند؟

برای درک بهتر مشکل، تصور کنید که شما در شبی تاریک از ضلع جنوب کویر لوت به دور کویر در حال چرخیدن هستید و دوست تان در همان حال از گوشه ای در جهت جغرافیائی مقابل، به سمت شما حرکت می کند نه صدای همدیگر را می شنوید و نه کنترل گاز و فرمان چندانی در اختیارتان است و نه فرصت کافی دارید و صدها محدودیت دیگر. حال اگر حتی به هم برسید و از ده متری هم نیز عبور کنید متوجه نخواهید شد.

تصور کنید که در مدارهای بی شمار ماه در حال چرخیدن هستید و قرار است چیزی از ماه به سمت یکی از این مدارها پرتاب شود نه نقطه ثابت مرجعی دارید و نه می توان آدرس داد و نه جی پی اس و غیره وجود دارد که هر دو نفرتان به آن پناه ببرید یا نه جایی هست که در آنجا منتظر هم باشید چگونه به هم خواهید رسید؟

5- در فیلم زمین خوردن فضانورد در ماه، چندین اشکال وجود دارد
یکی اینکه به نظر می رسد از ابتدا بنا بوده یک صحنه ساختگی زمین خوردن از فضانوردان گرفته شود
زیرا آن سنگ و چاله کنار آن نیز از اول در کادر تصویر بود و فضانوردان بدون هیچ توجیهی آمده و در نزدیک آن صحبت می کردند.
دوم اینکه فضانورد اول که زودتر از صحنه خارج می شود بیش از حد، ادای راه رفتن در آب را در می آورد و ابتدا به سمت جلو خم شده و بدن را به جلو پرتاب و با نوک پا راه می رود در حالی که برخلاف او، فضانورد دوم هیچ تکیه ای به نوک پا نمی کند و مانند روی زمین با کف پا راه می رود تا زیر پایش را ندیده و به زمین بخورد!
سوم اینکه اگر این افتادن سهوی بوده پس می توان اشکال گرفت که فضانوردانی که چنین حواس پرت بودند که در یک حرکت سادۀ دو دقیقه ای یک خطای دهشتناک داشته اند و سنگ زیر پای خود را نمی دیدند پس بطور متوسط در مدت زمان بیش از هشت روز، به احتمال زیاد باید نزدیک به شش هزار خطا می داشتند که می دانیم با توجه به انتشار خطا و شرایط ویژه محیط و سن و تجربه، باید خطاهای عملی را چندین هزار برابر این مقدار گرفت پس با چنین فاجعه ای، چگونه آن همه برنامه های سخت میلیمتری که همگی حیاتی بوده اند را بدون کمترین اشتباهی، زنده و سر حال به جا آورده و جان سالم به در برده اند؟
چهارم اینکه هر کدام از فضانوردان با تجهیزات خود با توجه به شتاب جاذبه در ماه که یک ششم زمین است نمی توانسته بیش از بیست کیلوگرم وزن داشته باشد حال یک انسان دو متری بیست کیلوگرمی، چرا به خاطر گیر کردن سنگ به پایش باید آنچنان با سرعت به زمین بیفتد؟
پنجم اینکه صداهای بوق دستگاههای فضانوردان، بدون کمترین اعوجاج و اغتشاشی در زمینه صحبتهای فضانوردان هست در حالی که صدای فضانوردان به قدری دچار اغتشاش یا دیستورشن شده که به زحمت می توان گفتارشان را دریافت، چنین امری اصلا عادی نیست زیرا اگر پارازیتی هست باید در هر دو صدا نفوذ کند نه گزینشی.
6- در حین حمل پرچم برای نصب، در اثر مقاومت هوا، گوشه آزاد پرچم از بقیه پرچم جا می ماند و حتی با وجود اینکه این پرچم از ماده خشکی ساخته شده است تا تکان نخورده و رسوایی به بار نیاورد ولی با این وجود، چندین بار این گوشه و نقاط دیگر پرچم در اثر جابجایی و خلأ ناشی از حرکت فضانوردان، اعوجاج می گیرد که کل نمایش ماه نوردی را رسوا می کند.

7- به کدام دلیلی حرکات ماه نوردان، اسلوموشن است؟ مگر کم شدن وزن باعث اسلوموشن شدن حرکات تمام اعضا می شود؟ اگر جواب مثبت است پس چرا حرف زدنشان اسلوموشن نیست؟ مثلا آیا اینهایی که از آسمان زمین، سقوط آزاد نمایشی اجرا می کنند یا در حالت بی وزنی در داخل فضا پیما یا هواپیمای ویژه سقوط آزاد، حرکت می کنند آیا حرکاتشان اسلوموشن است؟
یا اگر اینها به جای ماه، به کره ای می رفتند که شتاب جاذبه بیشتری نسبت به زمین می داشت و وزن شان بیشتر می شد آیا حرکات بدن شان تندتر می شد؟
نه خیر، بلکه به نظر میرسد تمام فضانوردان در سیالی غلیظ تر از هوا و رقیق تر از آب، حرکت می کنند که بالاجبار حرکات عادی را کند کرده است یا ترفندی دیگر در داخل لباس ها به کار رفته است.
8- در هنگام پرتاب ماه نورد از سطح ماه به مدار ماه، یک دوربین فیلمبرداری روی ماه قرار دارد که مدام حرکات آن پرتابه را در کادر خود نگه داشته و فیلم آن را مخابره کرده است.
شایان ذکر است که در چهلو پن سال پیش سیستم رهگیر اتوماتیک(تشخیص چهره) هنوز برای دوربین های فیلمبرداری اختراع نشده بود تا دوربین بصورت خودکار شیئی پرنده را در کادر خود نگه داشته و آن را تعقیب کند و این تکنیک به تازگی و چند سالی است به دلیل نیاز پخش فوتبال به این سیستم اختراع شده است و نوعی سیستم دیجیتالی است که در آن دوره به کار نمی رفت.
9- چرا در تصاویر ناسا مربوط به سفرهای آپولو، جزئیات زمین از روی ماه، کمتر از جزئیات ماه از روی زمین، مشخص است؟
در حالی که حجم زمین چندین برابر بیشتر از ماه است بنابراین باید جزئیات زمین را بهتر بتوان دید(خواهیم گفت که دیدن همان جزئیات اندک هم در عمل غیر ممکن است)

10- تصاویر زمین آبی رنگ در کنار ماه مونتاژ است نه واقعی و گرنه کره زمین باید بصورت کره ای کاملا قرمز یکنواخت دیده شود و جو قرمز باید مانع دیده شدن سطح آن شود زیرا که به دلائل علمی زمین باید از هر نقطه ای در خارج از جو، قرمز دیده شود همانگونه که تمام اجرام منظومه شمسی، رنگ بیرون و ظاهری شان متفاوت با رنگ سطح شان است.

این یک امر طبیعی است که خوشبختانه سه دهه بعد از سپری شدن تب سفر به ماه، تازگیها یکی از دانشمندان کشف کرده که هیچکدام از سیارات از داخل جو یا از روی سطح خود به رنگی که ما از بیرون می بینیم دیده نمی شوند. ولی این دانشمند وظیفه شناس برای اینکه زحمات ناسا را به باد ندهد برای این قانون یک استثناء نیز قائل شده است و آنهم کرۀ زمین است که از هر دو منظر به رنگ آبی دیده می شود؟!
ایشان استناد این همرنگی را فقط وجود عکس های آبی از زمین که عکاس آنها، دیگر
اما به دلیل شکست و تجزیه نور سفید(مایل به زرد)خورشید توسط جو زمین، از آنجایی که نور آبی با طول موج کوتاهتر، بیشتر شکست خورده و به سمت سطح زمین خمیدگی پیدا می کند لذا کل جو از سطح زمین به رنگ آبی دیده می شود که طول موج کوتاهتری دارد.
به همان دلیل نیز کمترین شکست برای نور قرمز است یعنی نور قرمز به سمت داخل زمین کمترین خمیدگی را دارد لذا به بیرون از جو کشیده شده و باعث می شود زمین از خارج از جو خود به رنگ قرمز دیده شود همانطور که سایر سیارات منظومه شمسی نیز همچنین هستند.
مکانیسم این عمل به قدری زیبا و شگفت انگیز است که انسان را به حیرت وا می دارد، تابش خورشید از افق در هنگام طلوع و غروب یک قاعده دارد و وقتی که در وسط آسمان است نیز قاعدۀ خاص به خود را می گیرد همچنین وقتی که از نقطه ای در خارج از جو به زمین نگریسته شود هم حالت خاص دیگری است.
11- چرا در تصاویر منسوب به سطح ماه، روشنی افق اینقدر محدود به حدود صد متری است؟ در حالی که نور مستقیم خورشید یا بازتاب آن باید تا یک نیمه ماه را روشن کند ولی در تصاویر، این ماه حتی از یک جزیره کوچک که در اثر جزر و مد تشکیل می شود هم کوچکتر است.

12- در تصاویر آپولو یازده مرتبا می بینیم که فضانوردان در حال نصب دستگاه انعکاس دهنده لیزیری بر روی ماه هستند!
لازم به ذکر است که با هیچ وسیله ای نمی توان از روی زمین پرتوی لیزری را دقیقا عمود بر بازتاباننده لیزری مذکور تاباند تا انعکاس آن به مبدا برگردد زیرا ماه و زمین دائما در حال حرکت هستند. بر فرض محال، اگر چنین امری ممکن شود نیز بی فایده خواهد بود زیرا هر میکرون لرزش یا تغییری در هر کدام از فرستنده یا گیرنده، پرتوی لیزری را به ملیونها کیلومتر دورتر بازتاب خواهد داد و البته لرزشهای تا این اندازه، کاملا طبیعی است.
کسانی که تنظیم کردن دیش های ماهواره ای را تجربه کرده اند می دانند که کار به چه سختی ممکن است، حال اگر امواج ماهواره ای به جای واگرا بودن، یکنواخت موازی(خطی-لیزری) می بودند تا به حال هیچ گیرنده ماهواره ای موفق به دریافت کانال نشده بود.
پس نصب و کاربرد آن سیستم های دکوری در ماه، دروغ است. کل سطح ماه برای امواج رادیوئی غیر موازی(غیر لیزری) با فرکانس های گیگاهرتزی ارسالی از زمین مانند آینه عمل کرده و مانند مهتاب آنها را به سمت زمین باز می تاباند.
مهندسان مخابرات قبل از اختراع و به کارگیری از ماهواره ها، از خود سطح ماه به عنوان ماهواره استفاده می کردند.
13- چرا امواج uv (ماوراء بنفش) مستقیم و قوی خورشید نتوانست بلافاصله رنگهای موجود در لوازم یا لباس و یا پرچم را تیره کند؟
می دانیم که امواج uv که از یک لامپ فلورسنت بسیار ضعیف ساتع می شوند، به راحتی در طی چند ساعت زردی نوزادان را بر طرف می کند یا آفتابی که از فیلتر قوی جو نیز گذشته است ولی لباسها و سایر وسایل پهن شده را تغییر رنگ می دهد و در طی روزها و سالیان می پوساند ولی در کمال شگفتی uvهای با آن قدرت، تاثیری بر رنگ های تجهیزات فضانوردان نگذاشته است.
14- چرا رنگهای تجهیزات و لباس های فضانوردان، عینا مانند آنچه بر روی زمین دیده می شود می باشد در حالی که در ماه، جوی آبی رنگ نیست که تعریف رنگ ها را برایمان انجام دهد و مطمئنا هیچکدام از رنگهای پرچم و لباس فضانوردان در فضای بدون جو و عریان ماه، نباید به آن رنگ های زمینی دیده شوند زیرا که جو آبی زمین در آنجا نیست.
15- چرا در بیرون از جو زمین و در مدار ماه و روی سطح ماه، امواج و گرمای خورشید نتوانست وسایل الکترونیکی از قبیل فیلم و مدار و سیم و… را تجزیه و متلاشی کند؟
16- چرا امواج خورشید نتوانست بر روی مدولاسیون های فرکانسی ارتباطی فضانوردان اخلال چشمگیری ایجاد کند؟

17- چرا نبود جو و وجود خلأ نتوانست از درون لباسها فشار را بالا برده و لباسها و شلوار و دستکش های فضانوردان را باد نموده و متلاشی کند و در نتیجه آنها را بکشد؟ در واقع چنان فشاری که از آب دریا بر لباس یک غواص در عمق سه هزار متری وارد می شود چندین برابر آن در ماه از درون لباس بر لباس فشار وارد می کند.
18- با وجود کم وزنی بسیار زیاد یعنی یک ششم شدن سنگینی، به طوری که یک فضا نورد صدو بیست کیلویی با تجهیزات هم، بیش از بیست کیلو وزن احساس نمی کند با این وجود چرا راه رفتن ها، بجای قدم های بلند، با سایش پا روی زمین صورت می گرفت مگر سنگین شده بودند؟
19- چطور با وجود بارش های خطرناک شهاب سنگی در ماه که علائم آن در محل فرود بسیار بود هیچ شهاب سنگی هرگز هیچ مشکلی برای آنها ایجاد نکرد؟
20- با وجود سطح حفره ای و نامطمئن و شل ماه، ماه نوردان چگونه با خیال راحت ماشین سواری کردند و از دهان باز کردن هیچ چاله ای نترسیدند؟
21- در تصاویر آپولو هفده یک فضا نورد در کنار تخته سنگی به وزن زمینی بیست تا سی تنی ایستاده ولی حواشی این تخته سنگ نشان می دهد که بصورت مصنوعی در آنجا قرار داده شده است. با توجه به اینکه ماه فعالیتهای پوسته ای ندارد و چنین سنگی قطعا یک شهاب سنگ عظیم الجثه باید باشد و سنگی با این وزن اگر از آسمان افتاده باشد ممکن نیست در اطرافش فرورفتگی و عوارض ایجاد نکند ولی هیچ حاشیه ای نشان از شهاب سنگ در آنجا دیده نمی شود.
22- در نمایش پرش به بالا توسط فضانورد نیز پارامترهای بسیار مصنوعی قابل رویت است و معلوم می شود آن فرد با طناب و به آرامی به بالا کشیده می شود و کمی سریعتر به پایین بر می گردد در حالی که با این پرش در حالت طبیعی باید اقلا یکو نیم متر به بالا می جهید ولی بیش از سی سانتی متر به بالا نمی جهد و سرعت پایین آمدن نرمال تر از بالا رفتن است. علت اینکه نخواسته اند پرش را به ارتفاع واقعی یکو نیم متر برسانند این است که خواسته اند زمان سقوط آزاد، کمترین زمان ممکن را داشته باشد و ترسیده اند منتقدین با محاسبه زمان سقوط و ایراد شتاب طبیعی جاذبه در آن فاصله، به راحتی به مصنوعی بودن این فضای شبیه سازی شده پی ببرند.

23- آقایان ناسا و دوستان هوادارشان، هر قدر هم توجیه نچسب بنمایند باز ایراد سایه ها را نمی توانند توجیه کنند مگر می شود در عکس ها تمام اتفاقات نادر افتاده باشد مثلا ناهمواریها سایه ها را کج کنند یا از یک منظره دو عکس یکسان یکی با آپولو پانزده و دیگری بدون آن باشد و از این قبیل. گاهی تصویر بوضوح نشان دهنده این است که از یک پروژکتور قوی در فاصله حدود بیست تا پنجاه متری، به جای خورشید واقعی استفاده شده است زیرا امتداد همگرای سایه ها در چنین نقطه ای به هم می رسد و سطح افق های دور دست، کاملا تاریک است که خورشید چنین فضایی در ماه ایجاد نمی کند چون می بینیم که کل ماه روشن است اقلا در باریک ترین زمان هلال ماه(اول هر ماه)، هزاران کیلومتر از سطح ماه روشن است.

24- اگر سفر به ماه موفقیت آمیز بوده و حقیقت داشته است پس چرا ادامه نیافت؟
در جواب فرموده اند که با توجه به پیشرفت هایی که صورت گرفته هزینه سفر نکردن و مطالعه بدون ارسال آدمی به ماه، بسیار کمتر و دقیق تر و پر فایده تر بوده است(!؟) که البته سخنی فوق العاده جفنگ است و باید پرسید که در این چهلو پنج سال، کدام ذره ای از خاک ماه را آورده اند و یا کدام زاغه ای در ماه را مطالعه کرده اند؟ در حالی که در همان سفر تخیلی اول، مدعی بودند چند تن از خاک و سنگ ماه را آورده و چندین مطالعه زمین شناختی یا لرزه نگاری یا نجومی یا مخابراتی را انجام داده اند.
همچنین فرموده اند پروژهایی چون سفر به ماه وقتی مدتی از آن می گذرد و خاک می خورند تمام عوامل آن از گردونه ناسا خارج می شوند لذا راه اندازی مجدد طرح سفر به ماه نیازمند طراحی مجدد تمام پروژه از صفر است(!؟) شگفتا که چه دلیل مزخرفی است. پس با این حساب می پرسیم که چرا خود ناسا که بر مبنای سفر به ماه طراحی شده است منحل نشد ولی اساس کارشان از گردونه خارج شد؟
گفتنی است که از آنجایی که در اولین تلاش سفر به ماه، ضربات و زیانهای ناشی از غیر ممکن بودن این سفرها به قدری غیرقابل کنترل و غیرقابل پیش بینی و جبران ناپذیر بود که هر چه اصرار می کردند سفر بعدی صورت بگیرد بدتر ضربه می خوردند لذا تصمیم گرفته شد برای آبروداری، نمایشی برای آن سه سال به اجرا در بیاید و بعد به فراموشی سپرده شود ولی چون تکانه های تبلیغاتی این برنامه بسیار وسیع بود لذا در برابر پرسش مردم و دانشمندان مجبور شدند دروغ پشت دروغ بتراشند.
در یک کلمه می توان پرسید کدام دروبین فیلمبرداری یا عکاسی را با هزینه بسیار جزئی تر از ارسال بشر به ماه، تاکنون توانسته اند به ماه بفرستند که بر روی آن راه برود و به اکتشاف ماه پرداخته و تصویر محل های فرود آپولو را ارسال کند؟ به همان شکلی که دوربین به اعماق دریاها می فرستند یا به تونل های باریک اهرام مصر و یا به زاغه های تنگ و باریک غارها می فرستند؟ جواب هیچ دوربینی.
واقعیت این است که از آنجایی که دکور و لوکیشن فیلمبرداری و عکاسی از صحنه های ساختگی پروژه سفر به ماه در زمین، کاملا از بین رفته است و از آنجایی که اگر دوربین هایی هم از سطح ماه در امروزه روز تصویر بگیرند دروغ بودن آن سفرها را آشکار خواهند کرد لذا این قضیه را به کل در محاق فراموشی برده اند.

آپولوهای ناسا

سفر انسان به ماه نه چهلو پنج سال پیش ممکن بود و نه با تمام امکانات امروزی سال دوهزارو ببیست و دو ممکن است اتفاق بیفتد که اگر میسر بود ابتدا لاشه هواپیماهای مسافری غول پیکری را که با تمام امکانات امنیتی و مخابراتی زنده و تحت نظر رادارهای زمینی و ماهواره ای و جی پی اس و طول و عرض جغرافیائی و …چندین کشور، ناگهان سقوط می کند پیدا می کردند و بعد به فکر فرود یا سعود از ماه(بدون در اختیار بودن کمترین عامل قابل کنترل) می افتادند.
25- خدا در قرآن در آیه سیو سه سوره الرحمن می فرماید:
«یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ»
اى گروه جن و انس اگر میتوانید از کرانه ‏هاى آسمانها و زمین رخنه کنید پس رخنه کنید جز با سلطان رخنه نمى‏ کنید.
و در ادامه، در آیه سیو پنج نیز می فرماید:
«یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ»
بر شما شراره‏ هایى از تفته آهن و مس فرو فرستاده خواهد شد و یارى نمی شوید.
«سلطان» به نیرو و قدرت و علم بلامنازع گفته می شود که شکی در سلطه آن بر امور نیست و «معشر» گروه جمع کامل را گویند که در اینجا این گروه از سرآمدان اجنه و انسان تشکیل می شود که حتی در اینصورت نیز از کرانه های آسمان و زمین نمی توانند عبور کنند مگر اینکه از شخصیت ثالثی یعنی سلطان کمک بگیرند.
ملاحظه می گردد که حتی موجودی چون جن و شیطان که خودشان از جنس آتش بوده و نامرئی می باشند و در نفوذپذیری در درون هر چیز از جمله فکر انسان، زبانزد هستند خود گرفتار در کرانه ها و اقطار زمین و آسمان ها هستند که در همگروهی و همفکری با انسان، بدون بهره گیری از سلطان نمی توانند از اقطار زمین عبور کنند پس ناسا که نه از اجنه کمک گرفته و نه از سلطان، چگونه به این موفقیت می توانست نائل آمده باشد!

آپولوهای ناسا

ماموریت آپولو یازده بر روی قسمتی از ماه که سمت زمین بود انجام شد و فضانوردان فرود آمدند!! اما در تصاویر آن ها زمین همیشه در بالای افق قرار دارد اما در واقع آن ها باید زمین را در بالای سر خود میدیدند نه در افق چون بر روی قسمتی که سمت زمین است فرود آمده بودند!! آیا اینجا یک اشکال وجود ندارد؟

بصورت ساده تر میتوان گفت که تمام تصاویر آپولو از زمین فیک هستند البته دلایل بیشتری برای رد و فیک بودن آن ها وجود دارد ولی این ها ساده ترین و محکم ترین دلایل هستند!

آپولوهای ناسا

اولین تصویر گرفته شده از طلوع زمین به دست بشر. این تصویر در ۲۴ دسامبر ۱۹۶۸ و در حین پروژه آپولو ۸ گرفته شده است.(یادی از یکی از بزرگ ترین دروغ های تاریخ بشریت)

فروش زمین ماه

به گزارش خبرگزاریها تعداد کسانی که زمینهای ماه را خریداری کرده اند به بیست هزار نفر رسیده است و در اسلواکی نیز پنج هزار نفر تا کنون اراضی مسکونی در ماه را خریداری نموده اند . در همین راستا ” سفارت ماه” مستقر در ” پراگ” پایتحت چک سودهای کلانی را نصیب خود نموده است و بازار فروش زمینهای ماه در حال رونق است.
یکی از مسئولین “سفارت ماه” به نام “فیلیپ رایخارتفی” د ربیانیه ای مطبوعاتی که ناسا نیز نسخه ای از آن را منتشر کرده اعلام کرد فروش زمینهای ماه در چک از سال 2006 آغاز شد و شاهد افزایش تقاضاهای مردمی در مناسبتهای مختلف نظیر اعیاد میلادی هستیم زیرا بسیاری از افرادی که این زمینها را خریداری می کنند سند آن را به عنوان هدیه به بستگان و نزدیکان خود هدیه می کنند. وی همچنین گفت هر ماه تعداد 1000 نفر به خریداران زمین در کره ماه اضافه می شود و در طی یک سال گذشته ماهانه 300 قطعه زمین در کره ماه به مشتریان فروخته شده است. فیلیپ در این زمینه می گوید ، این موضوع در ابتدا به عنوان یک شوخی مطرح شد ولی با گذشت زمان مشخص شد که شرکت آمریکایی که مقر آن در نوادا امریکا می باشد و تا کنون بیش از 4 میلیون قطعه از اراضی ماه را فروخته ، سود بسیاری از این طریق کسب نموده است. خرید زمینهای ماه تنها از سوی مردم عادی صورت نگرفته است بلکه در بین خریدارن ،شخصیتهای مشهوری از جمله هنرپیشه معروف چک ” ساگفان توفی ” و نویسنده ” اوندرجیه نیف” و هنرپیشه دیگر ” یان کراوس” و شهردار پراگ ” بافیل بیم ” و رئیس جمهور سابق چک و رئیس حزب اجتماعی دموکراتیک ” ییرجی باروبیک ” نیز به چشم می خورد. در کنار اینها نام ” جیمی کارتر” رئیس جمهور سابق آمریکا و هنرپیشه معروف ” نیکول کیدمن” و حاکم ایالت کالیفرنیا و هنر پیشه معروف ” آرنولد” هم دیده می شود.

قیمت زمینهای ماه خیلی گران نیست و یک فدان معادل 4047 متر مربع در حال حاضر به قیمت 999 کرونا یا معادل 50 دلار امریکا فروخته می شود . البته این قیمت مشابه قیمت زمینهای مریخ است که همزمان در حال فروش می باشد. اما در صورتی که شخصی بخواهد 3 فدان یعنی حدود 13 هزار متر مربع را یکجا خریداری کند قیمت آن به 7500 کرونا خواهد رسید! فروش سفارت ماه منحصر به فروش زمینهای ماه و مریخ نمی شود بلکه این سفارت پاسپورتهای ورود به ماه و مریخ را نیز با قیمت 500 کرونا صادر می کند و نیز تی شرت و لباسهایی را که روی آن نماد سفارت ماه دارد را نیز به فروش می رساند. دانشمندان فضا و علوم فضایی این عمل را یک دیوانگی و غیر قانونی خوانده اند و معتقدند که کهکشانها و سایر کرات در ملکیت هیچکسی نمی باشد و همه کشورهای جهان در معاهده ای ان را تایید و امضا نموده اند . علیرغم این موضوع ، کار فروش اراضی ماه ادامه دارد و فروشندگان وخریداران آن امیدوارند روزی برسد که در این تجارت ثروتمند شوند خصوصا بعد از اینکه کره زمین از جمعیت پر شده باشد و محلی برای سکونت در روی آن وجود نداشته باشد. خریداران همچنین معتقدند که روزی خواهد رسید که زمین در معرض خطرات طبیعی و ساخته دست بشر نظیر جنگهای هسته ای بین کشورهای پیشرفته خصوصا با ورود ایران به نزاع هسته ای با غرب قرار گیرد و یا کره زمین در معرض خطر تغییرات آب و هوایی قرار گیر که منجر به انتشار امراض و طاعون و وبا در بین مردم گردد و برای همین منظور خرید قطعه ای زمین در مریخ و ماه ممکن است پناهگاه خوبی برای فرار از زمین در صورت وقوع این حوادث باشد! یک مقام مسئول در “سفارت ماه” مستقر در شهر پراگ در این خصوص به روزنامه “إرم” اردن گفت: 95 درصد خریدها از کره ماه، بیش از 4 درصد از مریخ و کمتر از نیم درصد از زهره بوده است.

فروش زمین های ماه و مریخ و سایر سیارات!! آیا این نتیجه پیشرفت در علوم فضایی است؟ آیا نمیتوان نام این کار را سواستفاده گذاشت؟ دروغ تا کی؟ چهل سال قبل برای ماموریت آپولو سی میلیارد دلار بودجه گرفتند و سرآخر یک تکه فلز و مقوا را در استادیو نمایش دادند امروزه بودجه های کلان دیگری میگیرند و از اعتماد مردم سو استفاده میکنند!

میتوانید فروش زمین های ماه را در اینترنت سرچ کنید منابع خوبی وجود دارد.

آن ها از مردمی که با یک انیمیشن همه چیز را درباره فضا و کهکشان ها قبول میکنند سو استفاده میکنند و پول های زیادی با فریب به دست می آورند! کمی فکر کنید! به آن ها اعتماد نکنید!

فیلم قسم نخوردن نیل ارمسترانگ بخاطر سفر به ماه :

•  شخص کتاب به دست (ش): آقاي آرمسترانگ بارت سيبرل هستم به من فرصتي براي يک سوگند خوردن بدهيد دقيقه اي دست چپ خود را روي کتاب مقدس بگذاريد و قسم ياد کنيد به خداوند که شما روي ماه راه رفته ايد.
•  نیل آرمسترانگ به شخص کناری : آقاي جو ساروٍر… (از دست گذاشتن طفره رفت)
•  ش: بله شما اگر واقعا پياده روي کرده ايد روي ماه پس چرا قسم ياد نميکنيد چرا شما فقط دست نميگذاريد اينجا تا ضبط شود تا برهاني شود که دست گذاشتيد روي کتاب مقدس و سوگند ياد کرديد به خداوند که شما روي ماه راه رفته ايد؟!
•  نیل آرمسترانگ: اسپيرو! شما ميدانيد که آن احتمالا يک … يک کتاب مقدس ضخيم ژله ايست به خوبي معلوم است که واقعي نيست!
•  ش: شما فرصت داريد از مال من هزاران دلار را که جلسه عمومي نيست. بسيار خب شما داريد پنج هزار دلار پول نقدي که ميتوانيد دريافت کنيد اين براي موسسه خيريه است اگر شما قسم بخوريد بر کتاب مقدس که شما راه رفتيد روي ماه. ما خدماتي ارائه کرده ايم که خوب است (خيريه) چرا شما قسم نميخوريد چرا واقعا چرا انجامش نميدهيد؟! چرا دست نميگذاريد روي آن کتاب مقدس و سوگند ياد نميکنيد به خداوند که شما پياده روي کرده ايد جلوي سيريل خدمتگذار (شخص کتاب به دست) اي که در مقابل جهانيان احمق (بي ارزش) حسابش کرده اي (در تک تک مواردی که شخص سخن خود را تکرار کرد نیل آرمسترانگ طفره رفت)
•  نیل آرمسترانگ خطاب به شخص: جناب سيريل! شما لايق پاسخ نيستيد!

ویدیوی دیگر از جان یانگ :

بررسی تصویر زمین-آپولو ۱۰

. با بررسی های بیشتر به موارد دیگری برخوردیم که میتواند مارا در درک بهتر این مسائل یاری کند که آیا بشر حقیقتا به خارج از زمین (ماه یا فضا) رفته است یا خیر؟ در گذشته اشاره کردیم که تصاویر ناسا اشکالات بسیاری دارند و مهم ترین نقد وارد به آن ها این است که اکثر آن ها تصاویر کامپوزیت هستند نه حقیقی. اما این موضوع تنها محدود به این نکته نمیشود، در ادامه به بررسی یکی از بزرگترین اشتباهات ناسا میپردازیم.

در آغاز ماموریت آپولو ۱۰، در ۱۸ می ۱۹۶۹،ناسا ادعا کرد که فضانوردان هنگام خروج از زمین در مسیر ماه ویدیویی زیبا از زمین گرفتند که به گفته فضانوردان غیر قابل توصیف بوده. ۶ روز بعد در ۲۴ می ۱۹۶۹، ناسا ادعا کرد که فضانوردان در هنگام بازگشت ویدیو دیگری از زمین تهیه کردند.

اشتباه بزرگ ناسا زمانی مشخص میشود که تصویر ۱۸ می با تصویر ۲۴ می مقایسه میشود. به ابر ها در تصاویر زیر دقت کنید! این کاملا غیر ممکن است که پس از ۶ روز زمین به همان شکل باقی مانده باشد. ابر ها و شکل ظاهری زمین هیچ تغییری نکرده اند و این نشان میدهد ناسا از یک تصویر برای نشان دادن رفت و برگشت فضانوردان استفاده کرده است تا مردم باور کنند آن ها به ماه رفته و بازگشتند.

همانطور که در تصویر بالا میبینید هردو تصویر یکی هستند و تفاوتی با یکدیگر ندارند.

میدانیم که یکی از مواردی که کروی گرایان متعصب را حرص میدهد بحث و گفتگو درباره صحت سفر به ماه است. پس باید بدانید که این مطلب برای برخی کاملا آزار دهنده است.

چهل و اندی سال پیش٬ سه فضانورد آمریکایی در حالی در اتاق قرنطینه خود استراحت میکردند که مردم سیاره زمین غرق در شادی و افتخار و مبهوت از وارد شدن به عصر جدیدی از تمدن بشری، اخبار لحظه به لحظه سه قهرمان سیاره اشان را تعقیب میکردند.

اتفاقی که افتاده بود آنقدر بزرگ و دور از دسترس مینمود که همه را در بهت و حیرت و شوق و شادی فرو برده بود. برای اولین بار در تاریخ بشریت انسانی توانسته بود بر سطح جرمی آسمانی غیر از زمین قدم بگذارد، راه برود و سالم و تندرست به خانه خود، زمین بازگردد. رد پای نیل آرمسترانگ فرمانده عملیات تاریخی آپولو-۱۱ بر سطح ماه و جمله بی نظیرش که می گوید:

این قدمی کوچک برای یک انسان و گامی بزرگ برای بشریت است، برای همیشه در تاریخ باقی خواهد ماند و جاودانه خواهد شد.

اما آیا سفر به ماه یک واقعیت تاریخی است و یا محصولی هالیوودی به منظور نمایش قدرت ایالات متحده به شوروی در کوران جنگ سرد؟

آیا آرمسترانگ واقعاً قدم بر ماه گذاشته است؟

مطمئناً نام او در تاریخ برای همیشه ثبت شده، اما نه به عنوان یک قهرمان …

زمان همه چیز را روشن خواهد کرد و مطمئناً نسل های آینده به گذشتگانشان خواهند خندید…

“در دروغ بزرگ هميشه قدرت معيني از قابليت باور كردن وجود دارد. چرا كه افراد زيادي از يك ملت هميشه تحت تأثير عواطف به راحتي گول مي خورند حالا يا عمدي يا سهوي. و به خاطر سادگي و بي آلايشي و صداقت باور آنها، راحت تر قرباني يك دروغ بزرگ مي شوند تا يك دروغ كوچك. چرا كه آنها خودشان در موارد كوچك، دروغ هاي كوچك مي گويند و از گفتن دروغ هاي بزرگ شرم دارند (و دولت مردان در اين مورد شرمي هم ندارند). هرگز به ذهن اين مردم خطور نمي كند كه دروغ هاي خيلي بزرگ بسازند و هرگز هم باور ندارند كه ديگران چنان گستاخ باشند كه اين چنين صداقت را بدنام كنند ولو اين كه مدارك اين چنين دروغي را براي ذهن آنها ثابت كنند آن هم به طور آشكار، باز هم به دروغ بودن آن دروغ بزرگ شك دارند و همچنان فكر مي كنند كه حتماً توضيحي وجود دارد. چنين دروغ بزرگ گستاخانه اي هميشه رد پاهايي پشت سر خود به جاي مي گذارد. حتي بعد از اين كه سرهم بندي شد و توسط متخصص هاي جهاني دروغ گويي وتمام كساني كه براي دروغ گفتن در هر دروغ گويي با هم همكاري مي كنند، به عنوان يك حقيقت شناخته شد. اين افراد در حال حاضر به خوبي مي دانند كه چگونه از اين دروغ ها براي اهداف توسعه طلبانه خود استفاده كنند”
آدولف هيتلر (۱۹۲۵)

پس شما به واقع فكر مي كنيد كه آمريكا انسان را بر روي ماه فرود آورده است؟ خب، دوباره فكر كنيد. ما مداركي داريم كه فرود انسان بر روي ماه در اواخر دهه ي ۶۰ و اوايل دهه ي ۷۰ دروغي بزرگ بوده است.

براي شروع بهتر است بدانيد كه تنها ۱۰۰ نفر در پروژه فرود بر روي كره ي ماه درگير بوده اند. مركز كنترل در هوستون (Houston) به علاوه بيشتر زنان و مرداني كه بر روي اين پروژه كار كرده اند، شكي باقي نمي گذارند كه اين كار يك دروغ بوده است. اما چگونه ممكن است؟ خيلي ساده. قدرت كسي كه چنين افتضاحي را به بار آورده هرگز اجازه نمي دهد كه كسي اين تصور را داشته باشد.

هزاران نفري كه درگير اين ماجرا شده اند، تنها نگران قسمت كوچكي بودند كه مربوط به آنها بود. مهندسان، مكانيك ها، برنامه نويسان كامپيوتري و… كاري نداشتند كه با هم مشترك باشد. بنابراين بيشتر افراد از چيزي از يك پروژه ي هاليوود سر بيرون مي آورد، چيزي نمي فهمند.

در سال ۱۹۶۲، رئيس جمهور آمريكا، جان اف كندي گفت كه يك تصوري از آمريكا دارد كه تا قبل از پايان اين دهه مي تواند انسان را بر روي ماه فرود آورد و دوباره وي را به زمين بازگرداند.

امروز، ما نمي دانيم كه كندي آن روز مي دانست كه اين كار واقعاً ممكن است يا نه اما مدت كوتاهي پس از ترور او، بهترين دانشمند جهان در زمينه ي موشك كه در اين پروژه كار مي كرد به ليندون جانسون اطلاع داد كه علم حداقل تا ۳۰ سال آينده از انجام چنين پروژه ای ناتوان است.

حقيقت اين است…

در واقع آنها كمي خوش بين بودند.

الآن و اينجا ما 60 سال (62 سال) از آن تاريخ را گذرانده ايم و هنوز هم تكنولوژي قادر به فرستادن يك انسان به ماه و باز گرداندن سالم وي به زمين نيست.

“ما تکنولوژی لازم برای سفر به ماه را نداریم”

فضانورد ناسا don pettit

قدرت هايي كه در مورد اين كلاهبرداري تصميم گرفتند به اين نتيجه رسيدند كه اگر آنها نتوانستند انساني را به ماه بفرستند وبه سلامت به زمين بازگردانند، كاري كه آنها بايد بكنند اين است كه از ناسا بخواهند اين چنين پروژه اي را جعل كند و پس از آن ميلياردها دلار از پول ماليات دهندگان كه براي سرمايه گذاري در اين پروژه در نظر گرفته شده بود را براي خود بردارند. پس از آن، آنها تصميم گرفتند كه واقعاً مي توانند كل اين ماجرا را جعل كنند آنهم فقط با قسمتي از پولي كه براي اين كار آماده شده بود.

“اگر نمیتوانید چیزی را بسازید، آن را جعل کنید”

کارمند سابق ناسا bill kaysing

طبق توضیحاتی که تا کنون به مردم در این چند ساله گفته شده است:

در اين جا چند حقيقت وجود دارد كه بايد به ذهن بسپاريد كه نمي شود واقعاً انساني را به ماه فرستاد و غير ممكن است. ماه به طور دائم توسط شهاب سنگ هاي خيلي ريز كه با سرعت بيست هزار مايل در ساعت حركت مي كنند، در حال بمباران شدن است. براي اين كه تصور درستي داشته باشيد گلوله يك تفنگ با سرعت ۸۰۰ مايل بر ساعت حركت مي كند. ماه هم هيچ اتمسفري ندارد كه سرعت اين شهاب سنگ ها را كم كند. اگر يكي از فضانوردان يا يكي از واحدهاي ماه نشين توسط يكي از اين شهاب سنگ ها ضربه اي ببيند حتي اگر اين شهاب سنگ به اندازه ي يك دانه برنج باشد، آن وقت كار تمام است. عجيب اين كه ناسا در آن زمان اصلاً نگران چنين موضوعي نبود.

يك مشكل ديگر، يك سري امواج كشنده در فضا وجود دارد نه تنها براي فضانوردان بلكه براي عكس هايي كه ممكن است بخواهد گرفته شود هم كشنده است و آنها را از بين مي برد. خيلي خنده دار است كه ناسا سعي كرده كه با حيله اين رسوايي ديگر را هم از سر بگذراند.

دروغ NASA درباره نگاتیو های کداک و دوربین های هاسلبلاد

تمامی مریخ نوردها، مدارگردها، سفینه های بدون سرنشین و … مجهز به دوربین های دیجیتالی هستند. به عنوان مثال دوربین اصلی کاوشگر کنجکاوی یک دوربین دومگاپیکسلی هست، اما در پروژه های تخیلی آپولو تمامی عکسها و فیلم ها توسط نگاتیو ثبت شده اند و این مطلب خود حاوی نکاتی ظریف و صد البته سوالاتی اساسی است که NASA از پاسخ به آنها معذور است! …

نگاتیو ها چطور سالم ماندند؟

نگاتیو و تصاویر در نزدیکی میدانهای مغناطیسی قوی و اشعه ها و امواج رادیویی از بین می روند. چطور نگاتیوهایی که دو بار از کمربند Van Allen عبور کرده اند و روزها در معرض انواع اشعه های خورشیدی بودند کاملا سالم ماندند؟

در این مورد Brian Welch مدیر رسانه ناسا پاسخ می دهد:

“فیلمهای مخصوصی که مقاوم به اشعه باشند به کمپانی کداک سفارش داده شده بوده.”

اما در گفتگویی با اچ.جی.پی.آرنولد، دستیار بخش تولید فیلمهای کداک در آن سال مشخص می شود که چنین ادعایی صحت ندارد.

او اظهار می کند:

“ما دارای دانشی که بتواند فیلمهای مقاوم به اشعه تولید کند نبودیم! ناسا سفارش فیلمهای معمولی کداک به ما داده بود و همان فیلمهای معمولی کداک به ناسا داده شده بود!”

و در ادامه جان لاندبرگ مدیر برنامه فضایی هاسلبلاد در سوئد که دوربین های فیلم و عکسبرداری ناسا را طراحی کرده است، می گوید:

“هیچ دوربین خاصی با امکانات اضافی نبوده، آنها از ما خواستند که فقط شکل دوربین را تغییر دهیم که بتوان روی سینه لباس فضانورد وصل کرد و فیلمهای معمولی کداک را که همه استفاده می کنند در آن قرار دادیم. دوربینی که ما ساختیم دارای هیچ پوشش اضافی یا حفاظتی نبود.”

او در پاسخ به این سوال که آیا برای دوربینها منبع نور تعبیه شده بوده پاسخ منفی می دهد. دوربینها فاقد فلاش بودند.

جالب است بدانید به گفته جناب NASA فضانوردان، بسیاری از لوازم ماموریت های تخیلی آپولو را برای سبک سازی بار به اصطلاح فضاپیما و به همراه آوردن نمونه های خاک و سنگ کره ماه روی سطح آن جا گذاشتند. از جمله این اشیا می توان به چکمه های فضایی، دوربینها، ابزار آلات، یک آویز شاخه زیتون طلا، دیسک سیلیکونی حاوی پیام های حسن نیت و … اشاره کرد.

Edgar D. Mitchell، فضانورد Apollo 14 که مثلا بر رو ماه قدم گذاشته است گفته است:

“ناسا به فضانوردان اجازه داده بود تا برخي از يادگاري‌هاي ماموريت‌ها را براي خود نگه دارند.“

اما جناب ناسا به دلیل اینکه وی ظاهرا یکی از دوربین های این ماموریت را برای یادگاری با خود برداشته است، به خاطر اقدام به فروش این دوربین از او شکایت کرده و خواسته تا دوربین را به NASA برگرداند!

ماه بر روي زمين كه ۲۵۰ هزار مايل با آن فاصله دارد نور مي اندازد، براي اين كه چنين سطحي به اين روشنايي بخواهد وجود داشته باشد، حتما، براي هر كس كور كننده خواهد بود. بنابراين اصلاً فكرش را هم نكنيد كه با تكنولوژي آن روز (حتي امروز و با نگاتیو) بتوان عكس گرفت كه ظاهر هم بشود. اما هيچ كدام از چنين عكس هايي كه فضانوردان گرفتند، كوچكترين مشكلي نداشت. نيل آرامسترانگ كسي كه ناسا مدعي است اولين انساني است كه پا بر روي ماه گذاشت هم اكنون (اکنون وی مرده است) دچار بيماري روح شده است چرا كه تمام عمرش مجبور بوده با اين دروغ زندگي كند. عجيب اين كه ما هيچ گاه نديديم كه فضانورداني كه بر روي ماه راه رفته اند در يك جمع مردمي از جزئيات اين سفر حرف بزنند. چرا اين كار را نكردند؟ ناسا به آنها اجازه نداد.

NASA با انتشار این تصاویر خواست ادعای خودش (سفرهای تخیلی آپولو) را ثابت کند در حالی که یادش رفته بود اول باید دستی به سر و گوش تصاویر آرشیو خود بکشد!

ادعای ناسا درباره تصاویر مدارگرد LRO در اینجا :

New Images Offer Sharper View of Apollo Sites | NASA

نکته جالب این است که عکسهای بقایای تجهیزات ماموریت های آپولو که گفته شده توسط مدارگرد اکتشافی LRO ثبت شده هم جعلی از آب درآمده! که در این ویدیو میتوانید تناقضات را مشاهده کنید:

بخشی از مقاله بزرگترین دروغ قرن بیستم:

براساس تحقيقات مركز تحقيقات لانگلی (Longley Research Center) در هميلتون ويرجينيا، ماه پيما ابتدا از جايي آويزان بوده است و دقيقاً در همان زماني كه در ماه دروغين ادعا مي كنند كه حركت مي كرده است، به آرامي پايين آورده شده است.

حالا يك چيز جالب ديگر، اولين سيگنال هاي ارسالي از ماه ابتدا به استراليا رسيده است، استراليايي هاي مي گويند كه در اولين تصوير مخابره شده ديده اند كه يك نفر يك قوطي كوكاكولا را كه در تصوير بوده از تصوير بيرون پرت كرده است!

یکی از مطالب جالب مربوط به داستان شیشه نوشابه روی ماه در اولین پخش زنده از سفر Apollo 11 به ماه است.

نیل آرمسترانگ از آپولو ۱۱ که روی سطح ماه نشسته آهسته پایین می آید و در اولین قدمی که روی سطح ماه می گذارد، یک شیشه نوشابه را با لگد به پشت سرش شوت می کند! و بعد خیلی آهسته به راهش ادامه میدهد.

در حالی که میلیون ها نفر فقط جذب منظره ماه شده بودند، چند هزار نفر ریزبین از جمله یونا رونالد Yuna Ronald شهروند استرالیایی و خبرنگاران بسیاری این منظره را در خاطر ثبت کردند.

یونا می گوید:

“خیلی هیجان زده بودم، برای همین رفتم که پخش زنده رو ببینم. در اون لحظه ای که دیدم نیل آرمسترانگ شیشه ای که مثل شیشه نوشابه و شاید هم بزرگتر بود رو با پا پرت کرد و شیشه قل خورد و زیر پایه های فضاپیما قرار گرفت …
فهمیدم که همش قلابیه … ولی آخه چرا باید این کارو بکنن و به ما دروغ بگن؟”

فردای آن روز روزنامه های زیادی در استرالیا این مطلب را طرح کردند و ماجرای شیشه کوکاکولا سر زبانها افتاد. اما در پخش بار دوم، صحنه ویرایش شده بود و اثری از لگد زدن آرمسترانگ دیده نمی شد.

براي آنكه سفر به فضا امكان پذير شود، ناسا تأسيس شد. برنامه ي فضايي آپولو اين طور وانمود كرد كه انسان مي تواند به فضا سفر كند و بر روي ماه پياده روي كند. هر كدام از پروژه هاي آپولو با دقت تمرين مي شد و سپس با دقت بسيار بيشتر در صحنه هاي نمايش در سايت آزمايشي فوق سري كميسيون انرژي اتمي در صحراي نوادا و استوديوهاي كاملاً امن و محافظت شده والت ديزني كه در آن يك مدل بزرگ از ماه بود، به صورت فيلم در مي آمد. همه ي اسامي، مأموريت ها، محل هاي فرود و تمام وقايع در برنامه ي فضايي آپولو انعكاس مراسم و تشريفات سري و سمبل آيين هاي سري پنهان روشنفكران است. شفاف ترين چيز انفجار ساختگي سفينه ي فضايي آپولو ۱۳ كه آكوريس (عصر جديد) ناميده شده بود، كه درساعت ۱:۱۳ (زمان نظامي ۱۳۱۳) در ۱۳ آوريل ۱۹۷۰ رخ داد. اين رخداد استعاره اي از جشن درگيركردن مرگ و انفجار، شغل تابوت سازي، مشاركت با جهان معنوي و… در اين پروژه بود. سفرهاي اكتشاف ماه متوقف شدند چرا كه ادامه دادن اين دروغ بزرگ بدون آشكار شدن آن امكان پذير نبود و البته آنها ديگر داستاني براي سرهم كردن نداشتند.

هيچ انساني، هيچ گاه از زمین خارج نشد. گفته شده در اين ارتفاع فضانوردان تحت فشار تشعشعات كمربند ون آلن بودند و البته كمربند ون آلن از آنها در برابر بي نهايت تشعشعات كيهاني محافظت مي كرد.

هيچ انساني هرگز در هيچ برنامه ي فضايي آشكار براي عموم مردم، دور ماه نگشت، روي آن فرود نيامد و روي ماه پياده روي نكرد، هيچ كس، هيچ وقت.

حتي اگر چنين چيزي هم رخ داده باشد آنهم به صورت واقعي، بايد از تكنولوژي خيلي بالايي استفاده شده باشد و هيچ كس هم از آن خبر نداشته باشد (حتي حالا هم چنين تكنولوژي پيشرفته اي در اختيار ما نيست). آن تشعشعات عظيم كه در كمربند ون آلن با آن روبروي مي شويم، تشعشعات خورشيدي، پرتوهاي كيهاني، روشنايي خيره كننده خورشيد، كنترل دما و خيلي از مشكلات ديگر به هيچ موجود زنده ای اجازه نمي دهد كه با چنين سطحي از تكنولوژي كه ما در اختيار داريم، از اتمسفر خارج شود.

هر دانش آموز با هوش دبيرستاني با يك كتاب فيزيك پايه مي تواند ثابت كند كه فرود آپولو بر روي ماه توسط ناسا جعلي بوده است. اگر باز هم شك داريد، توضيح دهيد كه چگونه فضانوردان روي ماه پياده روي كردند ،آن هم با لباس فضايي و در معرض نور خورشيد كامل و گرمايي كه در خلأ موجود در سطح ماه با درجه حرارت ۲۵۶ درجه، آنها را احاطه كرده بود و تازه اينها غيراز اثرات شهاب سنگ هاي آسماني، پرتوهاي كيهاني، پرتوهاي خورشيدي و… است.

ناسا به ما مي گويد كه ماه هيچ اتمسفري ندارد و فضانوردان اين سازمان در خلأ كامل بوده اند.

گرما با به عنوان حركت و لرزش مولكول هاي ماده معني مي شود. حركت سريع مولكول ها، يعني دماي بالاتر. حركت آرامتر مولكول ها يعني دماي پايين تر. صفر مطلق دمايي است كه در آن حركت مولكول ها، متوقف مي شود. براي داشتن گرما يا سرما، بايد ملوكول هايي موجود باشند. خلأ حالتي از نيستي است كه هيچ مولكولي وجود ندارد.

خلأ هم درجاتي دارد.دانشمندان معتقدند كه خلأ كامل وجود ندارد. فضا شبيه ترين چيز به خلأ كامل است كه براي ما شناخته شده است. در جايي كه ما به عنوان فضا مي شناسيم مولكولهاي بسيار كمي وجود دارد كه مفهوم اندازه گيري سرما و گرما در آن غير ممكن است. اين همان دليلي است كه براساس آن ما از فلاسك يا بطر هاي خلأ براي نگهداري مايعات سرد يا گرم استفاده مي كنيم تا بدون نياز به دوباره سرد كردن يا دوباره گرم كردن، دماي آنها حفظ شود. همه ي انواع پرتوها در خلأ حركت مي كنند اما هيچ تأثيري برخلأ ندارند.

پرتوهاي گرمايي خورشيد در فضا حركت مي كنند اما فضا را گرم نمي كنند. در واقع پرتوهاي گرمايي خورشيد به هيچ وجه تأثيرگذار نيستند تا وقتي كه به ماده برخورد كنند. حركت هاي مولكولي وقتي انرژي موجب به صورت مستقيم توسط ماده دريافت شود، زياد مي شوند. زماني كه طول مي كشد تا ماده بر اثر نور مستقيم خورشيد در فضا گرم شود، به رنگ نور، خواص عنصري آن، فاصله از خورشيد، و نرخ جدب موج گرمايي توسط ماده بستگي دارد.

فضا داغ نيست. فضا سردنيست. اجسامي كه گرم مي شوند به وسيله ي فضا نمي توانند سرد شوند.

اولين كار براي سرد كردن يك جسم اين است كه آن را از معرض نور مستقيم خوشيد دور نگه داريم. چيزهايي كه در سمت سايه ي يك چيز ديگر قرار دارند، عاقبت سرد مي شوند، اما نه به خاطر اين كه فضا سرد باشد. فضا سرد نيست. گرما و سرما در خلأ فضا وجود ندارد. قوانين حركت دستور مي دهند تا مولكولها آهسته تر حركت كنند. اگر هيچ منبع گرمايي ديگري نباشد، اجسام بالاخره سرد مي شوند، اما از آنجايي كه خلأ موجود در فضا يك عايق كامل محسوب مي شود، زمان زيادي طول مي كشد تا يك جسم سرد شود حتي زماني كه به طور كامل از معرض امواج گرمايي يا ديگر امواج خارج شود.

ناسا تأكيد مي كند كه لباس هايي كه فضانوردان مثلاً روي سطح ماه پوشيده بودند، داراي تهويه مطبوع بوده است. يك سيستم تهويه مطبوع بدون تبادلگر گرمايي، نمي تواند كار كند.يك تبادلگر گرمايي به طور ساده اين طور كار مي كند كه گرمايي را كه در يك ميانجي مثل گاز فريون(یخچال)، جمع شده است را مي گيرد و به جاي ديگري منتقل مي كند. براي اين كه سيستم تهويه مطبوع كار كند و گرما را به مكان دوم انتقال دهد، به يك ميانجي ديگر كه مولكول هايش گرما جذب كند مثل هوا يا آب احتياج دارد. (اين ميانجي دوم در آشپزخانه، هواي موجود در آشپزخانه است).

يك سيستم تهويه مطبوع نخواهد توانست که در خلأ كار كند. يك لباس فضايي كه در محاصره ي خلأ قرار دارد نمي تواند گرماي داخل لباس را بگيرد و به مكاني ديگر بدهد. به ياد آوريد كه خلأ يك عايق كامل است. در چنين شرايط محيطی ای، يك انسان در لباس فضايي خود، بريان مي شود. ناسا ادعا مي كند كه لباس فضايي آنها به وسيله يك سيستم آب پايه كه در لوله هاي اطراف بدن فضانورد كار مي كرده است، خنك مي شده است كه آن هم توسط يك محافظ مارپيچي در قسمت پشتي لباس فضانوردان، از نور خورشيد محافظت مي شده است.

ناسا ادعا مي كند كه آب بر روي مارپيچ اسپري مي شده تا لايه اي از يخ ايجاد شود. ظاهراً پس از آن، يخ كه آن گرماي عظيم را جذب كرده است بخار مي شده و به فضا مي رفته است. در اين مورد دو مشكل وجود دارد كه به هيچ وجه قابل توضيح نيست: ۱- ميزان آبي كه براي انجام اين كار بايد توسط فضانورد حمل شود، حتي براي زمان بسيار كوتاهي (آنهم براي دماي ۱۵۵ درجه بالاي نقطه ي جوش آب) آنقدر زياد است كه براي فضانورد امكانپذير نيست. ۲- ناسا ادعا كرده است كه آنها يخ در سطح ماه پيدا كرده اند. محافظت توسط يخ (در برابر پرتوهاي خورشيد) اظهارات جعلي آنها در مورد سيستم تهويه مطبوع را نقض نمي كند.

اين را به خاطر داشته باشيد. در مورد اين موضوع فكر كنيد آن هم وقتي كه يك روزصبح با يك فلاكس پر از قهوه بيرون مي رويد. در اين مورد خيلي طولاني و عميق فكر كنيد آن هم وقتي كه يك فنجان قهوه ي داغ (۴ ساعت پس از صبح) مي ريزيد تا با نهار بنوشيد.

باز هم در اين مورد فكر كنيد كه چگونه چنين چيزي ممكن است آن هم در آخر روز وقتي باز هم يك فنجان قهوه ي گرم داريد كه بخوريد. قوانين يكسان فيزيكي در مورد هر وسيله اي كه در فضا سفر مي كند، اعمال مي شود.

ناسا ادعا مي كند كه فضاپيما به آرامي چرخش مي كرده است تا قسمت هاي قرار گرفته در سايه، به وسيله ي سرماي جان فرساي فضا سرد شود… سرماي جان فرسايي كه وجود ندارد. در واقع تنها كاري كه چرخش سفينه مي توانسته انجام دهد، آن بوده است كه گرمايي ثابت و حتي بيشتر براي سفينه را سبب شود همانند وقتي كه شما يك هات داگ را روي آتش مي چرخانيد. در واقع يك غذا كه نامش فضانورد آپولو بوده است، پخته مي شده است. حداقل كاري كه مي شود كرد اين است كه وقتي سفينه به زمين بازمي گردد شما دلتان نمي خواهد كه در سفينه را باز كنيد.

ناسا خودش هم بهتر مي داند كه اگر چنين سيستم خنك كننده اي براي لباس فضانوردان تعبيه كرده بوده است، بايد براي سفينه مدل بزرگترش قرار مي داده است.

هيچ راكتي چنين حجم عظيمي از آب (براي سفينه و فضانوردان) را حتي براي زماني كوتاه نمي توانسته حمل كند. آب وزني حدود ۶۲ پوند بر فوت مكعب دارد. فضا و جرم آبي به اين مقدار، براي حمل توسط راكت ها خيلي خطرناك بوده است. هيچ گاه چنين مقدار عظيمي از آب در هيچ مأموريتي نه براي فضانوردان نه براي سفينه ها، حمل نشده است. بر روي نوارهاي ضبط شده به اصطلاح سفر به ماه، فضانوردان به تلخي از سرمايي كه در حين سفر نيز بر روي سطح ماه با آن روبرو بوده اند، شكايت كرده اند. آنها گفته اند از گرماسازهايي استفاده كرده اند كه براي غلبه بر سرماي وحشتناك فضا كافي نبوده است.

انجام چنين حيله اي هم ضروري بوده است چرا كه مجبور مي شده اند روزي حقيقت را بگويند. حقيقت را.

اين حيله همچنين مدركي از خواري و غرور است كه درآن روشنفكران همچنان كارهاي انسان هاي معمولي را انجام مي دهند. چيزي كه ما شنيديم در واقع از يك سيستم سرمازاي قوي در صحنه ي نمايش و ضبط فيلم مأموريت آپولو ۱۱ بوده است. اين صحنه ي نمايش و فيلم سازي در سايت آزمايش فوق سري كميسيون انرژي اتمي در صحراي نوادا قرار داشته است جايي كه دماي هوا به طور معمول ۱۰۰ درجه فانهايت است. در گرماي مستقيم خورشيد، فضانوردان هرگز نبايد سردشان مي شده است حتي در فضا كه خلأ آن يك عايق كامل است.

درباره ون آلن:

هر ماهواره ای که در کمربند وان آلن قرار گیرد وسط ذرات باردار از بین می رود. بنابر این سه ناحیه امن برای قرار گرفتن ماهواره ها ایجاد می شود:

بین زمین و کمربند تحتانی وان آلن مدار پایین(LEO)

بین کمربند تحتانی و فوقانی مدار متوسط(MEO)

بین کمر بند فوقانی تا فاصله ی ۳۵ هزار کیلومتری زمین، زمین ثابت(GEO)

کمربند ون آلن در واقع متشکل از همان میدان مغناطیسی دور کره ی زمین است که این میدان مغناطیسی با منحرف کردن و گیر انداختن ذرات پرانرژی تشعشعات ، از رسیدن این اشعه های مرگبار به زمین جلوگیری میکند . یعنی وقتی شما از کمربند ون آلن خارج شدید در واقع از سپر حفاظتی تشعشعات زمین خارج شدید و از آن لحظه به بعد بطور مداوم مورد بمباران ذرات پرانرژی اشعه های کیهانی قرار خواهید گرفت.
ناسا در گزارش خودش اعلام کرده میزان جذب تشعشعات رادیواکتیو توسط بدن فضانوردان آمریکایی در جریان سفر به ماه “کمتر” از Rem 5 بوده
(۵ Rem حداکثر میزان جذب تشعشع رادیواکتیو برای کارکنان تاسیسات اتمی در طول مدت یک سال است که توسط آژانس انرژی اتمی تعیین شده)
اگر حرف ناسا را قبول کنیم و مقدار جذب تشعشعات توسط فضانوردان تقریبا ۵ Rem باشد، این یعنی به اقرار خود ناسا فضانوردان در طول یک سفر به ماه تقریبا به اندازه ی یک سال کارمندان تاسیسات هسته ای ، تشعشع جذب میکنند . اگر به این مقدار، میزان جذب تشعشع ۲.۶ Rem توسط انسان روی کره زمین و فعالیتهای رادیواکتیو درون بدن را اضافه کنیم به عدد ۷.۶ Rem میرسیم که از استاندارد آژانس بالاتر است .

حال اگر گزارش ناسا مورد توجه قرار نگیرد:

با توضیحات گفته شده ، محرز هست که در فاصله ی ۳۸۰ هزار کیلومتری بین کره زمین و ماه ، از فاصله ی ۱۰۰ کیلومتری زمین (شروع کمربند ون آلن) بدن فضانورد از ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری به بالا بطور مداوم تحت بمباران ذرات پرانرژی و تشعشعات یونی ناشی از اشعه های کیهانی و بادهای خورشیدی قرار خواهد گرفت . طبق مقاله FAS در چنین شرایطی و با حداقل فعالیت خورشیدی (بدون درنظر گرفتن انفجارهای خورشیدی)، با یک سپر آلومینیومی ۰.۱ گرم بر سانتی مترمربعی ، بدن فضانورد سالیانه rem3000000(روزانه ۸۲۰۰ rem) تشعشع جذب میکند که بسیار بیشتر از مقدار لازم برای مرگ فرد است ! با استفاده از یک سپر آلومینیومی ۰.۵ گرم بر سانتی مترمربعی ، در شرایط مشابه بدن فضانورد سالیانه ۵۵۰ rem تشعشع جذب میکند .حال با اضافه کردن تشعشعات ناشی از انفجارهای خورشیدی (Flare) که تشعشع تقریبی کم توان ترین آنها ۲۵ Rem است و با در نظر گرفتن ۱۵ انفجار خورشیدی در یک شبانه روز ، بدن فضانورد حتی با سپر ۰.۵ گرم بر سانتی مترمربعی ، چیزی حدود ۳۸۰ rem تشعشع در روز جذب میکند!

(توجه داشته باشید حداکثر مقدار مجاز جذب تشعشع توسط آژانس انرژی اتمی ۵ Rem در سال بود)

وقتي مناطق كمربندي Van Allen در سال ۱۹۵۸ به ظاهر كشف شدند، اشعه هاي فضايي به عنوان يكي از مشكلات منحصر به فرد از پرواز فضايي انسان مورد توجه عموم قرار گرفتند. تقريبا در همان زمان، محققان شروع به شناخت و درك اين مطلب كردند كه ناآراميها و تلاطمهاي متعدد جوي و خورشيدي كه طي ساليان بسيار مشاهده شده بودند، جنبه هايي از يك پديده بزرگتر بودند كه حادثه پراكندگي اشعه هاي خورشيدي بود.

این موضوع نشان میدهد که حتی امروز هم تکنولوژی بشر به جایی نرسیده که بتواند انسان را به سفرهای خارج از کمربند حفاظت تشعشعی ون آلن بفرستد.

البته ناگفته نماند که در بسیاری از سایتهای نا آگاه نوشته شده در صورت عبور سریع از کمربند ون آلن دیگه مشکلی ایجاد نمیشود! که این اشتباه هم نشأت گرفته از یکی دیگه از دروغ ها و حقه های NASA است. ناسا اعلام کرده که ما از کمربند ون آلن با سرعت عبور کردیم تا خطرات تشعشعات کیهانی رو برای فضانوردان به حداقل برسانیم.

(یعنی در واقع آن ها با سرعت از سپر زمین عبور کردند تا برسند به اصل تشعشعات!)

همون طور که بیان شد واقعیت این است که کمربند ون آلن در واقع سپر زمین در برابر تشعشعات است.

یعنی وقتی شما از کمربند ون آلن خارج شدید در واقع از سپر حفاظتی تشعشعات زمین خارج شدید و از آن لحظه به بعد بطور مداوم مورد بمباران ذرات پرانرژی اشعه های کیهانی قرار خواهید گرفت.

این بررسی ها نشان داد هرچه سپر تشعشعی آلومینیومی ضخیم تر باشد این مقدار تشعشع ثانویه بیشتر خواهد شد .گزارش بالا اثبات می کند که در زمان پروژه های آپولو حتی در صورت استفاده از سپرهای ضخیم از جنس فلزات سنگین (آلومینیوم و سرب) برای حفاظت از جان فضانوردان ، این سپرها با برخورد ذرات پرانرژی ، با تولید تشعش ثانویه و آزاد کردن نوترون ، بیشتر بدن فضانوردان را در معرض تشعشع قرار میداده است!

ناسا در این بخش از گزارش خود در سال ۲۰۰۵ این طور می نویسد:

NASA’s Vision for Space Exploration calls for a return to the Moon as preparation for even longer journeys to Mars and beyond. But there’s a potential showstopper: radiation. Space beyond low-Earth orbit is awash with intense radiation from the Sun and from deep galactic sources such as supernovas. Astronauts en route to the Moon and Mars are going to be exposed to this radiation, increasing their risk of getting cancer and other maladies. Finding a good shield is important

“چشم انداز ناسا برای اکتشافات فضایی، بازگشت به ماه برای آمادگی سفر به مریخ و حتی فراتر از آن است. اما یک مشکل اساسی وجود دارد: پرتوهای کیهانی. فضای فراتر از مدار کم ارتفاع زمین، غرق در تشعشعات شدید خورشیدی و همچنین ابرنواخترهای اعماق کهکشان است. فضانوردان در مسیر سفر به ماه و مریخ در معرض تابش این تشعشعات هستند و این یعنی افزایش خطر ابتلا به سرطان و دیگر بیماریها. پس پیدا کردن یک سپر خوب مهم است.”

و در ادامه درباره انواع سپرهای حفاظتی و مزایا و معایب هر کدوم از اونها و … توضیح میده.

NASA در سال ۲۰۰۵ یعنی ۴ دهه بعد از ماموریتهای Apollo هنوز در جستجوی یک سپر محافظتی برای فضانوردان در خارج از کمربند ون آلن است!

ناسا در این گزارش،به این مطلب به طور ضمنی اعتراف میکند در حالی که یادش رفته در ۳۰-۴۰ سال قبل،چندین مرتبه فضانوردان Apollo را از این تشعشعات،به سلامت عبور داده.

خب حال یک سوال:
جناب NASA !
چرا از همان سپرهای حفاظتی که در ماموریت های آپولو استفاده کردید، استفاده نمی کنید؟!

بخشی از مقاله بزرگترین دروغ قرن بیستم:

در يك مصاحبه ي تلويزيوني بين شينا مك دونالد و مدير اجرايي ناسا، دن گلدن (Dan Golden) (معروف به Dan Dare) در سال ۱۹۹۴، دن گلدن آشكارا پذيرفت كه انسان نمي تواند از مدار زمين خارج شود، مادامي كه بر پرتوهاي كيهاني غلبه كند. او در حالي اين سخنان را گفت كه هيچ اشاره اي به پروژه آپولو در ۲۵ سال قبل از آن نكرده بود، مأموريتي كه تصور مي شود كه انسان ۲۵۰ هزار مايل از مدار زمين دور شده است.

به عنوان مدرك، ماه نشين را كه در مؤسسه ي اسميت سونيان (smith sonian institute) در معرض نمايش عمومي قرار دارد، بررسي كنيد و به هسته ي موتور راكت كه درون ماه نشين قرار داده شده است توجه كنيد كه به قمست بالاي نازل راكت در قسمت پايين مركزي ماه نشين متصل شده است. اين همان موتور راكتي است كه مي گويند نيروي اضافه براي فرود بر ماه و برخاستن از آن را فراهم كرده است.

همچنین میتوانید اعتراف ناسا درباره نبود تکنولوژی برای سفر به فراتر از مدار نزدیک زمین را در کلیپ های منتشر شده ببینید.

درنمونه ي واقعي ماه نشين اين موتور راكت موجود است اما در فيلم ها و عكس هايي كه گفته مي شود روي ماه از ماه نشين گرفته شده است ديده نمي شود.

پس از آن نظري به شبيه ساز ماه نشين بيندازيد و شما خواهيد فهيمد كه دقيقاً كجا چنين حقه اي به صورت فيلم درآمده است. يك فكر خوب ديگر هم براي عملي كردن وجود دارد. اين كه اندازه ابعاد فضانوردان در لباس های فضايی شان و ابعاد واقعي درب ورود و خروج ماه نشين را اندازه بگيريد. همچنين ابعاد داخلي ماه نشين را اندازه بگيريد و پس از آن خواهيد فهيمد كه فضانوردان (يا همان دروغگوها یا استخر نوردان) نمي توانسته اند با لباس فضانوردي از درب ماه نشين وارد آن شوند يا از آن خارج شوند. (واقعاً حواس پرتي هم حدي دارد). محل لولاهاي درب ورود و خروج توجه كنيد و سپس به شبيه ساز آموزش ماه نشين نگاهي بيندازيد و همه ي ابعاد را اندازه بگيريد (همه ي آنهايي كه در بالا گفته ام) و حالا حواستان به محل لولا هاي درب ورود و خرج خيلي بزرگتر باشد تا روشن شويد …

ناسا ادعا مي كند كه لباس هاي فضايي اي كه فضانوردان پوشيده بودند، در سطح ماه فشارشان را ۵psi بالاتر از فشار محيط برده اند (فشار خلأ صفر psi است.) ما دستكش هايي را كه ناسا ادعا مي كند فضانوردان در دست كرده اند را امتحان كرديم و فهميدم كه آنها از مواد قابل انعطاف ساخته شده اند و هيچ وسيله ي مكانيكي، الكتريكي يا هيدروليكي در آنها تعبيه نشده است تا هنگامي كه آنها را در دست دارند، به انگشتان آنها كمك مي كنند. آزمايش ها به روشني نشان مي دهد كه چنين امكان استفاده كردن از چنين دستكش هايي وجود ندارد به طوري كه پوشنده آنها امكان خم كردن مچ يا انگشتان را براي انجام هيچ كاري ندارد وقتي كه با فشار پنج psi بالاتر از فشار محيط پرشده باشد، حالا در خلأ باشد يا در جو زمين (فرق نمي كند).

به واقع ناسا فيلم ها و عكس هايي را نشان داد كه درآنها فضانوردان از دست ها و انگشتان شان به راحتي در طي به اصطلاح سفر به كره ي ماه، استفاده مي كنند. فيلم به وضوح نشان مي دهد كه به هيچ وجه هيچ فشاري درون دستكش ها وجود ندارد…

شرايطي كه در آن بيهوش شدن به علت كاهش فشار اتمسفر به صورت آني و انفجاري رخ خواهد داد و نتيجه ي آن تقريباً مرگ ناگهاني است، اگر واقعاً فضانوردان درمحيط خلأ باشند. اگر باور نمي كنيد، خودتان امتحان كنيد. يك آزمايش ساده است و لازم نيست كه حتماً متخصص موشك باشيد.

اينها چند دليل، از بيش از يك صد دليل ساده و راحت براي اثبات قابل قبول علمي ماجرا بود كه نشان مي دهد چگونه ناسا و برنامه ي فضايي آپولو بزرگترين دروغ هايي بوده اند كه به مردم راست پندار جهان، قبولانده شده است.

ما تلاش كرديم كه اطلاعاتي در مورد فعاليت هايي در منظومه شمسي كه همزمان با پروژه ي آپولو فعال بوده اند، تهيه كنيم. فهميديم كه اين اطلاعات براي تمام روزها و تمام سالها قابل دسترسي است، غير از روزها و ساعت هايي كه مأموريت آپولو(به اصطلاح) در حال انجام بوده است. اين اطلاعات از هيچ سازمان دولتي شامل ناسا، سازمان ملي اقيانوس و اتمسفر (NOAA) و رصدخانه دريايي قابل تهيه نيست. اين اطلاعاتي است كه به طور عادي جمع آوري مي شود (چيز عجيبي براي پنهان كردن ندارند) و شامل تاريخ هاي پرتاب، تاريخ ها و زمان هاي فرود و آسيب هاي سنگين ناشي از پرتوها مي باشد. اين اطلاعاتي است كه بايد وقتي كه فضانوردان با ماه پيما روي ماه حركت مي كرده اند، مشاهده مي شده است، اگر كه به واقع فضانوردي روي ماه بوده باشد. اين اطلاعات قابل دسترسي نيست چرا كه اثبات خواهد كرد كه آن فضانوردان كذايي مثل سيب زميني برشته شده اند. جسد آنها بايد به زمين باز مي گشت اگر واقعاً آنها، تلاش كرده اند چنين مأموريتي انجام دهند. به علاوه، اگر تمام دلايل بالا را كنار بگذاريم فيلم ها و عكس های مأموريت آپولو به راحتي جعلي بودن آن را اثبات مي كند.

هر كسي با كمترين سطح اطلاعات درباره ي استوديوهاي فيلم برداري، استوديوهاي نورپردازي و واقعيت هاي فيزيكي ماه به راحتي مي تواند ثابت كند كه مدارك بصري پروژه فضايي آپولو (عكس ها و فيلم ها) توسط ناسا جعل شده است.

هيچ فيلم رنگي اي براي بشر اين قدر شناخته شده نيست كه شامل چنين جزئيات عالي در سايه ها و قسمت هاي روشن عكس هايي كه گفته مي شود روي ماه گرفته اند، باشد. هر عكاس حرفه اي كه اين عكس ها را ببيند به شما مي گويد كه چنين عكس هايي در محيط هاي كنترل شده اي گرفته شده اند و چنين عكسي متعلق به محلي با تابش مستقيم نور خورشيد، و آنهم در خلأ نيست.

بعضي از اين اشكالات و اختلاف ها در عكس ها چنان است كه حتي كساني كه هم خيلي خوش بين هستند، وقتي اين اختلافات را براي آنها روشن كني به مِن و مِن شنيدني اي مي افتند. بعضي ها واقعاً به يك شوك آرام فرو مي روند. برخي در هم مي ريزند و گريه مي كنند. من خودم كساني را ديده ام كه به شدت عصباني شده اند و در حالي كه اين عكس ها را پاره مي كنند، جيغ هم مي زنند و شروع به فحاشی میکنند و مارا متوهم توطئه میخوانند. آن ها چاره ای ندارند جز اینکه حرص بخورند و جوش بزنند.

كلينيك نكت (kleinik nekt) فرمانده ي عمليات های ناسا در زمان پروژه ي آپولو، الآن هم “عضو فراماسونري سي و سومين مرتبه” است و برادرش هم حاكم مطلق و مشهور هيئت سي وسومين مرتبه از رسم اسكاتلندي باستاني و پذيرفته شده ي فراماسونري است (فرماسونري يعني فراموش خانه) اين عضويت جايزه ي او براي مقاومت در چنين ماجرايي بوده است. همه ي گروه اولين فضانوردان فراماسون بوده اند. عكسي از نيل آرمسترانگ (اولين كسي كه مثلاً روي ماه پياده شد) در خانه معبد واشينگتن وجود دارد كه در آن نواري كه علامت فراماسونری است روي ران او آنهم بر روي ماه قرار دارد. همه ي اعضاي بلند پايه ي رسمي ناسا جزء اشراقيون، ماركسيست ها يا كمونيست بوده اند و هستند.

AS11-40-5869

عکس بالا مربوط به پیاده شدن آلدرین از LEM مقوایی است. وقتی برای اولین بار فیلم پیاده شدن و مخصوصا” سوار شدن آرمسترانگ و آلدرین رو از ماموریت تخیلی آپولو۱۱ دیدم اولین سوالی که در ذهنم شکل گرفت این بود که چرا این نردبان اینقدر کوتاه است؟

قسمت خنده دار قضیه اینجاست که آن ها به سختی می توانند پای خودشان را به نردبان برسانند!، مثل فیلم شماره a11v.1094050-0331 چرا فقط ۹ پله؟ ( تعداد پله ها نشانه عدد ۹ و دو پایه چپ و راست نردبان نشانه ۱۱ )
اگر اعداد و نمادهای ماسونی رو برسی کنید به مطالب جالبی خواهید رسید:
۹ بار مثلا” فرستاده شدن انسان به کره ماه و برگشت به زمین
( آپولو۸، آپولو۹ و آپولو۱۰ گردش فضانوردان در مدار ماه + ۶ بار فرود روی ماه (آپولو۱۷،۱۶،۱۵،۱۴،۱۲،۱۱ )
The Apollo Missions )
کل فضانوردان پروژه های تخیلی آپولو ۳۳ نفر ( به استثنای سه فضانورد آپولو۱ که بر اساس گزارش بازرس ایمنی پروژه آپولو۱، ناسا ترجیح داد آن ها را از بین ببرد، اطلاعات بیشتر در پروژه حذف … )
اولین فرود در ماه در پروژه تخیلی آپولو ۱۱
به مشکل خوردن آپولو ۱۳ که در ساعت ۱:۱۳ (زمان نظامي ۱۳۱۳) در ۱۳ آوريل۱۹۷۰ پرتاب شد.
انفجار شاتل چلنجر در ثانیه ۷۳ (۱′:۱۳″)
و …

جالب اینکه بيل کيسينگ نويسنده کتاب “ما هرگز به ماه نرفتيم“، مرگ کريستا مک‌آليف و شش فضانورد ديگر در حادثه‌ي انفجار فضاپيماي چلنجر لحظاتي پس از پرتاب را قتل توسط ناسا مي‌داند. چون او اولين مسافر زن و غير نظامي فضا بود که بازگشت او به افشاگري دروغ‌هاي ناسا مي‌انجاميد. او مي‌گويد وقتي سي ميليارد دلار بودجه ي سفر به ماه در اختيار داريد مي‌توانيد هر کار لازم است انجام دهيد، از تهيه‌ آخرين امکانات طراحي صحنه گرفته تا از بين بردن هر‌ آن‌ که قصد افشاي ماجرا را دارد.

مسئله وقتی جالبتر میشود که این نماد ها به صورت کاملا” تصادفی در کره ماه هالیوودی ناسا هم یافت می شود! در واقع CC مخفف Crop Circles (حلقه های کشتزار) و همچنین CC های موجود روی سطح مثلا” ماه، رمزی نوشتن عدد ماسونی ۳۳ است. (C حرف سوم در الفبای انگلیسی است).

فیلم ۲۰۰۱: Space Odyssey استنلی کوبریک، ۳۳ سال پیش از ۲۰۰۱ و در ۱۹۶۸ اکران شد. در سال ۱۹۴۷ ظاهرا یک یوفو یا بهتر است بگوییم همان هواپیماهای جاسوسی، درArea 51 یا در Roswell در شمال عرض جغرافیایی ۳۳/۳۳ درجه و طول جغرافیایی ۱۰۴ درجه به زمین نشست. این منطقه به گونه ای انتخاب شده است که عددنگاری و نماد گرایی ماسونی در آن به چشم میخورد. بطور جالب توجه عدد ۱۰۴ حاصل ضرب ۳۳/۳۳ در عدد پی (۳.۱۴۱۵۹) است و عرض جغرافیایی ۳۳/۳۳ درجه و …

اشاره ی دست بافومت به ماه های سیاه و سفید، نشان دهنده ی فلسفه ی بالا و پایین هرمسی است. Geburah، ماه زمینی و آدمیان است و Chesed، ماه جنّیان و موجودات ماوراء الطبیعه است.

جدای از این مسائل تصور کنید در کره ماه در حال انجام مهمترین ماموریت فضایی تاریخ فضانوردی هستید واختلاف فشار داخلی لباستان با محیط بیرون ۵Psi است، در آن شرایط اگر گوشه لباستان با لبه های نربان برخوردی داشته باشد در خوشبینانه ترین حالت مثل یک بادکنک خواهید ترکید! حال با این شرایط با نردبان بازی هم بکنید!

ضمن اینکه مشخص نیست چرا ارتفاع پرش درجای فضانوردی که به عنوان خلبان نیروی هوایی ایالات متحده شرایط بدنی مطلوبی داشته و با تمام تجهیزات همراه، حدود ۳۰ کیلوگرم در ماه وزن دارد، (جاذبه کره ماه حدود یک ششم کره زمین است.) مشابه پرش درجای یک انسان ۸۰Kg در سطح زمین است؟

با فرض وزن ۸۵ کیلوگرم برای فضانورد، وزن آنها با لباس فضایی خواهد بود ۱۷۰ کیلوگرم، بنابراین آن فضانوردان کذایی می بایستی به ارتفاع پرش درجا بیش از ۲ متر دست یابند.

اما حداکثر ارتفاع پرش توسط فضانوردان آپولو ۰.۴۲ متر، بود! یعنی پنج برابر کمتر از مقداری که باید باشد!

اتحاد جماهير شوروي برنامه ي فرستادن انسان به ماه را منحل كرد. اثري كه اين ماجرا بر روي انسان هاي جهان داشت، اين بود كه اگر ما مي توانيم به ماه سفر كنيم، ديگر موجودات زنده ي كيهان هم مي توانند به زمين ما سفر كنند. سناريوي حمله ي بيگانگان به زمين از آن زمان مرسوم شده است. فاش سازي هاي اخير درباره ي طبيعت كلاهبردار ناسا و برنامه ي فضايي آپولو كه توسط اداره ي اطلاعات و ديگران صورت گرفت موجب سيل تبليغات و برنامه ي تلويزيوني شد تا مردم فریب خورده در خواب عميق جهالت باقي بمانند. بلند پروازترين آنها “آپولو ۱۳” و “از زمين تا ماه” هستند كه در هر دو بازيگر و تهيه كننده ي معروف، تام هنكس كار كرده است.

حقايق آپولو

۱- نيل آرمسترانگ هم اكنون ( اين مقاله قبل از مرگ آرمسترانگ تهيه شده است) هم اكنون از بيماري روحي رنج مي بود. كه نتيجه ي مستقيم قراردادن او به عنوان سنگ بناي بزرگ ترين دروغ تاريخ است. شايد هم از اين كه تعداد بيشماري سايت اينترنتي او را دروغگو مي خوانند.

۲- شايعه اي هست كه مي گويد فضانورد آپولو ۱۲ پيت كنراد (pete conrad) قصد داشته كه در جشن سي امين سالگرد ازدواجش در منظر عموم از جعلي بودن فرود بر ماه پرده بردارد. او در يك تصادف با موتورسيكلت، يك هفته قبل از سي امين سالگرد ازدواجش كشته شد.

۳- هم اكنون(۲۰۰۹)، براي شاتل فضايي(قبل از بازنشتگی شاتل) ۶۶ ساعت طول مي كشد كه به ايستگاه فضايي بين المللي كه در ۱۸۵ مايلي سطح زمين قرار دارد، برسد. ناسا مي گويد كه آپولو ۱۳ از وقتي كه از زمين بلند شد، ۵۵ ساعت طول كشيد كه در فاصله ي ۲۰۰ هزار مايلي زمين به مشكل برخورد. (۱۸۵ مايل در ۶۶ ساعت با تكنولوژي امروز و ۲۰۰ هزار مايل در ۵۵ ساعت با تكنولوژي ۴۰ سال پيش) بهتر است به كسي ديگر نگوييد. شايد مسخره تان كردند.

۴– يوري گلر (Uri Geller) يكي از افراد سرشناس جهان در وب سايت خودش، مي گويد كه عكس هاي ناسا از برخي برنامه هاي آپولو به طرز احمقانه اي، جعل و ساخته شده اند، و مي پرسد كه چرا؟ يوري دوست صميمي فضانورد آپولو ۱۴، ادگار ميچل (Edgar D. Mitchell) است. حالا ما از او مي پرسيم كه چرا از دوست خودت نمي پرسي كه چرا عكس ها جعلي هستند؟

۵- رئيس، ليندون جانسون، اسناد مشخصي از آپولو را طبقه بندي كرد و دستور داده تا سال ۲۰۲۶ از طبقه بندي خارج نشود. اين كار را كرد تا تمام كساني كه در پروژه ي آپولو درگير بوده اند، مرده باشند و فراموش شده باشند، و هيچ كسي براي عيب جويي كردن زنده نمانده باشد. اگر كسي بخواهد حقيقت پشت سر برنامه ي آپولو را بداند، لازم نيست تا ۲۰۲۶ صبر كند. همين الآن بر همه آشكار است.

۶- در اوايل دهه ي ۱۹۶۰ مسئولان ناسا طي جلسه اي پشت درهاي بسته، فهميدند كه سفر انسان به خارج از زمین و ماه امكان پذير نيست. پس تصميم گرفتند كه اين قضيه را در پروژه ي آپولو ۱۱ عملي كنند آنهم با جعل كردن قضيه.

۷- نويسنده معروف سي كلارك از آپولو۱۱ به عنوان “حفره اي در تاريخ” ياد مي كند و مورخ بزرگ اي.جي.پي تيلور از آپولو۱۱ به عنوان “بزرگترين اتفاقي كه در طول زندگي اش نيفتاد” ياد مي كند.

۸- ناسا در آن زمان ماه نشين را تكميل نكرده بود. اكنون ۴۰ سال (۴۷سال) از آن تاريخ مي گذرد و ناسا هنوز نتوانسته يك راكت كه به ماه برود و برگردد را بسازد كاري كه ادعا مي كند ۴۰ سال پيش انجام داده است. آن هم با سرنشين.

۹- فيلمي كه از درون كپسول تمام آپولوها (تأكيد مي كنم تمام آپولوها) گرفته شده است، يك نور آبي كم رنگ را نشان مي دهد و همچنين زمين را نيز از پنجره ي فضاپيما نشان مي دهد. اين فيلم به ادعاي ناسا در نيمه ي راه سفر به ماه و در تاريكي و سياهي فضا گرفته شده است. اين نور آبي ثابت مي كند که آن ها تنها درحال پرواز بر و دور زدن بر فراز زمین بودند و با نوار چسب هایی پنجره را پوشانده بودند تا فضای مورد نظر خود را شبیه سازی کنند.

۱۰- تصاوير ماه كه در سايت ناسا ديده مي شود جعلي هستند و در آنها پشت صحنه ي تئاتر ديده مي شود. عكس ها يك خط سياه كه با مداد كشيده شده است را در جايي كه پس زمينه به نور روز در آسمان مي رسد آشكار مي كند كه در آنجا به طور ناگهاني تاريك مي شود.

۱۱- ماه نشيني كه در آخرين مأموريت ها استفاده شده است دقيقاً مانند همان نمونه هاي اوليه است به طور مثال هيچ گونه اصلاحي در آن صورت نگرفته است. حمل ماه نشين به ماه حتي اگر خيلي كوچكتر هم مي شده است، غير ممكن بوده است.

۱۲- ماه پيما داراي تايرهاي قابل بادكردن بود كه اگر از قبل بادشده بود وبه ماه رفته بود، آنجا منفجر مي شد. حالا اگر بدون باد هم به ماه مي رفت، آنجا هوايي براي باد كردن آن وجود نداشت. سنجابهاي حرفه اي پروژه ي آپولو مي گويند كه ماه پيما داراي تايرهای همراه با شبكه فلزي محكم بوده است. بله، ماه پيماي موجود در موزه كه از اواسط دهه ي هفتاد (پنج شش سال پس از اولين سفر به ماه) به جا مانده است، چنين خصوصيتي دارد. چرا كه سنجابها فهميدند كه تايرهاي باد شونده به هيچ وجه (چه در زمين باد شوندوچه در ماه) در ماه قابل استفاده نيستند. ناسا ۴۰ سال (۴۷سال) وقت داشته است كه به اصلاح اشتباهات ساده و آشكار برنامه ي آپولو بپردازد. هر وقت كسي ايرادي مي گرفته است، ناسا اين اشتباهات را اصلاح مي كرده است و چيزي نمي گفته است، مثلاً آنها نمي توانند بگويند چرا اين همه چيز خلاف قاعده در اولين محل فرود وجود دارد. در هر صورت من عكس هايي از ماه پيما كه تصور مي شود بر روي ماه بوده است، در اختيار دارم كه دقيقاً همان تايرها و حتي والوهاي تايرهايي را دارد كه در مركز هوايي كندي استفاده مي شود به عبارت ديگر آنها يك نوع و يك جنسي هستند. از زماني كه چنين اشتباه بزرگي در وب سايت من مثل بمب منفجر شد، تصاوير اوليه كه از نماي نزديك از ماه پيما بود و در اينترنت قرار داشت، تغيير كرده است.

۱۳- غير ممكن بوده است كه بتوان لباس فضايي اي در اختيار داشت كه آنهم بر روي ماه با آب خنك شود، در حالي كه دماي بيرون در نقطه ي جوش آب باشد. و هيچ جايي براي پراكنده كردن گرما در آن وجود نداشنه باشد.

۱۴- براساس تحقيقات مركز تحقيقات لانگلي (Longley Research Center) در هميلتون ويرجينيا، ماه پيما ابتدا از جايي آويزان بوده است و دقيقاً در همان زماني كه در ماه دروغين ادعا مي كنند كه حركت مي كرده است، به آرامي پايين آورده شده است. (در عكس ديديد كه هيچ رد تايري در جلو و عقب تايرهاي ماه نشين نيست).

۱۵- فضانوردان هم از چنين چيزي آويزان بوده اند تا كم وزني درسطح ماه را نشان دهند. عكس هاي سايت Reality را با عكس هاي سايت ناسا مقايسه كنيد. نوسان غير منطقي زياد پاي عقبي در هر دو سري عكس، يكسان است.

۱۶- فيلم هايي كه مي گويند توسط آپولو ۸ كه مثلاً دور ماه گشته است گرفته شده است، دقيقاً همان فيلم هايي است كه براي مأموريت آپولو ۱۱ نشان داده شده است. به جز اين كه معكوس شده است و وارونه گشته است. رشته كوههاي تادپول لايك (tadpole like) را چك كنيد. كاري كه ناسا انجام داد اين بود كه سطح ماه دروغين را در مركز تحقيات لانگلي (LRC) فيلم برداري كرد، در يك مسير رفت، سپس دوربين را معكوس كردو سطح را در جهت معكوس فيلم برداري كرد چيزي كه در فيلم ها مشهود است و ديده مي شود.

۱۷- فيلم هايي كه نشان مي دهد آپولودور ماه گشته است، توسط يك دوربين سوار بر ريل كه به آرامي دور مدل گچي ساختگي ماه مي چرخد، گرفته شده است.

۱۸- جيمزلاول كه از روي يك متن پيش نوشته در شبيه ساز ماه نشين براي فيلم بالا مي خوانده است در جايي از فيلم مي گويد كه “ظاهراً ماه اصلاً خاكستري نبوده است. هيچ رنگي در كار نبوده است. مثل يك مجسمه گچي به نظر مي آيد! اين صدا خيلي پيشتر از مأموريت آپولو ضبط شده است. با دقت به اين نوار گوش دهيد (با هدفون) ببينيدكه اوبه سختي تلاش مي كند جلوي خنده ي خود را بگيرد. چرا چنین كسي بايد فكر كند چنين مأموريت عظيم و بزرگي چيز خنده داري است؟ جواب اين است كه به واقع آن ماه كذايي يك مجسمه ي گچي واقعي بود كه وي به آن اشاره مي كرد.

۱۹- در يك مصاحبه ي تلويزيوني بين شينا مك دونالد و مدير اجرايي ناسا، دن گلدن (Dan Golden) (معروف به Dan Dare) در سال ۱۹۹۴، دن گلدن آشكارا پذيرفت كه انسان نمي تواند از مدار زمين خارج شود، مادامي كه بر پرتوهاي كيهاني غلبه كند. او در حالي اين سخنان را گفت كه هيچ اشاره اي به پروژه آپولو در ۲۵ سال قبل از آن نكرده بود، مأموريتي كه تصور مي شود كه انسان ۲۵۰ هزار مايل از مدار زمين دور شده است.

۲۰- نيل آرمسترانگ هيچ عكس يادگاري يا چيزي شبيه به آن از سفر مثلاً به ماه ندارد. اما او عكس هاي فراواني از روزهاي تست خلباني اش جمع كرده بود. آرامسترانگ كه خود مي دانست اين حماسه آمريكايي يك دروغ بزرگ است، از طرف ناسا مجوزي براي داشتن اين عكس ها نداشت.

۲۱- در سال ۲۰۱۷ ناسا هنوز به تكنولوژي فرستادن انسان به ماه و برگرداندن ايمن وي از ماه نرسيده است. خب انجام چنين كاري در سال ۱۹۶۹، يعني ۴۰ (۴۷)سال پيش واقعاً يك شاهكار صنعتي و فضايي بوده است. شما كه در اين مورد شكي نداريد؟!

انگيزه هايي در مورد اين حقه ي كثيف:

چندين نظريه در مورد علت چنين حقه اي توسط نظريه پردازان اين ماجرا بيان شده است:

۱- پرستيژ جنگ سرد: ايالات متحده آمريكا فهميد كه براي او خيلي حياتي است كه در رقابت فضايي برنده شود آنهم در برابر اتحادجماهير شوروي. رفتن به ماه خيلي خطرناك و البته پرهزينه بود. عليرغم توجه شوروي و گوش به زنگ بودن آن، بيل كيسينگ (Bill keysing) ادعا مي كند كه براي آمريكا جعل كردن چنين چيزي خيلي راحت تر بود و در نتيجه موفقيت را تضمين مي كرد. آنهم بهتر از زماني كه واقعاً بخواهد بر روي كره ماه فرود بيايد.

۲- پول: ناسا در آن زمان هزينه ي سفر به ماه را ۳۰ ميليارد دلار آمريكا برآورد كرد. بيل كيسينگ ادعا مي كند قسمتي از چنين پولي مي توانست انگيزه لازم براي صدها نفر جهت شركت در اين حقه باشد.

۳- خطر: اين بحث و جدل ها به اين نتيجه رسيدندكه مشكلات اوليه براي سفر به فضا غير قابل حل كردن است ولو اين كه شما تيم مجهز و با پول كافي براي حل چنين مشكلاتي داشته باشد. كيسينگ ادعا كرد كه شانس موفقيت براي فرود بر روي كره ماه فقط ۱۷ هزارم درصد بود.

۴- حواس پرتي مردم؛ با توجه به اظهارات نظريه پردازاني كه ادعا مي كنند چنين پروژه اي حقه اي بيش نبوده است، آمريكا از حواس پرتي عمومي مردم در جنگ ويتنام استفاده كرد. فعاليت هاي آمريكا براي فرستادن انسان به ماه ناگهان متوقف شد، مأموريت هاي از قبل برنامه ريزي شده كنسل شد و همه ي اينها تقريباً در همان زماني كه آمريكا از جنگ ويتنام دست كشيد، متوقف شد. (اما برنامه آپولو چندين سال قبل از پايان جنگ ويتنام، متوقف شد).

۵- وفاي به عهد: براي اين كه قول رئيس جمهور فقيد آمريكا جان اف كندي براي فرستادن انسان به ماه و بازگرداندن وي به زمين قبل از پايان دهه ي ۶۰ عملي شود.

مقايسه تكنولوژي آمريكا با شوروي:

در زمان پروژه ي آپولو ۱۱، شوروي ۵ بار بيشتر از آمريكا پروازهاي سرنيشين دار به فضا فرستاده بود شوروي براي اولين بار به موارد زير دست يافته بود:

۱- قراردادن اولين ماهواره ي ساخت بشر در فضا (اكتبر ۱۹۵۷، سفينه اسپوتنيك ۱)

۲- فرستادن اولين موجود زنده به فضا، سگي ماده به نام لايكا (نوامبر ۱۹۷۵، اسپوتينيك ۲)

۳- اولين بازگشت سالم موجودارت زنده از مدار به زمين شامل ۲ سگ، ۴۰ موش، ۲ موش صحرايي (آگوست ۱۹۶۰، اسپوتنيك ۵)

۴- اعزام اولين انسان به فضا، يوري گاگارين، همچنين اولين انساني كه به دور فضا گشت (آوريل ۱۹۶۱، وستوك ۱)

۵- اولين دارنده ي همزمان ۲ سفينه ي فضايي در مدار (آگوست ۱۹۶۲، وستوك ۳ و وستوك ۴)

۶- اولين زن در فضا، ولنتينا ترش كف (ژوئن ۱۹۶۳، وستوك ۶، به عنوان قسمتي از دومين پرواز سفينه هاي فضايي دوبل شامل وستوك ۵)

۷- اولين راهپيمايي فضايي (EVA) (مارس ۱۹۶۵ voskhod2)

چند سؤال اساسي:

۱- در مورد سنگ هايي كه از ماه آورده شده اند چه مي گوئيد؟

اين سنگ ها ثابت مي كنند كه فرود روي ماه واقعاً صورت گرفته است؟ پاسخ: نه اين طور نيست. اين سنگ ها بيشترين تاكتيك مورد استفاده ي ناسا و PAN است، اما هيچ چيز را ثابت نمي كند. ناسا مدت ها قبل از مأموريت آپولو به توليد سنگ هاي شبيه سازي شده ي ماه مي پرداخته است كه اين موضوع در كتابي كه در سال ۱۹۶۶، سه سال قبل از آپولو ۱۱، چاپ شده است، اثبات شده است. اين سنگ هاي شبيه سازي شده از سنگ بازالت و نمونه شهاب سنگ هاي پيدا شده در آنتراكتيكا ساخته شده است. اين سنگ هاي شبيه سازي شده كه به دانشگاه هاي سرتاسر جهان فرستاده مي شود به نظر واقعي مي رسد. (كه اين طور نيست). اين سنگ هاي شبيه سازي شده، البته از هر نمونه سنگ موجود روي زمين متفاوت به نظر مي آيد و ناسا هم همين را مي خواهد. اين دليلي است براي آن كه زمين شناسان مي گويند چنين سنگ هايي در هيچ كجاي زمين پيدا نخواهد شد. البته كه چنين نيست چون اين سنگ ها فقط توسط ناسا توليد شده است و با سنگ هاي اصلي متفاوت است. ناسا سنگ هاي شبيه سازي شده و غبارهاي شبيه سازي شده ي ماه را آن قدر ارزان توليد كرده است كه بابتش لازم نيست پولي بدهد، غير از هزينه ي حمل و نقل آن.

۲- چرا آنها تلسكوپ هابل را روي ماه تنظيم نمي كنند تا مصنوعات دست بشر را كه در ماه جا مانده است ببينيم؟

هابل از اموال ناسا است و توسط ناسا هم هدايت مي شود، كسي كه كل اين ماجراي ساختگي را راه انداخت. بنابراين نمي توان كاري كرد. به عنوان راه حلي دفاعي، ناسا به خبررسان ها و سايت هاي علمي پول هايي پرداخت كرد، (مثل فيل پليت (Phit Plait از Bad astronomy) تا ادعا كنند كه تلسكوپ هابل قابل به انجام چنين كاري نيست و نمي تواند محل هاي فرود را ببيند. اما واقعاً چه درجه اي از تفكيك پذير (Resulation) براي آنها مورد نياز است؟ هابل در واقع مي تواند تا ۵۰ متري سطح ماه را ببيند. چيزي كه به اندازه كافي هست تا بتوان مصنوعات بشري به جا مانده روي ماه (به ادعاي ناسا البته) را ديد. حالا شما توجه كنيد كه سطح ماه، ابر يا اتمسفري ندارد كه نشود آن را ديد. ناسا در واقع تصاوير با كيفيت بسيار بالايي از ماه در اختيار دارد كه آنها را در اختيار رسانه ها نمي گذارد چرا كه اولين چيزي كه مردم مي خواهند اين است كه چيزهايي كه روي سطح ماه جا مانده است را ببينند و مسلماً چيزي هم در آنجا نيست.

۳- در مورد بي وزني چه مي گوييد، آيا چنين چيز در زمين و با گرانش قوي آن امكان دارد؟

اين هم يكي ديگر از ادعاهايي است كه در عين خنده دار بودن، هيچ چيز را ثابت نمي كند. فيلم در نور كم گرفته شده است، به علاوه يك فيلم سياه و سفيد با كيفيت خيلي پايين است. از آنجايي كه چنين تجربه اي در فاصله ي زيادي از دور بين صورت گرفته است، به راحتي مي تواند چيزي جعل كند. آيا با يك طناب و چند حقه ي سينمايي نمي توان چنين كاري كرد. من مي خواهم به شعبده بازي نظير دويد كاپرفيلد اشاره كنم. كسي كه شيرين كاري هاي خيلي بزرگتري انجام داد (حقه هاي بصري) آن هم در فاصله ي يكي دو متري از تماشاچي. يكي از شيرين كاري هايي كه خود او هم در آن شركت داشت، نصف كردن بدن خودش با يك اره برقي بود. پس از ۲ تكه ي جدا شده ي بدن او به دو طرف صحنه ي نمايش برده مي شود. اگر طرفداران فرود بر روي كره ي ماه واقعي بودن آن را قبول دارند، آيا قبول مي كنند كه ديويد كاپرفيلد هم واقعاً به دو تكه بريده شده بود؟

۴- چرا ستاره شناسان بزرگي مثل سربرنارد لاول (Sir Bernard Lobell) و پاتريك مور (Patrick Moore) از اين ناسا در اين ماجرا حمايت مي كنند، اگر كه مي گوييد چنين چيزي صحنه سازي است؟

داشنمندان و ستاره شناسان سراسر زمين به خوبي مي دانند كه چنين ماجرايي ساختگي است، اما از ناسا طرفداري مي كنند تا به اطلاعات حساسي كه از تلسكوپ هابل به زمين ارسال شده است دسترسي داشته باشند. آنها نمي توانند به ناسا دهن كجي كنند كه در اين صورت ناسا آنها را از دستيابي به چنين اطلاعات گرانبهايي محروم مي كند. اطلاعاتي كه واقعاً مورد نياز هستند.

۵- در مورد انعكاس دهنده ي ليزري كه در سطح ماه قرار داده شده است و با آن مي توانند فاصله ي زمين تا ماه را بفهمند چه مي گوييد؟

در سال ۱۹۴۶، دانشمندان در آمريكا توانستند يك سيگنال راديويي به سطح ماه ارسال كنند و با موج راديويي برگشتي از ماه توانستند فاصله ي دقيق ماه را به دست آورند. در اوايل دهه ي ۶۰ ناسا فهميد كه مي تواند اين آزمايش را خيلي بهتر هم انجام دهد و اين كار را با يك باريكه پرقدرت نور ليزر با دقت بيشتري انجام دهد. در اين سناريو، نور ليزر از ماه به سمت زمين منعكس و برگشت مي شود، دقيقاً همان طور كه نور خورشيد از ماه به زمين منعكس مي شود. در ۹ مه ي سال ۱۹۶۲ (بيش از ۷ سال قبل از آن كه آپولو ۱۱ مثلاً بر روي ماه نشست) يك ليزر پرقدرت يا قوتي با موفقيت روي سطح ماه تابانيده شد و به زمين منعكس شد تا فاصله ي دقيق ماه از زمين بدون آنكه لازم باشد، چيزي در سطح ماه تعبيه شود، مشخص شود. هيچ منعكس كننده ي ليزري روي سطح ماه نيست و هرگز هم نبوده است. ناسا هم اكنون از همان روشي استفاده مي كند كه در سال ۱۹۶۲ قبل از حقه ي فرود بر ماه، از آن استفاده مي كرد. اتفاقاً ناسا برنامه اي دارد تا بتواند با يك ليزر پرقدرت تر فاصله ي دقيق مريخ تا زمين را محاسبه كند. آيا باز هم اين جا مي گوييد كه فضانوردان منعكس كننده ي ليزري روي ماه گذاشته اند تا فاصله ي آن با زمين را اندازه بگيرند؟

۶- چرا آمريكا فرود بر روي ماه را جعل كرد، آيا از نظر آنها شوروي احمق بود؟

نه آنها كاري نكردند كه روسها را احمق جلوه بدهند. و هيچ كس هم قبول ندارد كه روسها آن قدر احمق باشند كه اين گونه گول بخورند؟ روسيه در آن زمان (و حتي الان در بعضي قسمت ها) (۱) فناوري فضايي پيشرفته تري از آمريكا داشت و حتي در زمان سخنراني كندي مي دانست كه فرستادن انسان به ماه و برگشت وي از ماه غير ممكن است. اين ماجرا جعل شد تا به غرب ثابت شود كه آمريكا در تكنولوژي فضايي از شوروي برتر است (در زمان مسابقه فضايي آمريكا و روسيه، هميشه در هر كاري روسها، اولين بودند، مثلاً فرستادن اولين انسان به فضا) چرا كه دنياي غرب ايمان خود در مورد قدرت آمريكا را از دست داده بود وآمريكا هم چنين ارتباط ضعيفي با خود را نمي توانست، شاهد باشد. هيچ رقابت فضايي آن طور كه ناسا ادعا مي كند وجود نداشت. روسيه به هيچ وجه، هيچ گاه قصد فرستادن انسان به ماه را نداشت چرا كه مي دانست و البته آزمايش كرده بود كه چنين كاري غير ممكن است.

۷- آيا ريچارد نيكسون در پس اين قضايا بود؟

اگر چه نيكسون مسئول مأموريت هاي آپولو در آن زمان بود، مستقيماً مسئول چنين كاري نبود، اگر چه كه او مي دانست يا حداقل بايد مي دانست كه آنها در حال جعل اين ماجرا هستند. برنامه ريزي و آماده سازي شرايط ساختن اين ماجرا در اوايل دهه ي شصت صورت گرفت و از اين نظر ليندون بي جانسون رئيسي بود كه در پروژه ي آپولو بيشترين اطلاعات در اختيارش بود.

۸- در مورد اين همه انسان كه در پروژه ي آپولو درگير بوده اند، چه مي گوييد، آيا هيچ كس نمي خواسته كه اين راز را فاش كند؟

طرفداران مي گويند كه نيم ميليون نفر انسان در اين پروژه درگير بوده اند، اما اين آمار شامل تمام مهندسان دون پايه در تمام شركت هاي سراسر دنيا هم مي شود. حالا اگر يك مهندس در كارخانه اي در سياتل دارد قطعه اي مي سازد و رئيس او به او مي گويد كه اين قطعه را براي پروژه ي آپولو مي سازيم، آيا اين مدركي دال بر رخ دادن فرود بر روي كره ي ماه مي شود؟البته كه نه. اين كه مدرك نمي شود. ولو اين كه اگر آن مهندس مي دانست كه هرگز اين قطعه را براي سفر به ماه نساخته اند، باز هم پيش همه است كه به كره ي ماه رفته است تا اين كه يك جورهايي احساس غرور كند. قطعات مورد نياز براي آپولو در كارخانه هاي مختلف بسياري در سراسر جهان ساخته شد. مثلاً منعكس كننده ي ليزري كه تصور مي شود بر روي ماه قرار گرفته است، توسط فرانسه ساخته شده است. ناسا يونيت را از كمپاني فرانسوي گرفت و اين آخرين چيزي بود كه آنها ديدند. احتمالاً اين قطعه در جايي مثل لانگي بايگاني شده است، اما چيزي كه با اطمينان مي شود گفت اين است كه اين قطعه روي ماه نيست. آيا آن مهندسان فرانسوي مدركي براي فرود انسان بر روي ماه محسوب مي شوند؟ نه، البته كه نه، افراد خيلي كمتري (كمتر از ۲۰۰ نفر) مستقيماً در اين ماجرا درگير شده اند تا تعداد افرادي كه شاهد وقوع اتفاق واقعي هستند، به حداقل برسد. هيچ نيازي نيست كه آنها حرفي بزنند و افشاگري بكنند چون آنها واقعاً نسبت به آمريكا حس وطن پرستي دارند و هيچ چيز در مخالفت اين قضيه نخواهند گفت. حتي اگر دروغ بزرگي به مردم قبولانده شده باشد. اين دليل اول، اما دليل دوم، آنها به ميليون ها دلار پول نياز ندارند تا به فكر آينده ي خود باشند، چون همين الان پول زيادي از ناسا بري ساكت ماندن مي گيرند.

۹- چرا روسيه براي فاش كردن اين دروغ كاري نكرد؟

اين هم يكي ديگر از دستاويزهاي طرفداران واقعي بودن اين ماجرا است. اما آنها در واقع بر حقيقتي تكيه كرده اند كه روسيه چگونه پيشرفت هاي فضايي آمريكا در اوايل دهه ي شصت را مسخره مي كرد (طي دوره ي خورشچف/كندي). خروشچف هميشه شكست هاي امريكا را به سخره مي گرفت و پرواز فضايي آلن شيارد را كه ۱۵ دقيقه بيشتر طول نكشيده بود، در برابر آنچه روسها انجام داده بودند، پرواز يك كك خوانده بود. اما وقتي كه دوره ي خروشچف در سال ۱۹۶۴ به پايان رسيد، رهبر جديد روسيه، برژنف هرگز آمريكا را مسخره نكرد و روسها فقط سرشان به كار خودشان بود. اما چيزي كه خيلي از مردم نمي دانند اين است كه جعلي بودن فرود بر روي كره ي ماه، در همان زمان، هم در روزنامه هاي روسيه و هم در روزنامه هاي سراسر جهان مورد بحث و تأييد قرار گرفته بود اما آن داستان ها از طرف رسانه هاي غربي بايكوت شده بود. به ياد آوريد كه در سال ۱۹۶۹ شوروي كشوري بود كه در همه جا جاسوس داشت (يك نمونه از اين جاسوس ها: كيم فيلبي رئيس بخش ضدشوروي سازمان جاسوسي خارجي انگليس موسوم به MI6 خود جاسوس شوروي بود و تا دهها سال هر شب چمداني از اسرار و مدارك وزارت خارجه ي انگليس را مثل زنبيل سبزي براي گرفتن ميكرو فيلم به خانه هاي امن (كا گ ب(سازمان جاسوسي شوروي) مي برد). روسيه مي توانست براي جهان فاش كند كه اين ماجرا، جعلي بوده است و احتمالاً اين كار را مي كرد اگر خورشچف همچنان بر سر قدرت بود اما كشورهاي غربي به آساني اين كار را دليلي بر حسادت روسيه بر پيروزي آمريكا بر روسيه در اين رقابت مي خواندند. اما روسها برنامه ي بهتري در سر داشتند، براي اين كه بدانيد اين برنامه چه بوده است بايد با نحوه ي كار ايدئولوژي كمونيست ها در سال ۱۹۶۹ آشنا باشيد. در آن زمان اتحاد شوروي تصور مي كرد كه جاودانه خواهد ماند و هرگز تصور نمي كرد كه به ۲۰ كشور تقسيم شود و نهايتاً براي ۵۰ سال عمر كند. راه حل آنها براي اين كار ناسا اين بود كه عقب بنشينند و حرفي نزنند و در امن و امان تصور كنند كه در آينده اي نه چندان دور تمدن غرب از خواب بيدار خواهد شد و خواهد فهميد كه دولت آمريكا به آنها دروغ گفته است. اين كار خيلي ها را در برابر آمريكا قرار خواهد داد و رسانه هاي غربي احساس خواهند كرد كه رودست خورده اند و احمق به نظر آمده اند و بيشتر از اين نمي توانند به آمريكايي ها اطمينان كنند. اين دقيقاً همان چيزي بود كه شوروي انتظار داشت، رخ دهد مثلاً رسانه هايي در مقابل منبع صحيح و موثقي قرار بگيرند كه بيشتر از اين قابل اعتماد نيست. اگر روسيه همچنان دولت كمونيستي بود، رهبران آن به دولت آمريكا مي خنديدند كه اين گونه توسط شهروندان خودش تحت فشار قرار مي گيرد.

همچنان یکی از بدترین موارد به سخره گرفتن انسان ها می باشد”