مقاله گنبدآسمان در قرآن و احادیث 1

مقاله گنبدآسمان و قرآن 1

در این مقاله به بررسی آیاتی می پردازیم که در خصوص سقف آسمان یا همان گنبدآسمان هستند…

سوره مومنون
قُلْ مَنْ رَبُّ السَّماواتِ السَّبْعِ وَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظيمِ [86]
بگو: «چه كسى پروردگار آسمان هاى هفتگانه، و پروردگار عرش عظيم است؟»

سوره فصلت
فَقَضاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ في يَوْمَيْنِ وَ أَوْحى في كُلِّ سَماءٍ أَمْرَها وَ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابيحَ وَ حِفْظاً ذلِكَ تَقْديرُ الْعَزيزِ الْعَليمِ [12]
آنگاه آن‌ها را به‌صورت هفت آسمان در دو روز (دو دوران) آفريد، و در هر آسمانى امر [و برنامه] آن [آسمان] را وحى [و مقرّر] فرمود، و (سقف/گنبد) آسمان پايين را با چراغ‌هايى(ستارگان) زينت بخشيديم، و [با شهاب‌ها از رخنه شياطين] حفظ كرديم؛ اين است تقدير خداوند توانا و دانا.

سوره ملک
الَّذي خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً ما تَرى في خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرى مِنْ فُطُورٍ [3]
او همان كسى كه هفت آسمان را بر فراز يكديگر آفريد؛ در آفرينش خداوند رحمان هيچ تضاد و عيبى نمى‌بينى. بار ديگر نگاه كن، آيا هيچ شكاف و خللى مشاهده مى‌كنى؟!

سوره نوح
أَ لَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللهُ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً [15]
آيا نمي‌دانيد چگونه خداوند هفت آسمان را برفراز يكديگر آفريده است.

الباقر (علیه السلام)- فِی رِوَایَهًِْ أَبِی‌الْجَارُودِ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً یَقُولُ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضِ قَوْلُهُ وَ لا تَذَرُنَّ وَدًّا الْآیَهًِْ قَالَ کَانَتْ وَدٌّ صَنَماً لِکَلْبٍ وَ کَانَتْ سُوَاعٌ لِهُذَیْلٍ وَ یَغُوثُ لِمُرَادٍ وَ یَعُوقُ لِهَمْدَانَ وَ نَسْرٌ لِحُصَیْنٍ.

امام باقر (علیه السلام)- در روایت ابوالجارود آمده است که امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه: سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا فرمود: «[هفت آسمان تو در تو]، روی همدیگر قرار دارند. و در این آیه: لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَ لَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لَا سُوَاعًا وَ لَا یَغُوثَ وَ یَعُوقَ وَ نَسْرًا. (نوح/۲۳) ودّ، بت قبیله‌ی کلب بود. سُواع بت قبیله‌ی هُذَیل بود و یغوث، بت قبیله‌ی مراد بود و یعوق، بت قبیله‌ی هَمْدان، و نَسْر بت قبیله‌ی حصین بود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۵۸ / بحارالأنوار، ج۱۱، ص۳۱۵/ القمی، ج۲، ص۳۸۷؛ «قوله و لاتذرون … لحصین»/ البرهان /

سوره نور
وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فيهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً [16]
و ماه را در ميان آن‌ها (=بین زمین و گنبد یا سقف آسمان) مايه‌ی روشنايي، و خورشيد را چراغ فروزاني قرار داده است؟!

ماه و خورشید پشت و رو دارند:

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فِی قَوْلِهِ وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُوراً قَالَ وَجْهُهُ یُضِیءُ السَّمَاوَاتِ وَ ظَهْرُهُ یُضِیءُ الْأَرْضَ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- در سخن خداوند متعال: وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُورا؛ ماه، رویش آسمان‌ها را روشن می‌کند و پشتش زمین را».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۶۰ بحارالأنوار، ج۵۵، ص۲۱۱

سوره نوح
وَ اللهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِساطاً [19]
و خداوند براي شما قرار داد زمين را فرشی پهن !

سوره بقره
الَّذي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِراشاً وَ السَّماءَ بِناءً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ فَلا تَجْعَلُوا لِلهِ أَنْداداً وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ [22]

آن‌كس كه زمين را برایتان فرش کرد، و آسمان را سقفى(گنبدی) بر فرازتان قرار داد؛
و از آسمان آبى فروفرستاد؛ و به‌وسيله‌ی آن، ميوه‌ها‌ [و انواع محصولات] را براى روزى شما روياند. بنابراين براى خدا همتايانى قرار ندهيد؛ در حالى‌كه مى‌دانيد [هيچ يك از آنها، نه شما را آفريده و نه روزى مى دهند].

السّجّاد (علیه السلام)- ثُمَّ قَالَ: وَ السَّماءَ بِناءً یَعْنِی سَقْفاً مِنْ فَوْقِکُمْ مَحْفُوظاً یُدَبِّرُ فِیهَا شَمْسَهَا وَ قَمَرَهَا وَ نُجُومَهَا لِمَنَافِعِکُمْ
امام سجاد (علیه السلام) یعنی (گنبد) آسمان را همچون سقفی محافظت‌شده بالای سرتان نگه‌داشت (تا مبادا سقوط کند) و خورشید و ماه و ستارگان را در آن (گنبد یا زیر سقف) به گردش انداخته و تدبیر می‌کند تا از آن‌ها بهره‌مند شوید.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۷۸ بحارالأنوار، ج۳، ص۳۵/ التوحید، ص۴۰۳/ الاحتجاج، ج۲، ص۴۵۶ و الإمام العسکری، ص۱۴۲ و نورالثقلین و البرهان؛ فیهم: «یدیر» بدل «یدبّر»

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَ السَّماءَ بِناءً سَقْفاً مَحْفُوظاً أَنْ تَقَعَ عَلَی الْأَرْضِ بِقُدْرَتِهِ یَجْرِی فِیهَا شَمْسُهَا وَ قَمَرُهَا وَ کَوَاکِبُهَا مُسَخَّرَهًًْ لِمَنَافِعِ عِبَادِ اللَّهِ وَ إِمَائِهِ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله): لَا تَعْجَبُوا لِحِفْظِهِ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَی الْأَرْضِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَحْفَظُ مَا هُوَ أَعْظَمُ مِنْ ذَلِکَ. قَالُوا: وَ مَا هُوَ أَعْظَمُ مِنْ ذَلِکَ؟ قَالَ: ثَوَابُ طَاعَاتِ الْمُحِبِّینَ لِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ (علیهم السلام).

پیامبر : خداوند آسمان را سقف محافظت‌شده‌ای قرار داد و به قدرت الهی خود آسمان را از اینکه بر زمین فرود آید محافظت می‌کند و نیز خورشید و ماه و ستارگانش را در آسمان به حرکت در می‌آورد و آن‌ها را با اراده‌ی خویش مسخّر کرده تا به بندگان و دیگر مخلوقاتش منفعت برسانند. از اینکه (سقف یا گنبد) آسمان از سقوط بر روی زمین نگاه داشته‌می‌شود، تعجّب نکنید؛
چرا که خداوند عزّوجلّ بزرگتر از این را نیز نگاه می‌دارد. گفتند: «چه چیزی از این هم بزرگتر است»؟ فرمود: پاداش طاعات دوستداران محمّد و خاندانش!

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۷۸ بحارالأنوار، ج۲۷، ص۹۹/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۴۴؛ فیه: «ارتفع» بدل «ان تقع» و «لمحمدٍو آله» محذوفٌ/الإمام العسکری، ص۱۴۸

سوره بقره
هُوَ الَّذي خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً ثُمَّ اسْتَوى إِلَى السَّماءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَليمٌ [29]

او كسى است كه همه‌ي آنچه را در زمين وجود دارد، براى شما آفريد؛ سپس به آسمان پرداخت؛ و آنها را به صورت هفت آسمان مرتّب نمود؛ و او به هر چيزى دانا است.

مطالب بیشتر در بخش مستندات زمین تخت پارس

https://flatearthfarsi.ir/category/all/feparsi-docs/

انکار بیگ بنگ و اثبات متفاوت بودن آفرینش / بطور خلاصه

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ رِیحاً اعْتَقَمَ مَهَبَّهَا وَ أَدَامَ مُرَبَّهَا وَ أَعْصَفَ مَجْرَاهَا وَ أَبْعَدَ مَنْشَأَهَا فَأَمَرَهَا بِتَصْفِیقِ الْمَاءِ الزَّخَّارِ وَ إِثَارَهًِْ مَوْجِ الْبِحَارِ فَمَخَضَتْهُ مَخْضَ السِّقَاءِ وَ عَصَفَتْ بِهِ عَصْفَهَا بِالْفَضَاءِ تَرُدُّ أَوَّلَهُ عَلَی آخِرِهِ وَ سَاجِیَهُ عَلَی مَائِرِهِ حَتَّی عَبَّ عُبَابُهُ وَ رَمَی بِالزَّبَدِ رُکَامُهُ فَرَفَعَهُ فِی هَوَاءٍ مُنْفَتِقٍ وَ جَوٍّ مُنْفَهِقٍ فَسَوَّی مِنْهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ جَعَلَ سُفْلَاهُنَّ مَوْجاً مَکْفُوفاً وَ عُلْیَاهُنَّ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ سَمْکاً مَرْفُوعا.

امام علی (علیه السلام) [حضرت علی (علیه السلام) در نهج‌البلاغه در ذکر خلقت آسمان‌ها فرمود]: سپس [خدا] بادی نازا (غیر باران‌زا) آفرید که از جایی دور و ناپدید، پیاپی و به‌شدّت وزید. سپس به باد امر کرد تا آب خروشنده را بگرداند و موج دریا را برانگیزاند. باد چنان‌که گویی مشکی را می‌جنباند، سر آب را به پایان آن برد و جنبنده آن را به آرام رساند [و آب را زیرورو کرد] تا آنکه موج‌های بزرگ و سنگینی زا بلند کرد و بر اثر آن کف بر روی آب می‌افکند. پس آن کف را در گستردگی هوا و فضا بالا برد و از آن هفت آسمان را خلق کرد . در زیر هر آسمان موجی پدید آورد تا مانع فرو ریختن آن گردد و در بالای آن آسمان نیز (گنبد یا) سقفی محفوظ و بلند و افراشته ایجاد کرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۲۱۴ نورالثقلین/ بحارالأنوار، ج۵۴، ص۱۷۷

مقاله بعدی :

مطالعه مطالب بیشتر در :

کلید واژه هایی برای اصلاح سئوی سایت :

گنبدآسمان در قرآن / گنبدآسمان در نهج البلاغه / آفرین زمین تخت و گنبدآسمان / گنبدآسمان چیست ؟ / گنبدآسمان و زمین تخت / زمین تخت / زمین تخت پارسی / سایت زمین تخت پارسی / flatearthfarsi.ir / flatearthparsi / feparsi /