شهر زوراء که در احادیث و روایت آمده، کجا هست ؟

در این مطلب به ذکر منابع و موارد گفته شده به محلی که در آخرالزمان در زمان ظهور امام مهدی عجل الله تعالی فرجه می باشد؛ که به نام شهر زوراء یاد می شود می پردازیم.

شماره یک:

معاویة بن وهب روایت کرده است: یک وقتى امام صادق(ع) به شعر «ابن ابی عَقِب» مَثَل آورد که گفته است :وَ یُنْحَرُ بِالزَّوْراءِ مِنْهُمْ لَدَى الضُّحَى * ثَمانونَ أَلْفاً مِثْلُ مَا تُنْحَرُ الْبُدْن؛ یعنی ‏هنگام ظهر در «زوراء» هشتاد هزار تن از آنها چون شتر قربانى شوند.سپس به من فرمود: «زوراء را می‌شناسى؟

من گفتم: قربانت! می‌گویند: زوراء همان بغداد است! امام(ع) فرمود: «نه»، سپس فرمود: «آیا به “رى” رفته‌اى؟ گفتم: آرى، آن‌حضرت فرمود: «بازار چهارپایان رفته‌اى؟» عرض کردم: آرى. امام(ع) فرمود: «آن کوه سیاه را که در طرف راست جاده است دیده‌اى؟ همان زوراء است که هشتاد هزار از ایشان – که هشتاد نفرشان از فرزندان فلان هستند و همه آنها شایسته خلافت هستند- در آن‌جا کشته شوند». پرسیدم: به دست چه کسى کشته خواهند شد؟ آن‌حضرت فرمود: « پسران عجم آنها را خواهند کشت»

کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ‏8، ص 177

شماره دو:

مفضل از امام صادق(ع) پرسید: ای آقای من! هنگام ظهور، «دار الفاسقین» چه وضعى دارد؟ آن‌حضرت فرمود: «مشمول لعنت و غضب خداوند است. فتنه‌ها و آشوب‌ها آن‌را ویران می‌سازد و به کلى متروک می‌ماند. اى واى بر مردم آن از خطر لشکرى که با پرچم‌هاى زرد، و لشکرى که با پرچم‌هاى خود از مغرب زمین می‌آیند و کسى که جزیره را جلب می‌کند و لشکرى که از دور و نزدیک به آن‌جا می‌رود

به خدا قسم همه گونه عذاب که بر امت‌هاى مُتمرّد و سرکش از اول خلقت تا آخر عالم رسیده بر آن فرود می‌‏آید. عذاب‌هایى به آن‌جا می‌رسد که هیچ چشمى ندیده و هیچ گوشى نشنیده است، طوفان شمشیر، آنها را فرو گیرد. واى بر کسى که آن‌جا را مسکن خود قرار دهد؛ زیرا هر کس در آن‌جا مقیم شود با حالت شقاوت باقى می‌ماند و هر کس هجرت کند در پرتو خدا بسر بَرد.

به خدا مردم آن چنان غرق در ناز و نعمت و عیش و نوش می‌شوند که می‌گویند: زندگى حقیقى دنیا همین است. خانه‌ها و کاخ‌هاى آن، قصرهاى بهشت است و دختران آن مانند حور العین و جوانان آن، جوانان بهشت است. چنین پندارند که خداوند تمام روزى بندگانش را به آنها ارزانى داشته است! افترا به خداوند و پیامبر خدا(ص)، حکم کردن بر خلاف قرآن، شهادت دروغ، شراب‌خوارى، زناکارى، خوردن پلیدی‌ها و خونریزى، چنان در آن‌جا شیوع یابد که فجایع تمام دنیا بپاى آن نرسد. آن‌گاه خداوند همین مکان را به وسیله آن آشوب‌ها و آن لشکرها چنان ویران می‌سازد که وقتى رهگذرى از آن‌جا می‌گذرد؛ می‌گوید: آیا این‌جا همان زوراء است.

بحار الأنوار، ج ‏53، ص 14 – 15؛

شماره سه:

امیرالمومنین علیه ‏السلام در حدیثی از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل می‏کند که آن حضرت درباره‏ شهری بنام «زوراء» که در آینده مقر فرمانروائی «بنی‏ عباس» خواهند بود، فرموده است: در آینده شهری بین دو رود فرات و دجله ساخته خواهد شد که محل فرمانروائی بنی عباس خواهد بود، و آن (زوراء) است. در آنجا جنگی سخت و شکننده روی خواهد داد که زنان بسیاری به اسارت خواهند رفت و مردان فراوانی همچون گوسفند قربانی خواهند شد.
کنزالعمال ج 11 ص 260

شماره چهار:

پس در آن موقع منتظر خروج او باشید که به سوی «زوراء» خروج خواهد نمود، و «زوراء» است و آن سرزمین شوم و زمینی لعن شده می‏باشد، لشکری را که متشکل از صد و سی هزار نفر است برای تسخیر می‏فرستد و تا سه روز ی‏جنگند و هفتاد هزار نفر از طرفین کشته می‏شوند ……

ای مفضل، اطراف شهر ری، کوهی سیاه می‌سازند، در دم آن قصبه‌ای به نام تهران، که دارالزورا است.

قصرهایش چون قصرهای بهشتی است و زنانش مانند باکره های زیبا. و بر زین سوارند و شوهرانشان توانائی ندارند و درآمد شوهران برایشان کفایت نمی کند پس از آنان طلاق می خواهند و مردان به مردان و زنان با زنان بسنده می کنند و مردان به زنان و زنان با مردان شباهت دارند. زیرا اگر می خواهید دین خود را حفظ کنید در این شهر زندگی نکنید و آن را محل سکونت قرار ندهید زیرا محل فتنه است و از آن فرار کنید.

مجمع النورين ص 297

شماره پنج:

از کعب الاحبار نقل شده است: «حضرت قائم(ع) از نسل امام على(ع) است و غیبتى مانند غیبت یوسف و رجعتى مانند رجعت عیسى بن مریم دارد. سپس بعد از آن‌که مدتى غایب شده باشد ظاهر می‌شود؛ در وقتى که ستاره سرخ طلوع کرده و زوراء، که شهر رى می‌باشد، ویران شده و مُزَوّرَه که بغداد است فرو رفته، و سفیانى خروج نموده، و میان فرزندان عباس، و جوانان ارمنی و آذربایجان، جنگ درگرفته باشد»

الغیبة نعمانی، ص 147

شماره شش:

معاویه پسر وهب گوید: حضرت امام صادق (ع) از من پرسیدند: آیا زوراء را می شناسی؟ گفتم فدایت شوم می گویند که بغداد است. امام (ع) فرمود: خیر. سپس فرمود: آیا وارد شهر ری شده ای؟ گفتم: آری. فرمود: به بازار چارواداران رفته ای؟ گفتم: آری. فرمود: کوه سیاه را در سمت راه اصلی دیده ای؟ آنجا زوراء است.

نوائب الدهور جلو 3 و 4 ، ص 36

شماره هفت:

مفضّل از امام صادق علیه السلام نقل شده است که زوراء را بر طهران/تهران تطبیق داده است.

یوم الخلاص فی ظل القائم المهدی – سلیمان، کامل

شماره هشت:

فقال: اعلم يا مفضل ان في حوالي الري جبل أسود تبني في ذيله بلدة تسمي بالطهران، و هي «دار الزوراء» اللتي تکون قصورها کقصور الجنة و نسوانها کحور العين، و اعلم يا مفضل، انهن يتلبسن بلباس الکفار و يتزين بزي الجبابرة و يرکبن السروج و لا يتمکن لأزواجهن و لا تفي مکاسب الأزواج لهن فيطلبن الطلاق منهم فيکتفي الرجال بالرجال و النساء بالنساء و تشبه الرجال بالنساء و النساء بالرجال، فانک ان ترد حفظ دينک فلا تسکن في هذه البلدة و لا تتخذها مسکنا لأنها محل الفتنة و فر منها الي قلل الجبال و من الجحر الي الجحر کالثعلب بأشباله.
مفضل گفت: که حضرت امام جعفرصادق عليه السلام به من فرمود: اي مفضل آيا ميداني که دارالزوراء، در کجا واقع شده است؟ من عرض کردم: خدا و حجت او بهتر مي دانند، فرمود: اي مفضل بدان، که در حوالي ري کوه سياهي است که در پايين آن کوه شهري بنا مي شود که آن را «تهران» مي نامند، و آن «دارالزوراء» است، و آن شهري است که ساختمانها و کاخهايشان مانند قصرهاي بهشت است و زنانش (در زيبائي) مانند حوالعين اند آن زنها لباس کفار در بر مي کنند و با پوشش کفار خود را مي آرايند و بر «زين» سوار مي شوند و براي شوهرانشان تمکين نمي کنند. و دستمزد کار و کاسبي و درآمد شوهرانشان (در خرج و برجي که دارند) کفاف آنها را نمي دهد و بدين لحاظ از شوهران خود درخواست طلاق مي کنند (و بزور از آنها طلاق مي گيرند) و مردان از مردان ارضا مي شوند و زنان از زنان، و مردان

منتخب التواريخ ص، 875

شماره نه:

رسول خدا صلی الله و علیه و آله فرمودند:

ای وای بر امت من، ای وای بر امت من از شورای کبری و شوراي صغری،
پرسیدند: يا رسول‌الله شورای کبری كدام است؟ و شورای صغری كدام است ؟
فرمود شورای كبری شورائي است كه بعد از وفات من در شهر من تشكيل مي‌شود برای غصب خلافت برادر من و غصب حق دختر من، و اما شورای صغری در زمان غيبت کبری در زوراء (كه ری است) تشكيل مي‌شود براي تغيير دادن سنت و تبديل احكام من!

مائتان وخمسون علامة للطباطبائي صفحه 130

شماره ده:

ای وای بر ری … حضرت امام امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند: «ای وای بر ری و آنچه بر آن فرود می‌آید از کشتار بزرگ و اسیر کردن زنان و سر بریدن کودکان و از دست دادن مردان …»

إلزام الناصب: جلد ۲ ، صفحه ۱۵۷

اهل ری جزو سیزده شهر و طائفه‌ای هستند که با حضرت ولیّ امر (علیه السلام) می‌جنگند …
سیزده شهر و طائفه بر علیه حضرت قائم (عحل الله فرجه) می‌جنگد و آنحضرت نیز با آنان می‌جنگند:
اهل مکه ، اهل مدینه ، اهل شام ، بنی امیه (لعنة الله علیهم) ، اهل بصره ، اهل دشت میسان [احتمالاً دشت آزادگان در خوزستان] ، کردها ، اعراب ، اهالی ضبه [منطقه‌ای در یمن] و غنیٰ و باهله [شمال بصره] ، ازد و اهل ری

الغبیة ، شیخ نعمانی: باب ۱۷ ، صفحه ۳۰۹