سقوط ستارگان گنبد آسمان – تفسیر روایی سوره های تکویر و انفطار
سقوط ستارگان گنبد آسمان در قرآن و انجیل و احادیث و روایات :
ستارگانی که در فلک دوار یا همان در زیر گنبد آسمان هستند میتوانند به اذن الله سقوط کنند روی سطح زمین!
نکته مهم که در مقدمه مطالب باید بدانید :
امیر المؤمنین علیه السلام می‌فرماید: اندازه خورشید 60 فرسخ در 60 فرسخ، و اندازه ماه 40 فرسخ در 40 فرسخ است و کواکب(ستارگان/سیارات) به اندازه بزرگ ترین کوه‌های روی زمین هستند
تفسیرالقمی جلد دوم :بخش علة کسوف الشمس، ص 14 /15 – کتاب تفسیر البرهان : ذیل آیه 12 اسراء
آیات سوره انفطار :
إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ [1]
سوگند به آن زمان‌كه سقف آسمان شكافته شود ! .
وَ إِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ [2]
و آن زمان‌كه ستارگان از جایگاه خود پراکنده شده و سقوط کنند بر زمین .
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- سَقَطَت سوداً لا ضَوءَ لَها.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِذَا الْکَواکِبُ انْتَثَرَتْ یعنی ستارگان سقوط میکنند و پراکنده می‌شوند. به صورت سیاه و بی نور ساقط می‌شوند.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۲۴
الصّادق (علیه السلام)- فَأَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَی الْجِبَالِ فَنُسِفَتْ وَ وَضَعْتَهُ عَلَی السَّمَاءِ فَانْشَقَّتْ وَ عَلَی النُّجُومِ فَانْتَثَرَتْ.
امام صادق (علیه السلام) در دعایی فرمودند : خداوندا ، پس از تو خواهش و درخواست می‌کنم به نام مقدّست که چون بر کوه‌ها بنهی از هم گسسته و فرو پاشند،
و چون بر آسمان‌ها گذاری شکافته و تکّه‌تکّه شوند، و چون بر ستارگان گذاری ، فرو ریزند و سقوط کنند.
- تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۲۴
- من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۵۵۷
يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَريمِ [6]
اي انسان! چه چيز تو را در برابر پروردگار كريمت مغرور ساخته است؟!
خداوند برای نشان دادن عظمت قیامت دوبار تاکید میکند ⬇️
وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الدِّينِ [17] ثُمَّ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الدِّينِ [18]
تو چه مي‌داني روزجزا چيست؟! باز هم چه مي‌داني روز جزا چيست؟!
يَوْمَ لا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئاً وَ الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلهِ ِ [19]
و قطعا آن روزي است كه هيچ‌كس قادر بر انجام كاري به سود ديگري نيست، و همه‌ی امور (حساب و کتاب ) در آن روز از آنِ خداست!
سوره تکویر = (تاریک شدن) :
إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ [1]
در آن هنگام شروع قیامت كه خورشيد تاریک می شود.
وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ [2]
و در آن هنگام قیامت که ستارگان نیز تاریک می شوند
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ قَالَ تَصِیرُ سَوْدَاءَ مُظْلِمَهًْ. وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ قَالَ یَذْهَبُ ضَوْؤُهَا.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- :
إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ، منظور این است که تاریک و تیره میشود.
– وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ یعنی نور افشانی ستارگان از بین می‌رود.
- تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۹۸ تا ص400
- بحارالأنوار، ج۷، ص۱۰۷/ القمی، ج۲، ص۴۰۷/ نورالثقلین/ البرهان
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ أیْ ذُهِبَ ضُوؤُهَا وَ نُورُهَا فَأظْلَمَتْ وَ اضْمَحَلَتْ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ یعنی روشنی او برود و تاریک شود و نابود گردد.
- تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۹ – بحارالأنوار، ج۵۵، ص۱۳۹
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی‌ذَرٍّ‌الْغِفَارِیِّ قَالَ کُنْتُ آخِذاً بِیَدِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) وَ نَحْنُ نَتَمَاشَی جَمِیعاً فَمَا زِلْنَا نَنْظُرُ إِلَی الشَّمْسِ حَتَّی غَابَتْ فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَیْنَ تَغِیبُ قَالَ فِی السَّمَاءِ ثُمَّ تَرْفَعُ مِنْ سَمَاءٍ إِلَی سَمَاءٍ حَتَّی تَرْفَعَ إِلَی السَّمَاءِ السَّابِعَهًِْ الْعُلْیَا حَتَّی تَکُونَ تَحْتَ الْعَرْشِ فَتَخِرَّ سَاجِدَهًًْ فَتَسْجُدُ مَعَهَا الْمَلَائِکَهًُْ الْمُوَکَّلُونَ بِهَا ثُمَّ تَقُولُ یَا رَبِّ مِنْ أَیْنَ تَأْمُرُنِی أَنْ أَطْلُعَ أَ مِنْ مَغْرِبِی أَمْ مِنْ مَطْلَعِی فَذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ یَعْنِی بِذَلِکَ صُنْعَ الرَّبِّ الْعَزِیزِ فِی مُلْکِهِ بِخَلْقِهِ قَالَ فَیَأْتِیهَا جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) بِحُلَّهًِْ ضَوْءٍ مِنْ نُورِ الْعَرْشِ عَلَی مَقَادِیرِ سَاعَاتِ النَّهَارِ فِی طُولِهِ فِی الصَّیْفِ أَوْ قِصَرِهِ فِی الشِّتَاءِ أَوْ مَا بَیْنَ ذَلِکَ فِی الْخَرِیفِ وَ الرَّبِیعِ قَالَ فَتَلْبَسُ تِلْکَ الْحُلَّهًَْ کَمَا یَلْبَسُ أَحَدُکُمْ ثِیَابَهُ ثُمَّ تَنْطَلِقُ بِهَا فِی جَوِّ السَّمَاءِ حَتَّی تَطْلُعَ مِنْ مَطْلَعِهَا قَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) فَکَأَنِّی بِهَا قَدْ حُبِسَتْ مِقْدَارَ ثَلَاثِ لَیَالٍ ثُمَّ لَا تُکْسَی ضَوْءً وَ تُؤْمَرُ أَنْ تَطْلُعَ مِنْ مَغْرِبِهَا فَذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَت.
روایتی از پیامبر (صلی الله علیه و آله)-
ابوذر غفّاری (رحمة الله علیه) نقل میکند: درحالی‌که همگی راه می‌رفتیم، دست در دست پیامبر (صلی الله علیه و آله) داشتم و هر دو به آفتاب نگاه می‌کردیم تا اینکه غروب کرد و من عرض کردم: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! کجا غروب میکند»؟
فرمود: «در آسمان ! ، سپس از آسمانی به آسمان دیگر بالا برده میشود، تا اینکه به آسمان هفتم که زیر عرش است، میرسد. آنگاه سجده‌کنان فرود می‌آید، و همه‌ی فرشتگانی که عهده‌دار آن هستند، به سجده می‌روند. سپس می‌گوید: پروردگارا! امر شما چیست، از کجا طلوع کنم؟ آیا از محلّ غروبم طلوع کنم یا از محلّ طلوعم؟ و این همان سخن خداوند عزّوجلّ است: وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ؛ و خورشید [نیز برای آنها آیتی است] که پیوسته به‌سوی قرارگاهش در حرکت است این تقدیر خداوند قادر و داناست. (یس/۳۸) منظور، تدبیر پروردگار عزیز و توانا در آفرینش خویش است؛ خداوندی که از آفریدگان خویش آگاه است». فرمود: «سپس جبرئیل پوششی از نور عرش که به مقدار ساعت‌های روز و به‌اندازه‌ی درازای آن در تابستان و کوتاهی آن در زمستان و مابین اندازه‌های آن در پاییز و بهار است برای آفتاب می‌آورد، پس آفتاب آن‌گونه که انسان لباس خویش را می‌پوشد، آن پوشش را بر تن میکند و به فضای آسمان می‌رود و از محلّ طلوع خویش طلوع میکند». پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «مانند این است که من اکنون خورشید را می بینم که سه شب محبوس بوده است و نور افشانی نمی‌کند. سپس لباس خورشید را بر او نمی پوشانند و به وی دستور داده میشود که از سمت مغرب طلوع کند، و به این دلیل است که خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ * وَ إِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ».
- تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۰۰ – بحارالأنوار، ج۵۵، ص۱۴۴/ الأمالی للصدوق، ص۴۶۳/ التوحید، ص۲۸۰/ نورالثقلین/ البرهان
نکته مهم : خورشید در آسمان چهارم است و تا آسمان هفتم بالا می رود و سپس به سرجایگاهش یعنی اسمان چهارم باز می گردد
مستند زمین تخت پارسی : فصل 2 قسمت 2 + نحوه پدید آمدن شبانه روز در زمین مسطح
انجیل مکاشفات یوحنا باب ششم
Revelation chapter 6 KJV
12And I beheld when he had opened the sixth seal, and, lo, there was a great earthquake; and the sun became black as sackcloth of hair, and the moon became as blood;
13And the stars of heaven fell unto the earth, even as a fig tree casteth her untimely figs, when she is shaken of a mighty wind.
14And the heaven departed as a scroll when it is rolled together; and every mountain and island were moved out of their places.
15And the kings of the earth, and the great men, and the rich men, and the chief captains, and the mighty men, and every bondman, and every free man, hid themselves in the dens and in the rocks of the mountains;
16And said to the mountains and rocks, Fall on us, and hide us from the face of him that sitteth on the throne, and from the wrath of the Lamb:
17For the great day of his wrath is come ; and who shall be able to stand?
12 و دیدم که او مهر ششم را گشود و اینک زلزله بزرگی رخ داد. و خورشید مانند گونی مویی سیاه شد و ماه مانند خون شد.
13 و ستارگان آسمان سقوط خواهند کرد بر روی سطح زمین ، حتی مانند درخت انجیر که انجیرهای نابهنگام و نرسیده خود را می ریزد، درست در هنگامی که باد شدیدی آن را تکان می دهد.
14 و آسمان مانند طومار بیرون رفت، چون به هم می‌پیچید. و هر كوه و جزيره‌اي از جايگاه خود بيرون رفتند.
سوره انبیاء :
آیه يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعيدُهُ وَعْداً عَلَيْنا إِنَّا كُنَّا فاعِلينَ [104]
روزى كه آسمان را چون طومارى درهم مى‌پيچيم، [سپس] همان‌گونه كه آفرينش را آغاز كرديم، آن را باز مى‌گردانيم، اين وعده‌ایست بر ما، و به يقين آن را انجام خواهيم داد.
15و پادشاهان زمین، و مردان بزرگ، و مردان ثروتمند، و فرماندهان، و مردان قدرتمند، و هر غلام، و هر انسان آزاد، خود را در لانه‌ها و در صخره‌های کوهستان پنهان کردند.
۱۶ و به کوه‌ها و صخره‌ها گفت: بر ما بیفتید و ما را از روی تخت نشسته و از خشم بره پنهان کنید
17 زیرا روز بزرگ خشم او فرا رسیده است. و چه کسی می تواند بایستد؟
در قیامت کل ستارگان بر روی سطح زمین سقوط می کنند در حالی که در اخرالزمان به اذن خدا ، پیش از ظهور امام مهدی عجل الله، تنها چند تا ستاره خاص سقوط میکنند. :
حضرت محمد صلی الله علیه و آله:
«لاَ تَقُومُ اَلسَّاعَةُ حَتَّى تُرْضَخُ رُؤُوسِ أَقْوَامٍ
بِكَوكَبٌ مِنَ اَلسَّمَا بِاستِحْلاَلِهِم عَمَلَ قَوْمِ لُوطٍ
قيامت، برپا نخواهد شد مگر آن‌كه در آخرالزمان آن شیاطینی كه كار قوم لوط را حلال دانسته‌اند، به واسطه ستارگانی آسمانى كه به سر آنها زده مى‌شود ، بميرند.
و همچنین بازهم پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله فرمودند :
🌠النجم الذی یرمی به،شهاب ینقض من السماء معه صوت شدید حتی یقع فی المشرق ثم یصیب الناس منه بلاء شدید…
(در نزدیک ظهور قائم عجل الله) ستاره ای که پرتاب میشود شهابی است که از آسمان سقوط میکند که با این سقوط صدای شدیدی خواهد بود تا اینکه در مشرق می افتد بعد از آن بخاطر همین سقوط به مردم (گناه کار) مصیبت و بلای شدیدی میرسد
الملاحم و الفتن سید بن طاوس ص ۹۳ باب ۷۴
نکته مهم و پایانی :
در مدل شیطانی و دروغین زمین کروی ، ستارگان نمی توانند به سرعت خاموش شوندو در همان زمان شما آن را مشاهده کنید ، چراکه طبق ادعای دجالی های دروغگوی غربی ، سرعت نور 300هزار کیلومتر بر ثانیه هست و ستارگان از کره تخیلی و متوهمانه ان ها میلیون ها و میلیارد ها و تریلیون ها کیلومتر و حتی خیلی بیشتر فاصله دارند ، بنابرین حتی اگر خورشید تخیلی در مدل کروی نابود شود ، ده دقیقه بعد شما متوجه نابودی ان خواهید شد و این بسیار خنده دار و جوکی بی نظیر است و از آن بدتر این که اگر نزدیک ترین ستارگان به منظومه دروغین شمسی نابود شوند ، حداقل بیست الی 100 سال بعد نابودی تعداد بسیار اندک و غیر قابل توجهی از نزدیک ترین ستارگان را شاید بتوانید ثبت و مشاهده کنید و برای مشاهده کردن وضعیت سایر ستارگان که بسیار دورتر اند نیز میلیارد ها سال پس از آن تاره متوجه نابودیشان خواهید شد و مشاهده میکنید. و همچنین هرگز ستارگان در مدل زمین کروی نمیتوانند روی زمین سقوط کتند و تنها شهاب هایی وجود دارد که ستاره نیستند. در حالی که در ایات قران و انجیل و احادیث معصومین علیهم السلام هزاران بار تاکید شده است که در قیامت سقف آسمان شکافته میشود و به اذن خدا تمامی ستارگان به طوری کاملا سالم اما با نوری از دست رفته و تاریک شده ، بر روی سطح زمین سقوط میکنند مانند سقوط کردن میوه های درخت انجیر که با یک باد این میوه ها از روی درخت کنده شده و سقوط میکنند ، بنابرین ستارگان در هنگامی که بر روی زمین سقوط میکنند به صورت تکه پاره شده و منفجر شده نیستند بلکه مثل میوه ای سقوط می کننذ.
با توجه به دلایل مطرح شده ، اعتقاد به کرویت زمین به معنای انکار واضح ترین ایات قرانی و احادیث است و این امر رسما کفر ورزی است و کفر یعنی انکار کردن و مخالفت کردن با فرمایش خدا ویا فرستادگانش .
