قطب شمال و مرکز زمین

قطب شمال بزرگترین راز آنهاست…

قطب شمال که امروزه آن را می شناسیم مکانی بایر و با بادهای سرد، مزارع یخی و خرس های قطبی است.

_از هر کجای زمین، قطب نما همیشه به این نقطه اشاره می کند

_علم به این نتیجه رسیده است که مغناطیس توسط جریان های الکترومغناطیسی تولید شده توسط زمین ایجاد می شود، چیزی شبیه به یک دینام غول پیکر.

_آیا این منشأ واقعی پدیده “شمال مغناطیسی” است یا می تواند توضیح دیگری داشته باشد؟

_ بسیاری از فرهنگ های باستانی در مورد یک کوه مغناطیسی بزرگ در وسط (بالا) زمین به نام کوه مومرو صحبت می کنند.

_تمام تمدن های باستانی از وجود این کوه آگاه بودند و این باور رایج بود که خورشید و سیارات به دور کوه مومرو می چرخند.

_به جراردوس مرکاتور می رویم که در تصویرش قطب شمال بر روی اطلس به طور برجسته نشان داده شده است.

_در مرکز نقشه، مستقیماً روی قطب، یک کوه سیاه بزرگ وجود دارد.

_این کوه یک توده سنگ مغناطیسی است و منبع میدان مغناطیسی زمین است.

_کوه مرکزی توسط آب های آزاد احاطه شده و سپس چهار جزیره بزرگ از آن دور می شوند و حلقه ای را در اطراف قطب تشکیل می دهند. بزرگ‌ترین این جزایر شاید 700 در 1100 مایل باشد و همگی دارای کوه‌های سر به فلک کشیده در امتداد لبه‌های جنوبی خود هستند.

این جزایر با چهار رودخانه بزرگ که در داخل خاک جریان دارند از هم جدا شده اند که گویی با چهار نقطه یک قطب نما در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.

_اگرچه البته در قطب شمال شمال، شرق یا غرب وجود ندارد: هر جهت از این مرکز به سمت جنوب است.

اندازه دروغین نقشه ها – نقشه دروغین مرکاتور

https://flatearthfarsi.ir/blog-science/6225

مشاهدات مرکاتور به ما می‌گوید که آب اقیانوس‌ها توسط این رودخانه‌ها با چنان نیروی عظیمی به سمت شمال به قطب منتقل می‌شوند که هیچ بادی نمی‌تواند کشتی را برخلاف جریان حرکت کند. سپس آب در یک گرداب عظیم در زیر کوه در قطب ناپدید می شود و به روده های زمین مکیده می شود. مرکاتور همچنین به ما می گوید که کوتوله های چهار فوتی در نزدیک ترین جزیره به اروپا ساکن بودند.

-سوابق بسیاری از کاوشگرانی که شجاعانه به آن مکان باستانی در مرکز زمین سفر کردند، با گزارش‌های شگفت‌انگیز از موقعیت کوه و چهار جزیره بزرگ اطراف آن.

_کوه سیاه خود یک آهنربا است که دلیل واقعی این است که قطب نما همیشه به سمت مرکز قطبی (قطب شمال همانطور که آن را ارتقا می دهند) اشاره می کند.

ملوانانی که کشتی هایشان به محل رسیدند با منظره ای باشکوه از یک صخره کوهستانی غول پیکر که از جزیره در مرکز بیرون آمده بود روبرو شدند.

_میخ ها و پیچ های آهنی حتماً به زور از روی کشتی های چوبی برداشته می شوند، زیرا به شدت توسط کوه مغناطیسی کشیده می شوند تا جایی که ممکن است کشتی ها را واژگون کنند.

کشتی‌های دیگر تا حدی به داخل گرداب بزرگ در مرکز کشیده می‌شوند که مردان و ملوانان از جان خود می‌ترسند، زیرا هیچ نیرویی نمی‌تواند مانع از جذب و کشیدن کشتی‌ها به داخل گرداب شود.

در سال 1811، اولاف یانسن به داستان خود و سفر با پدرش به قطب شمال اشاره کرد و گفت:

شهر عدن در دره ای زیبا به نظر می رسد، اما در واقع در بلندترین فلات کوهستانی در قاره داخلی، چندین هزار فوت بالاتر از هر قسمت از کشور اطراف قرار دارد. این زیباترین جایی است که در تمام سفرهایم دیده ام. در این باغ مرتفع، انواع میوه‌ها، انگورها، درختچه‌ها، درختان و گل‌ها در انبوهی آشوبگرانه رشد می‌کنند.

_در این باغ چهار رودخانه وجود دارد که سرچشمه آنها چشمه بزرگ آرتزین است. آنها تقسیم می شوند و در چهار جهت جریان دارند. ساکنان این مکان را «ناف زمین» یا آغاز آن «گهواره نسل بشر» می نامند. نام رودخانه ها عبارتند از: فرات، بیسون، جیحون و حیدقل.

پردیس زمین کجاست ؟ پردیس زمین چیست ؟

https://flatearthfarsi.ir/all/5955

کوهی از آهنرباهای سیاه به اندازه بیش از 22 کیلومتر، همانطور که در سفرهای کاوشگران ذکر شده است
کوه بلند می شود و دقیقاً بالای آن ستاره ثابت قطبی قرار دارد.

این کوه با چهار جزیره بزرگ که با چهار رودخانه در هم آمیخته اند از هم جدا شده است
در مرکز یک گرداب بزرگ است

اعتقاد بر این بود که این گرداب عامل جزر و مد روی زمین است

جزر و مد

جزر و مد – زمین تخت پارسی (flatearthfarsi.ir)

• قطب شمال و کوه مومرو را ناف زمین می نامیدند
• کوه مغناطیسی دلیلی است که قطب نما همیشه به سمت شمال است
• قطب شمال، همانطور که آنها آن را تبلیغ می کنند، یک قطب نیست و در بالای کره زمین قرار ندارد، بلکه مرکز قطبی در زمین مسطح بزرگ است.

کوه مرو، کوه مقدس پنج قله کیهان شناسی هندو، جین و بودایی است و مرکز همه جهان های فیزیکی، متافیزیکی و معنوی در نظر گرفته می شود. این کوه همچنین در برخی از متون مقدس ادیان غیر هندی مانند تائوئیسم که تحت تأثیر ورود بودیسم به چین بود، ذکر شده است.

بسیاری از معابد معروف هندو، جین و بودایی به عنوان نمادی از این کوه ساخته شده است. پایه سبک “Sumeru Throne” 須彌座 xūmízuò یک ویژگی مشترک بتکده های چینی است. بالاترین نقطه (جوانه نهایی) روی pyatthat، یک سقف چند طبقه به سبک برمه ای، کوه Meru را نشان می دهد.

از نظر ریشه شناسی، “meru” به معنای “ستون فقرات” یا “محور” است. همچنین به “ناف” ترجمه شده است. نام خاص کوه Meru (به سانسکریت: Meru) است که پیشوند استصوابی su- به آن اضافه شده است که در نتیجه به معنای «مرو عالی» یا «مرو شگفت انگیز» است. مرو همچنین نام مهره مرکزی در ماله است.

ابعاد منسوب به کوه مرو – که همگی آن را به عنوان بخشی از اقیانوس کیهانی یاد می کنند، همراه با چندین عبارات دیگر که آن را با عبارات مبهم جغرافیایی توصیف می کنند (به عنوان مثال، “خورشید به همراه تمام سیارات دور کوه”) – باعث می شود به گفته بسیاری از محققان، تعیین محل آن دشوارترین است.

چندین محقق کوه مرو یا سومرو را با پامیر در شمال غربی کشمیر شناسایی می‌کنند.

Suryasiddhanta اشاره می کند که کوه Meru در مرکز زمین (“bhuva-madhya”) در سرزمین Jambunad (Jambudvīpa) قرار دارد. Narapatijayacharyasvarodaya، متن قرن نهم، بر اساس متون عمدتا منتشر نشده یامال تنتر، اشاره می کند:

«سومروح پریثوی مدهیه شرویاته دریشیاته نه تو»

(شنیده می شود که سومرو در مرکز زمین قرار دارد، اما در آنجا دیده نمی شود).

چندین نسخه از کیهان شناسی را می توان در متون هندو موجود یافت. در یکی از آن‌ها، از نظر کیهان‌شناسی، کوه مرو از شرق با کوه ماندراچالا، از غرب با کوه سوپارشوا، از شمال با کوه کومودا و از جنوب با کایلاسا احاطه شده است.

کوه مرو از سنت های هندو به ارتفاع 84000 یوجانا، حدود 1082000 کیلومتر (672000 مایل) توصیف می شود که 85 برابر قطر زمین است. خورشید به همراه تمام سیارات منظومه شمسی به صورت یک واحد به دور کوه مرو می چرخند.

یک یوجانا را می توان به معنای حدود 11.5 کیلومتر (9 مایل) در نظر گرفت، اگرچه به نظر می رسد قدر آن در بازه های زمانی متفاوت است – به عنوان مثال، محیط زمین طبق واراهامیهیرا 3200 یوجانا است و در آریابهاتیا کمی کمتر است، اما گفته می شود که 5026.5 است. یوجاناها در سوریاسیدانتا Matsya Purana و Bhagvata Purana، همراه با برخی دیگر از متون هندو، به طور مداوم ارتفاع 84000 یوجانا را به کوه Meru می دهند که به معنی 672000 مایل یا 1082000 کیلومتر است.

با توجه به این موارد میتوان به این نتیجه رسید که قطب شمال و کوه مغناطیسی یا کوه مرو در واقع مرکز زمین نیست بلکه مرکز قطب مغناطیسی زمین است.