حقیقت در مورد وایکینگ ها

حقیقت در مورد وایکینگ ها … وایکینگ ها چه کسانی هستند…

عصر وایکینگ ها یکی از اسرارآمیزترین دوران تاریخی به حساب می آید که ما اطلاعات زیادی در مورد آن نداریم.

آنها مردمی هستند که نه امپراتوری داشتند، نه دولت واحدی داشتند، نه رهبری منسجم داشتند و نه پایتخت واحدی داشتند.

این امر منجر به مشکلات بسیاری پیش روی دانشمندان و مورخان در تلاش برای دستیابی به حقیقت در مورد قوم وایکینگ شد.
همچنین تا همین اواخر تاریخچه این گروه برای ما کاملاً ناشناخته بود و هیچکس به فکر تحقیق در مورد تاریخ وایکینگ ها نبود.

تا اینکه بسیاری از آثار باستانی متعلق به آنها یافت شد، سپس کار تحقیق و کاوش آغاز شد تا اینکه مورخان توانستند بسیاری از موضوعات مهم مربوط به مردم وایکینگ را شناسایی کنند.

همچنین اعتقاد بر این است که کلمه وایکینگ از کلمه vaikingr گرفته شده است که کلمه ای در زبان قدیمی اسکاندیناوی است که به معنای دزدان دریایی است.

مردم وایکینگ در کشورهای اسکاندیناوی زندگی می کردند که شامل نروژ، دانمارک، سوئد و فنلاند می شد. سپس دوره آنها از قرن هشتم تا قرن یازدهم میلادی به طول انجامید.

در گذشته، این مردمان در توحش بزرگ زندگی می کردند.
سپس به حمله به مناطق دیگر یا آنچه به عنوان جنگ چریکی شناخته می شود، با هدف جمع آوری تکیه کردند! ثروت، خرابکاری و تخریب شهرها و خانه ها. و همچنین تمایل آنها به گسترش پادشاهی خود.

-زبان وایکینگ ها نورس قدیم بود.

**عقاید وایکینگ ها…

وایکینگ ها مردمان بت پرست بودند
آنها همچنین خدایان زیادی داشتند که مهمترین آنها اودین بود و معتقد بودند که او خدای جنگ، ثور خدای تندر و بالدر خدای نور است.

اعتقاد آنها این بود که پس از مرگ با خدایان در والهالا زندگی خواهند کرد، که تصور می کردند یک سالن بزرگ و بزرگ حاوی انواع غذا و شراب در داخل یک قصر بزرگ در آسگارد در جهان دیگر است.

**مهم ترین پادشاهان وایکینگ…

– پادشاه اریک سرخ که به خاطر موهای قرمزش به این نام شهرت داشت اریک جزیره گرینلند را در سال 985 میلادی کشف کرد.

پادشاه اریک سه پسر داشت:

پادشاه لیف اریکسون، که سواحل آمریکا را کشف کرد.

و پادشاه هارولد گادوینسون که در نروژ درخشید و از تهاجمات فراوانی که فتح کرد به پیروزی های بزرگی دست یافت.

سرانجام پادشاه افسانه ای راگنار لوتبروک که سه بار ازدواج کرد و صاحب شش فرزند شد. و پسران راگنار لوتبروک که در آن زمان بزرگترین ارتش بت پرست را برای انتقام گرفتن تشکیل دادند و آن هم پس از کشتن پدرشان توسط پادشاه انگلیسی Aella بود.

حقیقت در مورد vaikingr ها …

گرین مستعمره اولیه وایکینگ ها بود و تعداد آنها در سال 1410 میلادی به صد هزار نفر رسید و این آخرین تاریخی بود که در مورد زندگی وایکینگ ها در آن مستعمره ثبت شد و پس از آن دیگر حضور آنها شنیده نشد.

نروژ و ایسلند، مانند تمام اروپا، در پیچ و خم جنگ ها، همه گیری ها و بیماری های مرگبار زندگی می کردند.

این یکی از دلایل قطع ارتباط بین آنها و جزیره گریندلند، مستعمره وایکینگ ها بود که از آنها بسیار دور بود. آخرین تماس بین آنها از طریق یک سفر دریایی از یک کشتی از گرینلند به نروژ در سال 1410 پس از میلاد بود.

سپس، پس از پایان این دوره تاریک در اروپا، پادشاه هانس ایج بازگشت تا مستعمره جدید دیگری را در گرینلند ایجاد کند و همچنین به جستجوی آثار باقی مانده از وایکینگ ها که کاملاً در آنجا ناپدید شده بودند بپردازد. این در سال 1721 پس از میلاد بود.
اما آنها فقط توانستند بقایای روستاها، برخی از کلبه های خود و برخی حیوانات را در آنجا پیدا کنند.

ناپدید شدن وایکینگ ها یکی از بزرگترین رازها بود.

نویسنده والهال جامهیر استفانسن در کتاب خود در مورد وایکینگ ها نوشت که ناپدید شدن وایکینگ گرینلند تا کنون یک راز باقی مانده است.

یک فرضیه تایید شده وجود داشت که وایکینگ ها، ساکنان مستعمره گرینلند، به شمال دور جزیره گرینلند یا همان چیزی که قطب شمال نامیده می شود، مهاجرت کردند، جایی که زندگی در آن بهشت، آب گرم، جنگل های حاصلخیز و ماهی های فراوان بود.

• پردیس زمین کجاست ؟ پردیس زمین چیست ؟
• قطب شمال و مرکز زمین

** وایکینگ ها و حمله به اندلس…

الادریسی vaikingr ها را مردمی با شهرت فراوان و گسترده توصیف کرد که به دلیل جنگ های فراوان و تهاجمات مستمری که در آن زمان بسیاری از مناطق جهان را هدف قرار می دادند، الادریسی گفت که مبارزات وایکینگ ها از اروپای غربی تا آسیای مرکزی گسترش یافت.
مسلمانان در این دوره در همه زمینه ها به اوج تمدن رسیده بودند.

سرزمین مسلمانان به شرق و غرب امتداد داشت تا جایی که مناطق وسیعی از قاره های آفریقا و آسیا تا مرزهای اروپا را در بر گرفت.

تا اینکه به اندلس رسید که مسلمانان نزدیک به هشت قرن کامل آن را تحت کنترل داشتند.

نتیجه این امر، طمع وایکینگ ها به اندلس و آرزوی آنها برای تسلط بر آن بود، علاوه بر آن میل آنها به دفع آن تمدن اسلامی و تصرف گنج و ثروت آن بود.

اندلس در آن زمان تحت حکومت امویان به رهبری شاهزاده چهارم عبدالرحمن الاوسط بود.

وایکینگ ها با استفاده از ده ها کشتی از اقیانوس اطلس در شهر لیسبون به اندلس حمله کردند.

آنها لشکرکشی های وحشیانه ای برای ویران کردن شهر، تخریب مساجد، تحقیر ناموس، دزدی و غارت انجام دادند تا اینکه به شهر سویا رسیدند.

روزها به غارت، دزدی و کشتار ادامه دادند. تا اینکه فرمانده عبدالرحمن الاوسط، حاکم اندلس، لشکرهای مسلمان را برای مقابله با وایکینگ ها و بیرون راندن آنها از کشور به اندلس فرستاد.

در واقع مسلمانان توانستند بر وایکینگ ها پیروز شوند و سپس اندلس را از حملات خود مستحکم کردند.

تا زمانی که وایکینگ ها متوجه شدند که با یک نیروی بزرگ روبرو هستند، سپس درخواست آتش بس با مسلمانان و آشتی با عبدالرحمن الاوسط کردند و سرزمین های مسلمانان برای همیشه از حملات وایکینگ ها در امان ماندند.