کشتی ها: بسیاری از مردم، در اولین مواجه با مبحث زمین مسطح، برهان ها و استلال هایی به ذهنشان خطور می کند که در اینترنت خوانده یا از دوستانشان شنیده اند. کمتر کسی را پیدا می کنید که با توجه کامل به این استلال ها، آن ها را خوانده باشد.
بسیاری از استدلال هایی که به منظور اثبات کرویت زمین مطرح می شوند، هدفی جز فریب ذهن نا آگاه و بدون علم افراد را ندارند.
مطالعه قسمت قبل:
بیایید به سراغ کشتی ها برویم.
با دقت به تصویر بالا نگاه کنید. قسمت پایینی کشتی دیده نمیشود. آیا این کشتی به زیر انحنا زمین رفته است؟
به خط زرد توجه کنید. در اینجا قرینگی رخ داده است. قسمت پایین و بالای خط زرد باهم یکسان هستند. به رنگ ها دقت کنید. بله این پدیده قرینگی است که باعث شده نیمی از کشتی ناپدید شود. به تصویر زیر دقت کنید:
درواقع قسمت قرمز رنگ وجود ندارد. یک توهم است و این توهم هزاران سال است که دانشمندان را به فکر کروی بودن زمین انداخته است.
آیا کسانی که درباره این مسائل اظهار نظر میکنند تمامی پارامتر های موجود را در نظر میگیرند؟
در ادامه تصاویر مشابهی را میبینید.
نمونه ای از قرینگی
نمونه هایی از قرینگی
نمونه دیگری از قرینگی و شکست نور
نمونه ای از سراب در جاده. همانطور که میبینید، مانند مشاهدات کشتی در دریا و خودرو در جاده است.
همانطور که کاملا روشن و مشخص است، میتوانید ببینید که شکست نور و سراب چه تاثیری بر مشاهدات ما دارند.
اکنون پای این شخص بیش از پیش نمایان است.
این شکست نور و توهم (قرینگی) باعث میشود اجسام در زیر خط افق رویت شوند. هرچقدر که جسم از ناظر فاصله بگیرد، قرینگی شدیدتر میشود و به نظر میرسد که جسم درحال ناپدید شدن و رفتن به زیر خط افق است اما این تنها یک خطای دید است.
یک کشتی در یک مسیر کاملا صاف و بصورت مستقیم از شما فاصله میگیرد اما پدیده های جوی مختلف دید شمارا با اشکال مواجه میکنند. این پدیده ها در دریا ها و اقیانوس ها بسیار شدیدتر و قوی تر عمل میکنند چرا که بستر برای شکست نور کاملا محیا است و سطح دریا ها دارای مقادیر بسیار زیادی بخار آب و ذرات معلق است.
ساده تر بگوییم، این افق ظاهری همیشه در کنار افق حقیقی وجود دارد اما با توجه به فصل سال، میزان رطوبت و دمای منطقه متغیر است. زمانی که کشتی یا هر جسم دیگری وارد محدوده افق ظاهری میشود، شما آن را درحال سقوط یا پایین رفتن میبینید و همانطور که در تصویر مشاهده میکنید، این افق ظاهری باعث میشود کشتی یا جسم از قسمت های زیرین شروع به ناپدید شدن کرده و هرچقدر به مسیرش ادامه میدهد و از ناظر دورتر میشود، درواقع درحال غرق شدن در افق ظاهری است و به تدریج ناپدید و محو میشود.
پس تا اینجا متوجه شدیم که این دو پارامتر نقش بسیار مهمی در نوع و محدوده دید ما در افق دارند و مشاهدات افق به همین سادگی ها نیز نمی باشد. درحال حاضر به همین دو پارامتر بسنده میکنیم و به سراغ استدلال بعدی میرویم.
مثال دیگری از این پدیده (مثال های فراوانی وجود دارد)
در زیر مراحل ناپدید شدن یک کشتی در افق را میبینید:
