مشاهدات نجومی ساده: درک کیهان اهمیت بسیار مهمی در تحقیقات علمی دارد. در زمان های قدیم، برخی مردم زمین را کاملا ثابت و در مرکز این جهان در نظر میگرفتند (مدل زمین مرکزی).
با این حال نیکلاس کوپرنیک، کپلر و گالیله ادعا کردند شواهدی خلاف مرکزیت زمین را یافته اند. این مدل خورشید مرکزی که در توهمات و تخیلات غرق است، مانند یک کشتی است که از بندر خارج میشود. کشتی به ظاهر ثابت به نظر میرسد (درحالی که در حقیقت در حال حرکت است) و بندر (که در حقیقت ثابت است)، از موقعیت اولیه خود حرکت میکند.
سپس، با شروع یک فرضیه، سعی می کنیم با اصرار بر درستی یک فرضیه، مشاهدات خود را توضیح دهیم. این امر منجر به ایجاد یک فرضیه غیر منطقی میشود. از زمان آغاز این تئوری ریاضی، با چندین مشکل مواجه بوده که منجر به ارائه فرضیه های جدید برای توجیه اعتبار آن می شود.
اولا، با توجه به چرخش سالانه زمین در یک مدار بیضوی به دور خورشید، توضیحاتی از تغییر چهار فصل داده شده است. دوم، توضیح داده شده است که حرکت سیارات به دور خورشید نشان دهنده نیروی گرانشی بین سیارات مختلف است و سوم، شب و روز بر اثر چرخش زمین به دور خود به وجود می آید. علاوه بر این، تغییر درجه حرارت در طی چهار فصل، توسط انحراف ۲۳٫۵ درجه محور چرخش زمین به وجود می آید. همچنین، فرض فاصله زیادی بین زمین و خورشید، تئوری ریاضی و دانش فیزیکی را به هم پیوند می دهد. علاوه بر این، لکه های خورشیدی نشان میدهند که خورشید به دور خود چرخش دارد و چرخش ماهانه ماه، نه روزانه، در اطراف زمین از غرب به شرق است (تناقض با مشاهدات).
برای چندین سال تحقیقات علمی منجر به یک درک منسجم تر از طبیعت و جهان شده است. بنابراین، تعدادی فیزیکدان و اخترشناس توانستند معایبی در تئوری های پیشین بیابند. مدل خورشید مرکزی و تئوری های مشابه دیگر، مطابق با مشاهدات زمینی ما نیستند و فقط بر مبنای یکسری فرضیات و نظریات پذیرفته شده اند.
روش ها
نقض پذیر بودن فرضیات یا نظریات درواقع یک احتمال برای نقض آن ها ایجاد میکند. به منظور اثبات استقرایی زمین در کیهان و حرکت خورشید، گذشته از داده های کتابشناختی، یک بررسی جامع به عمل می آید. به عبارت دیگر، ما از استدلال های فیزیکی / ژئوفیزیک استفاده می کنیم (قوانین هیدرودینامیکی، ویژگی های جوی، فرمول برابری جرم و انرژی، سرعت نوترینو، فرمول جاذبه، سینماتیک اجسام). از سوی دیگر، ما خودمان بر پایه مشاهدات نظر میدهیم. (مشاهده موقعیت روزانه ماه، مشاهده تغییرات روزانه ماه و خورشید، مشاهده و نظارت بر جهات سایه ها، نظارت بر زمان طلوع خورشید در اعتدال، مشاهده موقعیت ستارگان، آزمایش و…).
نیکولا تسلا نشان داد که ذراتی وجود دارند که سریعتر از نور حرکت میکنند. هنگامی که او سیستم انتقال بی سیم انرژی خود را آزمایش کرد، متوجه شد که موج های الکتریکی طولی که از درون زمین منتقل میشدند با سرعت ۱٫۶ برابر سرعت نور پخش می شوند.
فیزیک دان اتمی عراقی Bahjat R. J. Muhyedeen نشان داد که انرژی به جرم وابسته نیست و او یک فرمول هم ارزی جرم و انرژی جدید
(E = m * b * c)
را پیشنهاد کرد.
b یک ثابت جهانی جدید مشتق شده در شرایط واحد سرعت و برابر ۰٫۲۰۱۴ از سرعت نور است. مجموعه تلاش Galperin و Carlip S در کیهانشناسی کوانتومی، نشانگر وجود سرعت سریعتر از سرعت نور است. همچنین میدانیم که برخی سیارات حرکت رجعی دارند. خورشید نیروی گرانشی بر روی سیارات دارد تا آنها را بچرخاند اما ما هرگز این حرکت را درک نمی کنیم. بر اساس مدل خورشید مرکزی، حرکت سیارات به طور مداوم در جهت پاد ساعتگرد به دور خورشید است به جز ونوس و اورانوس (جهت ساعتگرد). مشاهده این حرکت رجعی و جهت چرخش ما را به کل نظریه خورشید مرکزی مشکوک می کند.
Véronique Dehant, Tim Van Hoolst (2014), Encyclopedia of the Solar System, Third Edition, Chapter 8 – Rotation of Planets, Pages 159-184
همچنین، با توجه به ترتیب سیارات در منظومه شمسی، عطارد در فاصله ۵۸ میلیون کیلومتر از خورشید و پلوتو در ۶۰۰۰ میلیون کیلومتر فاصله دارد. از آنجا که نیروی جاذبه خورشید به پلوتو می رسد، و به منظور چرخش آن، چرخش عطارد را نمی توان باتوجه به میزان اثر گرانشی در مدار حفظ کرد. در چنین شرایطی سیاره عطارد باید توسط خورشید بلعیده شود.
مشاهدات روزانه از ماه در طول سال و ماه های مختلف محل های مختلفی از طلوع را نشان میدهد. در حال حاضر، تغییر هلال های قمر در طول ماه های مختلف توسط حرکت ماهانه ماه به دور زمین توضیح داده شده. اما این غیر قابل قبول است، زیرا ما هرشب ماه را در طول نیمه اول ماه قمری میبینیم که از نقطه ظاهری اش طلوع میکند و به چرخش و حرکت به سمت غرب ادامه میدهد تا در افق غربی ناپدید شود. در شب چهاردهم ، ماه از منتها درجه شرق به منتها درجه غرب میرود.
در طول نیمه اول و دوم ماه قمری، ماه به ترتیب از غرب و شرق طلوع میکند، اما جهت گسترش هلال آن همیشه از شرق به غرب است. این به وضوح در نیمه اول و دوم ماه قمری برای اولین و آخرین نیمه شب به ترتیب قابل رویت است. اگر ماه چرخش زمین را از غرب به شرق دنبال کند، ما دیگر این وضعیت های مختلف طلوع را در طول ماه قمری مشاهده نخواهیم کرد. ثبت موقعیت روزانه ماه در هنگام غروب خورشید در طول ماه قمری اجازه می دهد آنالما آن را رسم کنیم. در واقع، شکل آنالما به دست آمده نشان دهنده عدد “هشت لاتین” است که ماهیت حرکت ماه را نشان میدهد. چنین پیکربندی و ترتیبی نشان دهنده حرکت اینترتروپیک ماه است. اگر ماه بصورت ماهانه یک چرخش را به دور زمین تکمیل کند (با توجه به مدل خورشید مرکزی)، آنالما باید بیضوی باشد. سپس، با توجه به شکل تحلیل و مشاهدات از آنالما، ماه هر روز به دور زمین میچرخد. تنوع موقعیت های در حال طلوع نیز توسط چرخه زیر توضیح داده می شود:
ماه حرکت خود را از استوا شروع میکند و به راس الجدی میرود. سپس به استوا بر میگردد)روز ۱۴ ام( و به راس السرطان میرود و دوباره برای یک چرخه جدید به استوا بر میگردد. این یک پدیده مشاهداتی است که می تواند ثابت کند زمین حرکتی ندارد.
حال به سراغ یکی دیگر از مشاهداتی که باعث میشود به مدل خورشید مرکزی شک کنیم میرویم. در نصف النهار یکسان، زمان، به خصوص در اعتدال، زمانی که موقعیت خورشید در استوا بصورت برابر است: خورشید به طور معمول از جنوب به شمال نصف النهار در یک زمان یکسان طلوع میکند. اگر محور زمین ۲۳٫۵ درجه انحراف نسبت به مدار داشته باشد، در یک نصف النهار، طلوع آفتاب باید یک تفاوت زمانی مهم داشته باشد (شکل زیر). این اختلاف زمانی انحراف ۲۳٫۵ درجه را ارائه میدهد. سپس، با توجه به انحراف زمین، خط طول جغرافیایی از دو قطب عبور میکند و ۲۳٫۵ درجه به خط اعتدال طلوع خورشید را شکل میدهد. پس از آن، آخری باید به ترتیب از طریق منتها درجه شرقی و غرب از دایره قطبی در نیمکره شمالی و جنوبی عبور کند. این موقعیت هرگز رویت نشده است. بنابراین، اگر موقعیت عمودی زمین به خورشید را در اعتدال فرض کنیم، زمان طلوع آفتاب در یک نصف النهار(نصف النهار یکسان) بصورت یکسان خواهد بود. از آنجایی که زمان طلوع آفتاب در اعتدال برای کشورهایی که در نصف النهار مشابه قرار دارند، یکسان است، انحراف ۲۳٫۵ درجه محور زمین رد می شود.
مثال دیگر: نظارت بر جهت سایه همانطور که در شکل زیر نشان می دهد رابطه آن با موقعیت خورشید را بیان میکند که به شرح زیر است :
- خورشید به دور زمین میچرخد (زمین ثابت است)؛ جهت سایه شی با جهت پرتو های خورشید مطابقت نشان میدهد شکل زیر، S1 مشاهده می شود.
- اگر ما مدل خورشید مرکزی را بررسی کنیم، جهت سایه شیء زوایای مختلفی با پرتو های خورشیدی شکل میدهند شکل زیر، S2 هرگز مشاهده نشده.
بنابراین مشاهدات نشان میدهند که خورشید به دور زمین میچرخد.
