خورشید درون کدام گنبد آسمان است؟
پاسخ
امام سجاد علیه السلام در حدیثی طولانی فرمودند : خورشید در آسمان چهارم است(زیر گنبد چهارم) و اما هنگامی خورشید به زیر سقف آسمان اول میاید که آن هنگام قیامت باشد و مردم از شدت نزدیکی خورشید به سر هایشان عرق میکنند. (منبع عربی : إرشاد القلوب ج۱ ص۵۳) منبع ترجمه شده : إرشاد القلوب / ترجمه رضایی ; جلد ۱ ص ۱۳۷
دسترسی ساده تر به منبع : https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/292348
حدیث امام صادق علیه السلام درباره ایجاد شدن شبانه روز در زیر گنبد آسمان چهارم :
در اینجا نیز به حدیثی از امام صادق علیه السلام می پردازیم که سه بار واژه گنبد آسمان را تکرار کرده است :
سوره حج
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْجِبالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوَابُّ وَ كَثيرٌ مِنَ النَّاسِ وَ كَثيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذابُ وَ مَنْ يُهِنِ اللهُ فَما لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ إِنَّ اللهَ يَفْعَلُ ما يَشاءُ [18]
آيا نمى دانى تمام كسانى كه(فرشتگان) در آسمان ها و كسانى كه در زمينند(اجنه و انسانها) براى خدا سجده مىكنند؟! و [همچنين] خورشيد و ماه، ستارگان، كوهها، درختان، جنبندگان و بسيارى از مردم! امّا بسيارى [ابا دارند و فرمان] عذاب دربارهی آنان حتمى است و هركس را خدا خوار كند، كسى او را گرامى نخواهد داشت. خداوند هرچه را اراده كند [و صلاح بداند] انجام مى دهد.
حدیث امام صادق علیه السلام درباره ( قبة ) گنبدآسمان و چرخش خورشید در زیر گنبد آسمان و در فلک / در تفسیر قرآن ، ذیل سوره حج آیه 18
– الْمُفِيدُ فِي(الْإِخْتِصَاصِ):عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ الْعَلَوِيِّ،قَالَ:حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِيَادٍ،عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ،عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ،عَنْ يُونُسَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ،عَنْ أَبِي الصَّبَّاحِ الْكِنَانِيِّ،قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللّٰهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمٰاوٰاتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ
وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْجِبٰالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوَابُّ الْآيَةَ.
فَقَالَ:«إِنَّ لِلشَّمْسِ أَرْبَعَ سَجَدَاتٍ كُلَّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ:فَأَوَّلُ سَجْدَةٍ إِذَا صَارَتْ فِي طَرَفِ الْأُفُقِ حِينَ يَخْرُجُ الْفَلَكُ مِنَ الْأَرْضِ إِذَا رَأَيْتَ الْبَيَاضَ الْمُضِيءَ فِي طُولِ السَّمَاءِ قَبْلَ أَنْ يَطْلُعَ الْفَجْرُ»قُلْتُ:بَلَى،جُعِلْتُ فِدَاكَ.قَالَ:«ذَاكَ الْفَجْرُ الْكَاذِبُ،لِأَنَّ الشَّمْسَ تَخْرُجُ سَاجِدَةً وَ هِيَ فِي طَرَفِ الْأَرْضِ،فَإِذَا ارْتَفَعَتْ مِنْ سُجُودِهَا طَلَعَ الْفَجْرُ،وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلاَةِ.
وَ أَمَّا السَّجْدَةُ الثَّانِيَةُ،فَإِنَّهَا إِذَا صَارَتْ فِي وَسَطِ الْقُبَّةِ وَ ارْتَفَعَ النَّهَارُ،رَكَدَتِ الشَّمْسُ قَبْلَ الزَّوَالِ،فَإِذَا صَارَتْ بِحِذَاءِ الْعَرْشِ رَكَدَتْ وَ سَجَدَتْ،فَإِذَا ارْتَفَعَتْ مِنْ سُجُودِهَا زَالَتْ عَنْ وَسَطِ الْقُبَّةِ فَيَدْخُلُ وَقْتُ صَلاَةِ الزَّوَالِ.
وَ أَمَّا السَّجْدَةُ الثَّالِثَةُ:إِنَّهَا إِذْ غَابَتْ مِنَ الْأُفُقِ خَرَّتْ سَاجِدَةً،فَإِذَا ارْتَفَعَتْ مِنْ سُجُودِهَا زَالَ اللَّيْلُ،كَمَا أَنَّهَا حِينَ زَالَتْ وَسَطَ الْقُبَّةِ دَخَلَ وَقْتُ الزَّوَالِ،زَوَالِ النَّهَارِ».
قلت:هذه صورة ما وقفت عليه من هذا الحديث،و اللّه سبحانه أعلم،و قد تقدم في حديث أبي ذر،عن رسول اللّه(صلّى اللّه عليه و آله):«سجود الشمس مع الملائكة الموكلين بها و القمر»في قوله تعالى: هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيٰاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً من سورة يونس [1].
قوله تعالى:
هٰذٰانِ خَصْمٰانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيٰابٌ مِنْ نٰارٍ -إلى قوله تعالى- وَ ذُوقُوا عَذٰابَ الْحَرِيقِ [19-22]
https://lib.eshia.ir/71664/3/860
https://lib.eshia.ir/71664/3/861
تفسیر البرهان جلد سوم صفحه 860 و 861
ترجمه حدیث امام اباعبدالله=(صادق)علیه السلام در باب چرخش خورشید در زیر گنبدآسمان!
۴) شیخ مفید در کتاب اختصاصی، از محمد بن احمد علوی، از احمد بن زياد، از علی بن ابراهيم، از محمد بن عیسی بن عبید از بونس بن عبد الرحمن،
از ابو صباح کنانی روایت کرده است که او گفت: از امام صادق عليه السلام – در باره این آیه پرسیدم: «ألم تر أن الله يسجد له من في الماوات ومن في الأرض والشمس والقمر والنجوم والجبال والشجر والدواب»
حضرت فرمود: خورشید در هر شبانه روز چهار بار سجده می کند. اولین سجده زمانی است که در طرف افق قرار می گیرد. هنگامی که فلک از زمین خارج می شود و آن همان زمانی است که سفیدی را قبل از طلوع فجر در آسمان می بینی.
گفتم: آری، جانم به قربانت.
امام در ادامه فرمود: آن فجر کاذب است/سپیده دم.
زیرا خورشید در حالی که در گوشه ای است و در حال سجده است، خارج می شود و چون از سجده خود برخیزد، آن وقت، فجر طلوع کرده و وقت نماز صبح می شود.
اما سجده دوم، زمانی است که خورشید در وسط گنبد آسمان قرار می گیرد و روز بالا می آید و در این زمان، خورشید قبل از این که از وسط گنبد آسمان کنار رود و هنگامی که در برابر عرش قرار می گیرد به سجده می افتد و هنگامی که از سجده خود برمی خیزد، و هنگامی که از (وسط گنبدآسمان) کنار می رود و وقت نماز عصر فرا می رسد.
اما سجده سوم: زمانی است که خورشید از افق ناپدید می شود و به سجده می افتد و هنگامی که از سجده بر می خیزد، شب به پایان می رسد؛ همان طور که وقتی آن از وسط گنبدآسمان به کنار می رود، وقت عصر فرا می رسد که پایان روز می باشد.(1)
سایر منابع : تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۶۰۰
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِیذَرٍّالْغِفَارِیِّ قَالَ کُنْتُ آخِذاً بِیَدِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) وَ نَحْنُ نَتَمَاشَی جَمِیعاً فَمَا زِلْنَا نَنْظُرُ إِلَی الشَّمْسِ حَتَّی غَابَتْ فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَیْنَ تَغِیبُ قَالَ فِی السَّمَاءِ ثُمَّ تَرْفَعُ مِنْ سَمَاءٍ إِلَی سَمَاءٍ حَتَّی تَرْفَعَ إِلَی السَّمَاءِ السَّابِعَهًِْ الْعُلْیَا حَتَّی تَکُونَ تَحْتَ الْعَرْشِ فَتَخِرَّ سَاجِدَهًًْ فَتَسْجُدُ مَعَهَا الْمَلَائِکَهًُْ الْمُوَکَّلُونَ بِهَا ثُمَّ تَقُولُ یَا رَبِّ مِنْ أَیْنَ تَأْمُرُنِی أَنْ أَطْلُعَ أَ مِنْ مَغْرِبِی أَمْ مِنْ مَطْلَعِی فَذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ یَعْنِی بِذَلِکَ صُنْعَ الرَّبِّ الْعَزِیزِ فِی مُلْکِهِ بِخَلْقِهِ قَالَ فَیَأْتِیهَا جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) بِحُلَّهًِْ ضَوْءٍ مِنْ نُورِ الْعَرْشِ عَلَی مَقَادِیرِ سَاعَاتِ النَّهَارِ فِی طُولِهِ فِی الصَّیْفِ أَوْ قِصَرِهِ فِی الشِّتَاءِ أَوْ مَا بَیْنَ ذَلِکَ فِی الْخَرِیفِ وَ الرَّبِیعِ قَالَ فَتَلْبَسُ تِلْکَ الْحُلَّهًَْ کَمَا یَلْبَسُ أَحَدُکُمْ ثِیَابَهُ ثُمَّ تَنْطَلِقُ بِهَا فِی جَوِّ السَّمَاءِ حَتَّی تَطْلُعَ مِنْ مَطْلَعِهَا قَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) فَکَأَنِّی بِهَا قَدْ حُبِسَتْ مِقْدَارَ ثَلَاثِ لَیَالٍ ثُمَّ لَا تُکْسَی ضَوْءً وَ تُؤْمَرُ أَنْ تَطْلُعَ مِنْ مَغْرِبِهَا فَذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ وَ إِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَت.
روایتی از پیامبر (صلی الله علیه و آله)-
ابوذر غفّاری (رحمة الله علیه) نقل میکند: درحالیکه همگی راه میرفتیم، دست در دست پیامبر (صلی الله علیه و آله) داشتم و هر دو به آفتاب نگاه میکردیم تا اینکه غروب کرد و من عرض کردم: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! کجا غروب میکند»؟
فرمود: «در آسمان ! ، سپس از آسمانی به آسمان دیگر بالا برده میشود، تا اینکه به آسمان هفتم که زیر عرش است، میرسد. آنگاه سجدهکنان فرود میآید، و همهی فرشتگانی که عهدهدار آن هستند، به سجده میروند. سپس میگوید: پروردگارا! امر شما چیست، از کجا طلوع کنم؟ آیا از محلّ غروبم طلوع کنم یا از محلّ طلوعم؟ و این همان سخن خداوند عزّوجلّ است: وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ؛ و خورشید [نیز برای آنها آیتی است] که پیوسته بهسوی قرارگاهش در حرکت است این تقدیر خداوند قادر و داناست. (یس/۳۸) منظور، تدبیر پروردگار عزیز و توانا در آفرینش خویش است؛ خداوندی که از آفریدگان خویش آگاه است». فرمود: «سپس جبرئیل پوششی از نور عرش که به مقدار ساعتهای روز و بهاندازهی درازای آن در تابستان و کوتاهی آن در زمستان و مابین اندازههای آن در پاییز و بهار است برای آفتاب میآورد، پس آفتاب آنگونه که انسان لباس خویش را میپوشد، آن پوشش را بر تن میکند و به فضای آسمان میرود و از محلّ طلوع خویش طلوع میکند». پیامبر (صلی الله علیه و آله) میفرماید: «مانند این است که من اکنون خورشید را می بینم که سه شب محبوس بوده است و نور افشانی نمیکند. سپس لباس خورشید را بر او نمی پوشانند و به وی دستور داده میشود که از سمت مغرب طلوع کند، و به این دلیل است که خداوند عزّوجلّ میفرماید: إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ * وَ إِذَا النُّجُومُ انکَدَرَتْ».
- تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۰۰ – بحارالأنوار، ج۵۵، ص۱۴۴/ الأمالی للصدوق، ص۴۶۳/ التوحید، ص۲۸۰/ نورالثقلین/ البرهان
خلقت روز پیش از آفرینش شب :
طبرسی: عیاشی در تفسیرش به اسناد از اشعث بن حاتم می گوید: من در خراسان بودم و امام رضا علیه السلام و فضل بن سهل و مأمون در قصری در شهر مرو با هم جلسه داشتند و بر سر سفره غذا، امام رضا علیه السلام فرمود: مردی از بنی اسرائیل در شهر مدینه از من پرسید: به نظر شما، ابتدا روز آفریده شده است یا شب؟ شما چه می گویید؟ راوی می گوید: حاضران مجلس در این باره از یکدیگر پرسیدند، اما هیچ یک از آنان حرفی برای گفتن نداشتند. فضل بن سهل به امام رضا علیه السلام عرض کرد: خداوند به تو خیر و صلاح عطا کند! تو پاسخ این پرسش را بگوی. امام رضا علیه السلام فرمود: از منظر قرآن بگویم یا از منظر علم حساب؟ فضل پاسخ داد: از منظر علم حساب. امام فرمود: ای فضل! تو می دانی که طالع تمام دنیا برج سرطان است و ستارگان در پهنه وسیع این برج قرار دارند و سیاره زُحَل در برج میزان و مشتری در برج سرطان و خورشید در برج حَمَل و ماه در ثَور واقع شده اند و این دال بر وجود خورشید در میان دهمین طالع حَمَل که در وسط آسمان (یعنی در داخل چهارمین گنبد آسمانی) واقع شده است، می باشد. پس روز، قبل از شب به وجود آمده است.
مجمع البیان، ج 8، ص 275
برای درک بهتر نحوه پدیداری روز و شب در زمین تخت به مستندات زمین تخت پارسی فصل دوم قسمت های دوم و سوم رجوع کنید
فصل2 قسمت 2
https://flatearthfarsi.ir/all/مستندات-زمین-تخت-پارسی/3431/مستند-زمین-تخت-پارسی-فصل-2-قسمت-2/
فصل2 قسمت 3
https://flatearthfarsi.ir/all/مستندات-زمین-تخت-پارسی/3944/مستند-زمین-تخت-پارسی-فصل-2-قسمت-3/
( قبةالسماء و قبة المسجد / گنبدآسمان مانند گنبد مسجد هست)
همچنین توجه داشته باشید که سقف آسمان در قرآن دقیقا منظور همان گنبدآسمان هست و در مستندات فصل اول زمین تخت پارسی با احادیث و روایات همه چیز را توضیح داده ایم
مشاهده فصل اول مستندات زمین تخت پارسی در تفسیر آیات قرآنی با استفاده از روایات و احادیث
https://flatearthfarsi.ir/category/all/مستندات-زمین-تخت-پارسی/season1/
حدیثی دیگر درخصوص سجده خورشید :
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ جَمِيعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ أَبِي الصَّبَّاحِ الْكِنَانِيِ[2] عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع إِنَّ لِلشَّمْسِ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ سِتِّينَ بُرْجاً كُلُّ بُرْجٍ مِنْهَا مِثْلُ جَزِيرَةٍ مِنْ جَزَائِرِ الْعَرَبِ فَتَنْزِلُ كُلَّ يَوْمٍ عَلَى بُرْجٍ مِنْهَا فَإِذَا غَابَتِ انْتَهَتْ إِلَى حَدِّ بُطْنَانِ الْعَرْشِ فَلَمْ تَزَلْ سَاجِدَةً إِلَى الْغَدِ ثُمَّ تُرَدُّ إِلَى مَوْضِعِ مَطْلَعِهَا وَ مَعَهَا مَلَكَانِ يَهْتِفَانِ مَعَهَا وَ إِنَّ وَجْهَهَا لِأَهْلِ السَّمَاءِ وَ قَفَاهَا لِأَهْلِ الْأَرْضِ وَ لَوْ كَانَ وَجْهُهَا لِأَهْلِ الْأَرْضِ لَاحْتَرَقَتِ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَيْهَا مِنْ شِدَّةِ حَرِّهَا وَ مَعْنَى سُجُودِهَا مَا قَالَ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى- أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْجِبالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوَابُ وَ كَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ[3]
تفسیر قمی، ج ۲، ص ۵۴. ۲ / – الکافی، ج ۸، ص ۱۵۷، ح ۱۴۸.
امام علی ( خورشید، در آسمان سیصدوشصت بُرج دارد که هر یک از آن برجها مانند جزیرهای از جزایر عرب است و هر روز به درون یکی از آن برجها فرو می رود و چون غروب کند، به نزدیک عرش (یعنی تا آسمان هفتم ) بالا میرود و تا فردا هم چنان در حالت سجده است. سپس (توسط ملائکه) به جایگاهی که از آن طلوع میکند، بازگردانده میشود و دو فرشته با آن هستند که همراه خورشید بانگ سر میدهند(و ذکر می گویند).
روی خورشید به طرف اهل آسمان(ملائکه و موجودات عالم غیب) و پشت آن بهسوی اهل زمین است که اگر روی آن به سوی اهل زمین بود، زمین و هر آن کس که بر روی زمین است، از شدّت گرمای آن میسوخت؛ و معنای سجده کردن خورشید همان است که خداوند سبحان فرموده است: أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللهَ یَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِی الأرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَکَثِیرٌ مِنَ النَّاسِ.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۶۰۰
سلام
با وجود طرح ها و نظر های مختلف درباره موقعیت خورشید در زمین تخت، موقعیت خورشید و نحوه ی چرخش و نوردهی آن نامفهوم شده است. لطفا این موضوع را در اولویت های بررسی قرار دهید.
خورشید در آسمان چهارم است؟
خورشید زیر گنبد آسمان اول است؟
خوشید فاصله اش تا زمین اول 5000 کیلومتر است؟
خورشید از سقف آسمان ها عبور می کند؟
خورشید نور است یا جرم و آیا توان عبور از گنبدهای چند گانه را دارد؟
خورشید یکتاست و برای همه ی زمین ها و آسمان ها است؟
گنبدها قابل عبور هستند؟
آنچه را که منظومه ی خورشیدی می شناسیم دقیقا در کدام آسمان ها غوطه ورند؟
سیاره اند یا ستاره؟
وای چقدر همه اینها زیباست.
لعنت بر شیطان
لعنت بر منحرف کندگان انسان
ممنون
سلام
1 : خورشید در زیر گنبد چهارمین آسمان است و تا آسمان هفتم یا زیرگنبد هفتم بالا میرود و سپس پایین میاید در آسماتن چهارم.
2: خورشید در قیامت به آسمان اول وارد میشود که رسما پوست بشر کنده میشود از شدت حرارت خورشید.
3 : ارتفاع خورشیدی که در اسمان چهارم هست حداقل باید چند میلیون کیلومتر باشد. ولی به علت خاصیت عدسی مانند گنبد های شیشه ای ، مانند ذره بین نور متمرکز میشود در محدوده ای کوچک یا وسیع و با ایجاد شدن شکست نور به راحتی شبانه روز در مدل اسلامی زمین تخت قابل توضیح میشود.
4 : خورشید برای گذر از سقف های آسمان از داخل دروازه هایی عبور میکند که شبیه به چشمه گل آلود هستند طبق حدیث. به عبارت دیگر به داخل پورتال هایی میرود که ان را تله پورت میکند.
5 : مقاله خلقت خورشید و ماه رو بخونید و از جستجوگر سایت زمین تخت پارسی استفاده کنید
6: گنبد ها دارای دروازه هایی هستن که به اراده خدا باز و بسته میشن
7 : کلا 5 تا کوکب داریم و ماه و خورشید و هریک در یک اسمان بطور ویژه قرار دارن و در هر آسمانی فلکی وجود دارد و دریایی خود دار و معلق میان زمین و گنبد (=بحرالمکفوف) مخصوص آن