مهندسی و نقشه برداری – زمین تخت

مهندسی و نقشه برداری – زمین تخت / نقشه بردار ها، مهندسین و آرشیتکت ها هرگز ملزم به احتساب انحنای احتمالی زمین در پروژه های خود نیستند که خود سندی بر اثبات تخت بودن زمین است نه کروی بودن آن. کانال ها و خطوط ریلی مایل ها بدون احتساب هیچ گونه انحنایی حفاری و جاگذاری می شوند.

نقشه کشی به نام تی وست وود[1] در مجله ای به نام «بازبینی زمین[2]» (Earth Not A Globe Review The Vol III No 6 Sept Dec 1896) منتشر شده در سال ۱۸۹۶ این گونه بیان می کند: : « در طول تحقیقاتم در مورد سطوح و عمق حفر شده کانال ها در دو سوی آن ها به این اندازه گیری رسیدم که در هر دو سمت عمق کانال های چند مایلی کاملا برابر می باشد. یکی از مهندسین راه و شهرسازی حاضر بعد از ساعت ها بحث پیرامون نقش انحناء ؛ این طور بیان کرد که باور ندارد کسی بتواند شکل و ماهیت واقعی زمین را اثبات کند. »

مهندسی به نام و.وینکلر[3] در نشریه «بازبینی زمین» منتشر شده در سال ۱۸۹۳ در ارتباط با موضوع انحنای احتمالی زمین اینگونه می نویسد: به عنوان مهندسی که سال ها تجربه دارد ؛ بنده معتقدم احتساب نا معقول انحناء تنها متعلق به کتب مدرسه می باشد و هیچ مهندسی این احتساب را انجام نمی دهد. من شخصا تعداد بسیار زیادی از خطوط ریلی و کانال ها را بهره برداری کردم و هیچ گاه احتساب این انحنا حتی به ذهنم هم خطور نکرد چه به در نظر گرفتن آن! این احتساب انحناء به این معنیست که – برای اولین مایل مسافت یک کانال ۸ اینچ و در هر مایل مربع افزایش این ضریب باید در نظر گرفته شود. با در نظر داشتن یک کانال کوچک برای عبور قایق ها به طول ۳۰ مایل با قوانین بالا باید انحنایی به اندازه ۶۰۰ فوت به دست بیاید. حال گمان کنید مهندسین این مقدار را محاسبه نکنند»

دیوید واردلاو اسکات[4] در مقاله ای به نام «خاک سخت[5]» اینگونه می گوید:

«کانال سوئز که دریای مدیترانه را به خلیج سوئز در دریای سرخ مرتبط می کند اثباتی شفاف در مورد غیر منحنی بودن زمین و دریاست. این کانال با طول ۱۰۰ مایل مسیر ارتباطی بدون هیچ انحرافیست. وقتی این کانال ساخته شد هیچ گونه انحناء احتمالی برای زمین در نظر گرفته نشد و در خط مفروضی به ارتفاع ۲۶ فوت زیر سطح دریا و در یک مسیر افقی حفاری شد که در راه از چندین دریاچه عبور می کند و دو دریا را به هم متصل می سازد. در طول تمام این مسیر ۱۰۰ مایلی خط مفروضه و سطح آب کاملا موازی قرار دارند.

اگر بر حسب مدل زمین کروی قرار به اندازه گیری باشد آب های مرکزی کانال باید ارتفاعی حدود ۱۶۶۶ فوت نسبت به هر دو سمت کانال داشته باشد.

(۵۰ ^ ۲ x 8 inches = 1666 feet 8 inches)

کانال قدیمی و عظیم چین با طول ۷۰۰ مایل با فرض صاف و ثابت بودن زمین ساخته شد و هیچ انحنایی در آن احتساب نشده بود. همچنین همین نتیجه گیری پس از بررسی کانال های تازه ساخته شده دریای شمال و منچستر نیز به دست آمد. همه ی این اطلاعات این برداشت را می دهد که هیچ گونه انحنایی را نمی توان برای زمین مفروض داشت.»

توماس وین شیپ[6] در مقاله ای در کتاب «گیتی شناسی زتتیک»[7] می نویسد:

« اگر زمین منطبق بر باور عموم کروی شکل باشد؛ این مطلب کاملا بدیهیست که در حفر یک کانال احتساب انحناء باید لحاظ شود که از معادله ی تضارب مساحت فواصل در ۸ اینچ به دست می آید.

امپراطور کبیر آلمان در بهار سال ۱۸۹۱ از کانالی بر روی دریای بالتیک و دریای شمال رونمایی کرد. این کانال از محلی به نام هولتنا[8] در بخش جنوبی خلیج کیل[9] شروع و تا محلی به نام الب[10] ادامه می یابد. این کانال ۶۱ مایلی ابعادی معادل ۲۰۰ فوت عرض در سطح آب و ۸۵ فوت در عمق کانال و عمقی برابر با ۲۸ فوت دارد. و هر دو دریا هم کاملا هم سطح هستند!

برای اطلاع آن دست افرادی که احتساب انحناء را امری لازم برای نقشه کشی زمین می دانند؛ این پاسخ از طرف نشریه «بازبینی زمین» منتشر شده در اکتبر ۱۸۹۳ کفایت می کند : [ این یک رسم است که در احداث کانال ها و خطوط ریلی خطی مفروض برای نقشه کشی قرار گیرد که کاملا افقیست و در تمام بخش های نقشه مشخص است. و همچنین در عمل نیز هیچ گاه احتسابی برای انحناء زمین انجام نمی گیرد.

خطوط ریلی لندن و شمال غربی خطی مستقیم به طول ۱۸۰ مایل بین لندن و لیورپول کشیده شده است. مرتفع ترین نقطه این خطوط در میانه راه در ایستگاه بیرمینگهام تنها ۲۴۰ فوت بالاتر از سطح دریاست. اگر زمین واقعا به شکل کروی بود به علت ایجاد انحناء ۸ اینچ برای هر مایل مربع؛ این خطوط ریلی ۱۸۰ مایلی کمانی با مرکزیت ایستگاه برمینگهام با ارتفاعی معادل ۵۴۰۰ فوت بالاتر از لندن و لیورپول روبرو می شد. با اضافه کردن ارتفاع حقیقی این ایستگاه از سطح دریا (۲۴۰ فوت) با انحناء تئوری زمین کروی (۵۴۰۰ فوت) ارتفاع لازم این ایستگاه بر روی زمین کروی بایستی مقدار ۵۶۴۰ فوت باشد که این مقدار اختلاف بیش از ۱۰۰۰ فوت بیشتر از ارتفاع بلندترین کوه بریتانیا یعنی بن نویس[11] است!

توماس وینشیپ در کتاب گیتی شناسی زتتیک می نویسد:

« در نقشه کشی خطوط ریلی روی یک کره ؛ خط فرضی باید کمانی باشد از دایره فرضی عرض جغرافیایی نقطه مورد نظر. اما خط مفروض در عمل همواره به صورت افقیست که اثباتی بر افقی بودن زمین است. برای حمایت از فرضیه کروی مسئولین مربوط باید از مهندسین نقشه کش بخواهند احتساب انحناء را لحاظ کنند که متاسفانه آن هایی که آگاهند جرات این کار را ندارند! »

جی سی بورن[12] در کتابش «تاریخچه خطوط عظیم ریلی غرب»[13] بیان داشت: « تمامی خطوط ریلی انگلیس با بیش از ۱۱۸ مایل طول به استثنای دشت های مرتفع در کل کاملا مسطح هستند. »

توماس وین شیپ در کتاب گیتی شناسی زتتیک:

« ۱۱۸ مایل از خطوط ریلی مسطح است اما باز ادعا می شود سطحی که این خطوط بر رویشان نصب شده کرویست؟ غیرممکن است. نمی تواند باشد! اوایل سال ۱۸۹۸ من با آقای هوگز[14] افسر ارشد ماشین های بخار «شهر لینکلن»[15] ملاقاتی داشتم . این جناب به بنده گفت که ایشان هزاران مایل خطوط ریلی آمریکای جنوبی را نصب کرده اند ولی هیچ گاه از احتساب انحناء چیزی نشنیده اند. تنها در یک مورد ایشان بر روی پروژه ای کار کردند که هزار مایل خط ریلی کاملا مستقیم و بدون هیچ انحرافی بوده.

در نقشه کشی ریلی زمین به صورت صاف در نظر گرفته می شود و اگر به شکل کروی بود هنوز در قوانین نقشه کشی نقشی ندارد!

خطاب به تفکر و مکتب غیرعملی مردان کروی گرا با درآمدها کلان و مغز های کوچک: خط ریلی مسطح نشان دهنده سطح زمین مسطح است!! »

۱ foot = 30.48 cm

۱ mile = 1.6 Km

۱ mile = 1.6 Km

فزونی مثلث کروی

فزونی مثلث کروی

تئودولیت – مماس تئودولیت

تئودولیت – مماس تئودولیت

[1] T.Westwood

[2] Earth Review

[3] W.Winckler

[4] David Wardlaw Scott

[5] Terra Firma

[6] Thomas Winship

[7] Zetetic Cosmogeny

[8] Holtenau

[9] Kiel Bay

[10] Elbe

[11] Ben Nevis

[12] J.C.Bourne

[13] The history of the great western railway

[14] Hughes

[15] City of Lincoln