علی‌اکبر رائفی‌پور و معنای اشتباه جبت و طاغوت

در یکی از گفتگو هایی که آقای علی‌اکبر رائفی‌پور داشتند به آیه 51 سوره نساء (جبت و طاغوت) اشاره کردند و ترجمه ای عجیب و خارج از مباحث گفته شده در اسلام و تفاسیر رو گفتند که یکی از تفسیر به رای های عجیب به شمار می آید؛ این مورد از نظر ما کاملاً سهواً صورت گرفته و مطالعاتی که از روی ویکی پدیا!! بوده این نتیجه رو به ایشون القاء کرده. برای همین ترجمه صحیح این دو کلمه را در این مطلب یاد آوری می کنیم.

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا

آیه 51 سوره نساء

آيا كسانى را كه از كتاب [آسمانى‌] نصيبى يافته‌اند نديده‌اى؟ كه به «جبت» و «طاغوت» ايمان دارند، و در باره كسانى كه كفر ورزيده‌اند مى‌گويند: «اينان از كسانى كه ايمان آورده‌اند راه‌يافته‌ترند.»

متن گفته شده توسط رائفی‌پور :

اینا مصر زده شده بودند قرآن می فرماید …يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ…

جبت، فرهنگ مصری، ایجبت … خوب !؟ اینا به مصر باور کرده بودند وقتی یک جامعه ای رو ما آرام آرام رها کنیم …

معنی صحیح در منابع اسلامی:

نِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عِيسَى قَالَ كَتَبْتُ إِلَيْهِ يَعْنِي عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ أَسْأَلُهُ عَنِ النَّاصِبِ هَلْ أَحْتَاجُ فِي امْتِحَانِهِ إِلَى أَكْثَرَ مِنْ تَقْدِيمِهِ الْجِبْتَ وَ الطَّاغُوتَ وَ اعْتِقَادِ إِمَامَتِهِمَا فَرَجَعَ الْجَوَابُ مَنْ كَانَ عَلَى هَذَا فَهُوَ نَاصِبٌ

🔸محمد بن أَحمد بن زياد و موسى بن محمد بن علي بن عيسى گویند : به امام علی النقی صلوات اللَّه علیه نامه نوشتم و در مورد #ناصبی از او سؤال کردم که آیا برای امتحان کردن او به چیزی بیشتر از مقدم داشتن جبت و طاغوت و اعتقاد به امامت آن دو احتیاج دارم؟ پس جواب آمد : کسی که بر این عقیده باشد #ناصبی است!

📚مستطرفات السرائر ص۶۸ ح۱۳

جبت و طاغوت

عن ابا جعفر علیه السلام فی قول الله تعالی: «الذین امنوا به و عزروه و نصبوه و اتبعوا النو الذی انزل معه اولئک هم المفلحون» یعنی الذین اجتنبوا الجبت والطاغوت ان یعبدوها و الجبت و الطاغوت فلان و فلان وفلان و العبادة طاعةالناس لهم…

امام محمد باقر علیه السلام در مورد آیه «کسانیکه به او ایمان آورده و گرامیش می دارند و یاریش می کنند و از نوریکه همراه او نازل شده پیروی کرده اند ایشان رستگارند. (157-7) یعنی کسانی که از پرستش جبت و طاغوت دوری گزیدند و جبت و طاغوت، فلان و فلان و فلان اند و(منظور از) پرستش، اطاعت مردم از آن ها می باشد.
کافی ، ج2 ، ص305.

ثواب عظیم لعن بر جبت و طاغوت در کلام امام سجاد علیه السلام

🔹 میرزا ابی الفضل طهرانی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه می‌نویسد:

✍ فاضل زاهد ورع آخوند ملا محمد کاظم هزار جریبی که از تلامذه استاد اعظم آقای بهبهانی قدس سره بوده و خود از فضلای محدثین و عرفای محصلین است در کتاب «جمع الفضايح لأرباب القبايح» از ابو حمزه ثمالی حدیث می‌کند که وی از امام همام زین العابدین و سید الساجدین علیه السلام روایت کرده است: «قال: من لعن الجبت و الطاغوت لعنة واحدة کتب الله له سبعین الف الف حسنة و محی عنه سبعین الف الف سیئة و رفع له سبعین الف الف درجه و من امسی یلعنهما لعنة واحدة کتب له مثل ذلک. قال: فمضی مولا نا علی بن الحسین علیهم السلام فد خلت علی مولانا ابی جعفر محمد الباقر علیه السلام فقلت: یا مولای حدیثاً سمعته من ابیک، فقال: هات یا ثمالی فاعدت علیه الحدیث؟ فقال:نعم یا ثمالی اتحب ان ازیدک؟ فقلت: بلی یامولای. فقال: من لعنهما لعنةواحدة فی کل غداة لم یکتب علیه ذنب فی ذلک الیوم حتی یمسی و من امسی و لعنهما لم یکتب له ذنب فی لیلة حتی یصبح. قال: فمضی ابو جعفر ، فد خلت علی مولانا الصادق علیه السلام فقلت: حدیثاً سمعتهمن ابیک وجدک. فقال: هات یا اباجعفر فاعدت علیه الحدیث، فقال: حقاً یا ابا حمزه ثم قال علیه السلام: و یرفع له الف الف درجه ثم قال: ان الله واسع کریم.

🔸 امام سجاد علیه السلام فرمودند: کسی که یک مرتبه لعن بفرستد بر جبت و طاغوت ، خدای تبارک و تعالی هفتاد هزار هزار (هفتاد میلیون) حسنه برای او ثبت می‌نماید و هفتاد هزار هزار گناه او را می‌بخشد و هفتاد هزار هزار درجه بر او می‌افزاید و اگر کسی در شامگاه این چنین کند همان ثواب را برای او می‌نویسند. ابو حمزه در ادامه می‌گوید: بعد از شهادت امام سجاد علیه السلام خدمت مولایم امام باقر علیه السلام شرفیاب شدم و عرض کردم: مولای من ! حدیثی است که از پدر بزرگوارتان شنیده‌ام. فرمودند: بگو. و من حدیث را برای حضرت خواندم. حضرت فرمودند: بله؛ ای ثمالی آیا دوست داری که من هم بر آن بیفزایم؟ عرض کردم: آری ای مولای من. حضرت فرمودند: هر کس که آن دو را یک مرتبه لعن کند در هر صبحگاهان هیچ گناهی برای او نوشته نمی‌شود در آن روز تا این که شب هنگام را درک کند و هر کس شب را سپری کند و آن دو را لعن کند برای او گناهی نوشته نمی‌شود در آن شب تا این که صبح را درک کند. ابو حمزه در ادامه می‌گوید: بعد از شهادت امام باقر علیه السلام خدمت مولایمان امام صادق علیه السلام شرفیاب شدم و عرضه داشتم: حدیثی است که از پدرتان و جدتان شنیده‌ام. حضرت فرمودند: بگو آن را ای ابا حمزه. من نیز حدیث را برای حضرتش خواندم. حضرت فرمودند: حق است ای ابا حمزه و فرمودند: و هزار هزار (یک میلیون) درجه بر او افزوده می‌شود. سپس فرمودند: همانا که خدا وسعت دهنده و بخشنده است.

📚 شفاء الصدور، تألیف میرزا ابی الفضل طهرانی، صفحه ۶۰۸، چاپ انتشارات نبوغ