فرض بر این هست که کوکب ماه مانند یک آینه بر فراز زمین قرار دارد در ابتدا بیان می شود که کواکب 7 تا هستند و آسمان ها 7 تا هستند و در هر آسمان یک کوکب وجود دارد و کوکب ماه تنها کوکبی هست که داخل گنبد/آسمان اول وجود دارد.
در ثانی بیان می شود که کوکب ماه مانند آینه ای از زمین اول هست یعنی هر آنچه در ماه می بینیم در زمین هم وجود دارد؛ این موارد در روایات از اهل بیت نیز وجود دارد:
🌿 با دیدن آسمان می‌توان به حوادث عالم (زمین) پی برد ( احتمالا شبیه آینه) :
🌸 … قَدْ يُسْتَدَلُّ عَلَى أَشْيَاءَ مِمَّا يُحْدَثُ فِي الْعَالَمِ بِتَنَقُّلِ الشَّمْسِ وَ النُّجُومِ فِي مَنَازِلِهَا وَ لَوْ كَانَتْ كُلُّهَا مُنْتَقِلَةً لَمْ يَكُنْ لِمَسِيرِهَا مَنَازِلُ تُعْرَفُ وَ لَا رَسْمٌ يُوقَفُ عَلَيْهِ لِأَنَّهُ إِنَّمَا يُوقَفُ بِمَسِيرِ الْمُنْتَقِلَةِ مِنْهَا بِتَنَقُّلِهَا فِي الْبُرُوجِ الرَّاتِبَةِ كَمَا يُسْتَدَلُّ عَلَى سَيْرِ السَّائِرِ عَلَى الْأَرْضِ بِالْمَنَازِلِ الَّتِي يَجْتَازُ عَلَيْهَا …
📚 بحارالانوار، ج ۳، ص ۱۱۴
الرابع أن سطح القمر لما كان صقيلا كالمرآة والناظر يرى فيه صورة البحار
چهارم : سطح ماه صیقلی مثل آیینه است و ناظر صورت دریاها را در آن میبیند:
نهج واحد غير مختلف؟ وقد يعتذر له بأن التفاوت المذكور لايحس به في صفحة القمر لصغرها وبعد المسافة.
الثالث أن الاشعة تنعكس إليه من البحر المحيط أو كرة البخار لصقالتهما انعكاسا بينا ، ولا تنعكس لذلك من سطح الربع المكشوف لخشونته ، فيكون المستنير من وجهه بالاشعة النافذة إليه على الاستقامة ، والاشعة المنعكسة تبعا أضوء من المستنير بالاشعة المستقيمة والمنعكسة من الربع المكشوف وهدا مختار صاحب التحفة. واورد عليه أن ثبات الانعكاس دائما على نهج واحد مع اختلاف أوضاع الاشياء المنعكس عنها من البخار والجبال في جانبي المشرق والمغرب مستحيل.
واعتذر له بما اعتذر لاستاذه ره.
الرابع أن سطح القمر لما كان صقيلا كالمرآة والناظر يرى فيه صورة البحار ، والقدر المكشوف من الارض وفيه عمارات وغياض وجبال ، وفي البحار مراكب وجزائر مختلفة الاشكال ، وكلها تظهر للناظر أشباحها في صفحة القمر ، ولا يميز بينها لبعدها ، ولا يحس منها إلا بخيال ، وكما لايرى مواضع الاشباح في المرايا مضيئة فكذلك لاترى تلك المواضع فيه براقة أو أنه ترى صورة العمارات والغياض والجبال مظلمة كما هي عليه في الليل ، و صورة البحار مضيئة ، أو بالعكس ، فإن صورتي الارض والماء منطبعتان فيه ، كما أن الارض لكثافتها تقبل ضوء الشمس أكثر مما يقبله الماء للطافته ، فكذا صورتاهما وهذا الوجه مختار الفاضل النيسابوري في شرح التذكرة ، ومال إليه استاذنا المحقق البرجندي في شرح التذكرة أيضا ، والايراد والاعتذار كما سبق.
الخامس أن أجراما صغيرة نيرة مركوزة في جرم الشمس أو في فلكها الخارج المركز بحيث تكون متوسطة دائما بين الشمس والقمر ، وهي مانعة من وقوع شعاع الشمس على مواضع المحو من القمر ، وإنما قلنا نيرة لانها لو كانت مظلمة فيرى المحو على وجه الشمس ، والمراد أنها نيرة نورا أقل من نور بقية أجزاء الشمس ، وهذا الوجه للمدقق الخفري.
وأقول : فيه نظر ، فإن تلك الاجرام إن كانت صغيرة جدا تلاقت الخطوط الخارجة من حولها إلى القمر بالقرب منها ، ولم يصل ظلها إليه ، وإن كان لها مقدار يعتد به بحيث يصل ظلها إلى جرم القمر فوصوله إلى سطح الارض في بعض الاوقات كوقت الاستقبال أولى ، فكان يبنغي أن يظهر على سطح الارض كما يظهر ظل الغيم ونحوه ، وليس فليس والله أعلم بحقائق الامور.
یک رویکرد متفاوت است؟ او ممکن است عذرخواهی کند که ناهماهنگی فوق در سطح ماه به دلیل کوچکی و دوری آن احساس نمی شود.
سوم اینکه پرتوها از دریای اطراف یا گوی بخار به او منعکس می‌شوند به دلیل صاف بودن انعکاس شفافی که دارند و به دلیل ناهمواری آن از سطح ربع در معرض بازتاب نمی‌شوند. و به او اشاره کرد که پایداری انعکاس همیشه بر یک رویکرد است با شرایط مختلف اشیاء منعکس شده از آن مانند بخار و کوه در دو طرف شرق و غرب غیر ممکن است. و همان گونه که از استادش عذرخواهی کرد از او عذرخواهی کرد.
چهارم آن که سطح ماه مانند آینه صاف بود و بیننده در آن تصویر دریاها و کوزه را از زمین می بیند و در آن ساختمان ها و دریاها و کوه ها و در آن است. در دریاها قایقها و جزایری به اشکال مختلف وجود دارد و همه آنها ارواح خود را در سطح ماه به بیننده جلوه می دهند و او به دلیل دوری آنها را از یکدیگر جدا نمی کند و آنها را جز با خیال احساس نمی کند.
همانطور که جاهای ارواح را در آینه ها روشن نمی بیند، پس آن مکان ها را در آن روشن نبینید، یا تصویر ساختمان ها را می بیند، ابرها و کوه ها را مانند شب تاریک می بیند و تصویر دریاها نورانی هستند یا برعکس، دو تصویر زمین و آب در آن نقش بسته است و زمین به دلیل چگالی اش نور خورشید را بیشتر از آب به خاطر مهربانی اش می پذیرد، پس من اینگونه هستم.
آنها را به تصویر کشیده و این چهره مختار الفاضل النصابوری در توضیح بلیط است. پنجم اینکه اجسام کوچک و نورانی در بدنه خورشید یا در مدار بیرونی آن متمرکز می شوند، به طوری که همیشه بین خورشید و ماه حد واسط قرار می گیرد و از تابش پرتوهای خورشید به مکان های پاک شده جلوگیری می کند.
ماه ولی نور گفتیم چون اگر تاریک بود محو بر روی خورشید دیده می شود و مراد نورانی است یک نور از نور بقیه خورشید کمتر است و این صورت بازرس نگهبان است.
و من می گویم: ملاحظه است، زیرا اگر این اجسام بسیار کوچک باشند، خطوطی که در اطراف آنها پدیدار می شود، در نزدیکی خود با ماه برخورد می کند و سایه آنها به آن نمی رسد، و اگر مقدار قابل توجهی داشته باشند به طوری که سایه آنها به بدنه برسد. ماه، سپس در بعضی اوقات به سطح زمین می رسد، مثلاً اول وقت پذیرایی است، باید به صورت سایه ابر و مانند آن در سطح زمین ظاهر می شد.
اینطور نیست و خداوند به حقایق امور داناتر است.
https://lib.eshia.ir/11008/58/194
مطالب تحقیقاتی:
۱) امام باقر: لا ينبغي للشمس أَن تكون مع ضَوْءِ اَلْقَمَرِ بالليل
(بحار الأنوار-ج۵۵-ص۱۵۹)
۲) امام صادق: كم ضوء الشمس على ضَوْءِ اَلْقَمَرِ درجة
(بحار الأنوار-ج۴۷-ص۲۱۸)
قد روى الناس ان رسول الله (ص) قال: إن الشمس والقمر #نوران في النار؟
يَا مَنْ أَنَارَ الْقَمَرَ الْمُنِيرَ فِي سَوَادِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِک بِلُطْفِهِ، يَا مَنْ أَنَارَ #الشمس_المنیرة
#منبع؛ تفسير قمی جلد: ۲ صفحه: ۳۴۳
#منبع: منهج الدعوات صفحه ۱۱۰
#منبع: تفسير امام العسكری جلد ۱ صفحه ۵۷۵
#منبع: زاد المعاد جلد ۱ صفحه ۵۲۵
حالا این مورد مورد توجه قرار می گیرد که اگر ماه آینه ای از زمین باشد لذا خشکی های زمین باید بیشتر از این مواردی باشد که در نقشه وجود دارد؛ این چیزی است که در مورد آن صحبت می کنم:
ویدئو زیر هم به همین موضوع اشاره ای کرده است:
