خبرگزاری ایمنا – زمین تخت

بررسی کد خبر 537733 از خبرگزاری ایمنا که زمین مسطح یا زمین تخت رو چیزی دلسرد کننده بدون دلایل منطقی توصیف کردند:

وجود نظریه زمین تخت، بسیار دلسرد کننده است، ولی این نظریه با تفکری انتقادی و دلایل علمی و منطقی رد خواهد شد.

نویسنده این خبر فاطمه فخرایی‌فرد، کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان هست که در خبرگزاری ایمنا خودشون بیان کردند:

به گزارش خبرنگار ایمنا و بر اساس یادداشتی که فاطمه فخرایی‌فرد، کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان در رابطه با “نظریه زمین تخت” در اختیار این رسانه قرار داده است

“ما در زمانه عجیبی زندگی می‌کنیم. در حالی که اشخاصی مانند ایلان ماسک، برای اعزام فضانوردان به مریخ در چند سال آینده، تلاش می‌کنند، ظاهراً افرادی هنوز کروی بودن زمین را باور ندارند. وجود نظریه زمین تخت بسیار دلسرد کننده است، ولی این نظریه با تفکری انتقادی و دلایل علمی و منطقی رد خواهد شد.

مشاهده ماه گرفتگی
ماه گرفتگی زمانی رخ می‌دهد که زمین بین خورشید و ماه قرار گرفته و بر ماهواره طبیعی ما سایه می‌اندازد. اگر در ماه گرفتگی به سایه زمین نگاه کنید، متوجه خمیدگی آن مانند قسمتی از یک دایره می‌شوید. علاوه بر آن سایه زمین بر روی ماه در هر ماه گرفتگی دایره‌ای شکل است و با چرخش زمین تغییر نمی‌کند. تنها حجمی که هر بار یک سایه کاملاً دایره‌ای ایجاد می‌کند، صرف نظر از جهت آن یک کره است.

ممکن است کسی استدلال کند که یک صفحه تخت نیز می‌تواند سایه گرد ایجاد کند. بله؛ می‌تواند، اما فقط در یک زاویه خاص و هنگامی که بر تابش خورشید عمود شود، اما در این مورد، خورشید باید در زیر صفحه مسطح قرار گیرد؛ که زمین تخت گرایان ادعا می‌کنند خورشید همیشه بر فراز زمین معلق است و مانند نورافکن می‌درخشد.

پاسخ به این مطلب:

۲) علی بن ابراهیم درباره آیه «فَمَحَوْنَا آیَةَ اللَّیْلِ» گفت: این محو در ماه اتفاق افتاده [و از نورش کاسته شده است]. [۱] ۳) و نیز او از پدرش، از حسن بن محبوب، از عبد الله بن سنان، از معروف بن خَرَّبُوذ، از حَکَم بن مُستَنیر، از علی بن حسین (یعنی امام سجاد) (علیهما السلام) روایت کرده است که فرمود: یکی از زمان‌هایی که خداوند به خاطر نیاز مردم به آن مقدّر فرموده، (#بحرمکفوف) دریایی است که خداوند بین آسمان و زمین خلق کرد، سپس مدار خورشید و ماه و ستارگان و سیّارات را در آن دریا قرار داد، پس همه این مجموعه را در فَلَک قرار داد. سپس مَلَکی را که هفتاد هزار مَلَک تحت امر او بودند بر فلک گماشت، و آن هفتاد هزار ملک، فلک را می‌چرخانند، این چرخش خورشید و ماه و ستارگان و سیارات در پی چرخش فلک، باعث می‌شود آنها در هر روز و شب در آن منزلی که خدا مقدّر فرموده قرار بگیرند. وقتی گناه بندگان زیاد شود و خداوند بخواهد با آیتی از آیاتش آنها را مؤاخذه کند، به مَلَکی که بر فلک گماشته شده است، امر می‌کند فلکی را که مدار خورشید و ماه و ستاره و سیاره در آن است از مجرا و محل همیشگی خود منحرف کند. آن ملک به هفتاد هزار ملائکه تحت امرش همین دستور را می‌دهد و آنها اطاعت می‌کنند، در نتیجه خورشید به آن دریایی که فلک در آن جاری است، می‌افتد و دما و حرارتش از بین می‌رود و رنگش تغییر می‌کند. و هرگاه خداوند بخواهد آن آیت و نشانه را عظمت بیشتری بدهد، خورشید در آن دریا کاملاً فرو می‌رود، به خاطر این که خداوند می‌خواهد با این نشانه خلق خود را بترساند و بیم دهد. این حالتی است که کسوف کامل اتفاق می‌افتد و همین اتفاق در مورد ماه هم به وقوع می‌پیوندد، سپس وقتی خدا اراده کند آن دو را درآورد و در مدار خود قرار دهد، به ملک مسئول امر می‌کند خورشید را به مدار خود برگرداند و ملک، فلک را بر مجرای خود بازمی گرداند و خورشید از آب درمی آید در حالی که کدر و تیره رنگ است؛ و همین طور است درباره ماه. سپس امام علی بن حسین علیه السلام فرمود: تنها شیعیان ما از این دو آیت و نشانه- کسوف و خسوف- می‌ترسند. پس وقتی این واقعه رخ می‌دهد، از خدا بترسید و به سوی او بازگردید.
ص: ۸۲۶
———-
[۱]: [۱] – تفسیر قمی، ج ۱، ص ۴۰۶. / ویا تفسیر القمی جلد دوم ص 15 و 16

تفسیر البرهان صفحه ۸۲۶

نکته: علی ابن حسین همان امام سجاد علیه السلام است

 

تَفْسِیرُ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ، عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ یَسَارٍ عَنْ مَعْرُوفِ بْنِ خَرَّبُوذَ عَنِ الْحَکَمِ بْنِ الْمُسْتَنِیرِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ع قَالَ: إِنَّ مِنَ الْآیَاتِ الَّتِی قَدَّرَهَا اللَّهُ لِلنَّاسِ مِمَّا یَحْتَاجُونَ إِلَیْهِ الْبَحْرَ الَّذِی خَلَقَهُ اللَّهُ بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ قَالَ وَ إِنَّ اللَّهَ قَدَّرَ فِیهِ مَجَارِیَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ النُّجُومِ وَ الْکَوَاکِبِ ثُمَّ قَدَّرَ ذَلکَ کُلَّهُ عَلَی الْفَلَکِ ثُمَّ وَکَّلَ بِالْفَلَکِ مَلَکاً مَعَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ فَهُمْ یُدِیرُونَ الْفَلَکَ فَإِذَا أَدَارُوهُ دَارَتِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْکَوَاکِبُ مَعَهُ فَنَزَلَتْ فِی مَنَازِلِهَا الَّتِی قَدَّرَهَا اللَّهُ لهَا لِیَوْمِهَا وَ لَیْلَتِهَا فَإِذَا کَثُرَتْ ذُنُوبُ الْعِبَادِ وَ أَحَبَّ اللَّهُ أَنْ یَسْتَعْتِبَهُمْ بِآیَةٍ مِنْ آیَاتِهِ أَمَرَ الْمَلَکَ الْمُوَکَّلَ بِالْفَلَکِ أَنْ یُزِیلَ الْفَلَکَ عَنْ مَجَارِیهِ قَالَ فَیَأْمُرُ الْمَلَکُ السَّبْعِینَ أَلْفَ الْمَلَکِ أَنْ أَزِیلُوا الْفَلَکَ عَنْ مَجَارِیهِ قَالَ فَیُزِیلُونَهُ فَتَصِیرُ الشَّمْسُ فِی ذَلِکَ الْبَحْرِ الَّذِی کَانَ فِیهِ الْفَلَکُ فَیَنْطَمِسُ ضَوْؤُهَا وَ یَتَغَیَّرُ لَوْنُهَا فَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یُعَظِّمَ الْآیَةَ غُمِسَتْ فِی الْبَحْرِ عَلَی مَا یُحِبُّ أَنْ یُخَوِّفَ عِبَادَهُ بِالْآیَةِ قَالَ وَ ذَلِکَ عِنْدَ انْکِسَافِ الشَّمْسِ وَ کَذَلِکَ یُفْعَلُ بِالْقَمَرِ فَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یُجَلِّیَهَا وَ یَرُدَّهَا إِلَی مَجْرَاهَا أَمَرَ الْمَلَکَ الْمُوَکَّلَ بِالْفَلَکِ أَنْ یَرُدَّ الْفَلَکَ عَلَی مَجْرَاهُ فَیَرُدُّ الْفَلَکَ وَ تَرْجِعُ الشَّمْسُ إِلَی مَجْرَاهَا قَالَ فَتَخْرُجُ مِنَ الْمَاءِ وَ هِیَ کَدِرَةٌ وَ الْقَمَرُ مِثْلُ ذَلِکَ قَالَ ثُمَّ قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السلام أَمَا إِنَّهُ لَا یَفْزَعُ لِلْآیَتَیْنِ وَ لَا یَرْهَبُ إِلَّا مَنْ کَانَ مِنْ شِیعَتِنَا فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ مِنْهُمَا فَافْزَعُوا إِلَی اللَّهِ تَعَالَی وَ رَاجِعُوهُ.

امام سجاد علیه السلام فرمود: «همانا از آن نشانه هایی که خداوند برای مردم مقدر نمود و مردم به آن نیازمند هستند، دریایی است که خدا آن را میان آسمان و زمین آفریده است. و همانا خداوند، محل جریانِ خورشید و ماه و ستارگان و کواکب را در آن مقدر کرد. سپس همه‌ی آن ها را روی یک فلک قرار داد. سپس فرشته ای را بر آن فلک، نگهبان کرد که همراه او هفتاد هزار فرشته‌ی دیگر هستند و آن ها فلک را می‌چرخانند. پس چنانچه آن را بچرخانند خورشید و ماه و ستارگان و کواکب نیز همراه آن فلک، می‌چرخند. سپس همه در فرودگاه های خود که خداوند آن را برایشان مقدر کرده، برای روز خود و برای شب خود فرود می‌آیند. پس هرگاه گناهان بندگان بسیار شود، و خداوند بخواهد آن ها را با نشانه ای از نشانه هایش بترساند، آن فرشته‌ی نگهبان فلک را دستور می‌دهد تا فلک را از محل های جریان خود پایین بیاورد. پس آن فرشته، همه‌ی آن هفتاد هزار فرشته‌ی دیگر را امر می‌کند تا آن فلک را از محل های جریان خود پایین بیاورند.
پس آنها فلک را پایین می آورند و بعد، خورشید در آن دریایی که فلک در آن جاری بود فرو می‌رود. پس روشنایی خورشید کم می‌شود و رنگش تغییر می‌کند.
پس هرگاه خداوند عز و جل بخواهد تا این نشانه اش را بزرگ بشمارد، به همان اندازه که خدا دوست دارد تا بندگانش را با این نشانه بترساند، نور خورشید (به همان مقدار) کم می‌شود. و این رخداد، هنگام خورشید گرفتگی است. و ماه نیز اینچنین می‌شود.
پس هرگاه خداوند عز و جل بخواهد که خورشید را آشکار کند یا آن را به محل جریانش برگرداند، به فرشتهٔ نگهبان آن فلک دستور می‌دهد تا فلک را به محل جریان خود برگرداند. پس فلک برگشته و سپس خورشید به محل جریانش بر می‌گردد. پس، از آب خارج می‌شود در حالی که تاریک و تیره بوده است. فرمود: و ماه نیز مانند آن است.»
سپس امام سجاد علیه السلام در پایان فرمودند: «هان! (آگاه باشید) که همانا هیچ کس به خاطر این دو نشانه (کسوف و خسوف) زاری نمی‌کند (نماز آیات نمی‌خواند) و هیچ کس به سبب این دو نشانه نمی‌هراسد، به جز کسانی که از شیعیان ما هستند. پس هرگاه چنین شد، به سوی خدای عز و جل ناله کنید و به سویش بازگردید (توبه کنید)»

منابع:
کافی ج ۸ ص ۸۳
من لایحضره الفقیه ص ۱۴۱
تفسیر القمّیّ ص ۱۴۱
بحارالانوار – مجلد ۵۵، صفحه ۱۴۶

 

توضیحات بیشتر :

مستند زمین تخت پارسی فصل اول قسمت 1 remake

 

نحوه تماشای کشتی در افق
اگر یک دوربین دو چشم بگیرید، به ساحل دریا بروید و حرکت کشتی را تماشا کنید. ابتدا بدنه کشتی ناپدید می‌شود و آخرین بخشی که در افق فرو می‌رود بالای دکل کشتی است که این جریان به دلیل انحنای زمین رخ می‌دهد. حال اگر زمین تخت بود کشتی باید همیشه به طور کامل مشاهده و تنها کوچک‌تر می‌شد.

پاسخ به این مطلب:

توجه داشته باشید که که یکی از قوانین عادی و ساده طبیعت پرسپکتیو می باشد یعنی هرچقدر جسم دورتر برود به نظر کوچک تر و محو تر دیده می شود، اگر از چشم معمولی انسان استفاده کنیم بزرگنمایی 1 برابر هست و اگر از دوربین دو چشم استفاده کنیم برای مثال این مدل:

گستره بزرگنمایی 7 تا 15 برابر خواهد بود و مشاهده می شود که چیزی محو نمیشود و یا فاصله باید چند برابر بیشتر شود تا احساس شود که محو شده است اما اگر دوربین رو تغییر دهیم به دوربین سوپر زوم برای مثال این نمونه:

در این حالت با گستره بزرگنمایی 60 برابری باز هم میبینیم که چیزی محو نشده بلکه این ناتوانی در میزان بینایی فرد ناظر هست که گمان می کند محو می شود.

مشاهده صورت‌های فلکی
اگر به آسمان نگاه کرده و چند صورت فلکی پیدا کنید، هنگامی که از اشخاصی در نیم‌کره دیگر زمین در رابطه با صورت‌های فلکی که رؤیت می‌کنند، بپرسید، خواهید آموخت که صورت‌های فلکی تنها در یکی از نیمکره‌های زمین قابل مشاهده است. به عنوان مثال: الگوی ستاره‌ای ملاقه در دب اکبر از استرالیا قابل مشاهده نیست و صورت فلکی صلیب جنوبی نیز از ایران قابل مشاهده نیست. در نتیجه تمامی ۸۸ صورت فلکی برای کل ساکنین زمین قابل رصد نیستند زیرا انحنای زمین برخی صورت‌های فلکی را از دید ما پنهان می‌کند. اگر زمین یک دیسک مسطح بود تمام صورت‌های فلکی از هر منطقه زمین قابل مشاهده بود.

پاسخ به این مطلب:

این مسئله کاملا روشن و غیر قابل رد هست. شما در جنوب ایران بیایید ستاره قطبی رو نگاه کنید ۳ مشت بالای افق شمال هست و وقتی همین ستاره رو از شمالی ترین شهرهای ایران نگاه کنید ۴ مشت بالای افق شمال هست. علتش اینه که هر مشت ۱۰ درجه است و جنوب ایران حدود ۳۰ درجه بالای استواست و شمال ایران حدود ۴۰ درجه بالای استواست. دقیقا در ۹۰ درجه بالای خط استوا در شمال اروپا که بروید ستاره قطبی در سمت الراس است.

اما اینکه این اثبات کرویت زمین باشد چنین ادعایی درست نیست زیرا خیلی مدل های دیگر برای این قابل توجیه هستند. در زمین تخت وقتی شما گنبد آسمان را دارای حبک و شبکه ها بدانید، میفهمید از هر مختصاتی یک زاویه متفاوتی از آسمان را می‌بینید مثلا زمین را یک فرش دایره زیر یک گنبد شیشه ای کریستالی تصور کنید که از بیرون صورت شما به سطح گنبدش میخورد ولی در هر جای فرش زیر آن چهره شما را از زاویه دیگری از گنبد تماشا می‌کنند.

همانطور که ماه و خورشید در مدار خود در حال گردش هستند، صور فلکی به مرکزیت ستاره جُدَی هم به فرمان خدا در محور خود در حال چرخش است و هزاران سال است که یک میلیمتر تغییر مکان نداده است. به نظر میرسد که موقعیت جغرافیایی ستاره جُدَی دقیقا بالای قطب شمال باشد.

تفاوت زمان در مناطق مختلف
چرا نیویورک ۱۲ ساعت با پکن اختلاف زمان دارد؟ نکته این است که هنگام روشن شدن نیویورک توسط خورشید، آن سوی کره زمین و مکان قرارگیری پکن کاملاً تاریک است. این موضوع به دلیل اینکه زمین کروی است و حول محور خود می‌چرخد پدید می‌آید.

زمین تخت گرایان معتقدند که مناطق زمانی نیز با مدل آنها امکان پذیر است زیرا خورشید بیشتر مانند یک نورافکن می‌درخشد و نور را فقط از یک مکان خاص ساطع می‌کند. با این حال، در این مدل باید بتوانیم خورشید را همیشه در آسمان ببینیم، حتی اگر نور آن مستقیماً به ما نرسد. در حقیقت، ما خورشید را در شب نمی‌بینیم، بنابراین این مدل بدیهی نادرست است.

پاسخ به این مطلب:

اندازه خورشید شصت فرسخ در شصت فرسخ » امیر المؤمنین علیه السلام می‌فرماید: مسافت کل زمین پانصد سال راه است؛ صد سال مسافت و اندازه آبادی‌ها و شهرها و چهارصد سال مسافت و اندازه صحراها و کوه‌ها و مناطق غیر مسکونی، و اندازه خورشید شصت فرسخ در شصت فرسخ، و اندازه ماه چهل فرسخ در چهل فرسخ است، درون ماه و خورشید برای اهل آسمان‌ها می‌درخشد و نور می‌دهد و برون و قشر آنها برای اهل زمین نور می‌دهد، و سیارات به اندازه بزرگ ترین کوه‌های روی زمین هستند و خورشید قبل از ماه خلق شده است. [۱]

۴) سَلّام بن مُستنیر گفته است: از امام محمد باقر علیه السلام پرسیدم: چرا خورشید داغ تر از ماه است؟ فرمود: خداوند خورشید را از نور آتش و زلالیّت آب آفرید، یک لایه از این و یک لایه از آن، وقتی به طبقه و لایه هفتم رسید لایه و پوششی از آتش بر روی آن کشید؛ لذا خورشید داغ تر از ماه است. پرسیدم: ماه چطور؟ فرمود: خداوند ماه را از نور آتش و زلالیّت آب آفریده است، یک لایه از این و یک لایه از آن، وقتی به طبقه و لایه هفتم رسید، پوششی از آب بر روی آن کشید؛ لذا ماه سردتر از خورشید شد. [۲]

۵) عیاشی از ابو بصیر، از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که درباره آیه: «فَمَحَوْنَا آیَةَ اللَّیْلِ» فرمود: منظور، لکّه سیاهی است که بر روی ماه وجود دارد. [۳]

۶) نصر بن قابوس، از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمود: [لکّه] سیاهی که بر روی ماه است، محمد رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌باشد. [۴] ———-
[۱]: [۱] – تفسیر قمی، ج ۱، ص ۴۰۶.
[۲]: [۲] – تفسیر قمی، ج ۱، ص ۴۰۷.

نسخه دیگر تفسیر القمی : جلد دوم بخش : علةالکسوف الشمس – ص 15 /16

[۳]: [۳] – تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۰۶، ح ۲۸.
[۴]: [۴] – تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۰۶، ح ۲۹.

تفسیر البرهان جلدپنجم ص ۸۲۷

تغییر اندازه سایه‌ها
برای این آزمایش، شما به یک نفر احتیاج دارید که حداقل چند کیلومتر دورتر از شما زندگی کند. در یک روز آفتابی، هر دوی شما باید چوب‌های یکسانی را برداشته، آنها را در یک زمان به صورت عمود بر سطح زمین فرو کرده و طول سایه را اندازه بگیرید. خواهید فهمید که سایه‌ها طول‌های متفاوتی دارند. این اتفاق نیز به دلیل خمیدگی زمین رخ می‌دهد. از آنجا که چوب‌ها به اندازه کافی از هم فاصله دارند، نور خورشید در زوایای مختلف به آنها برخورد می‌کند. مفهوم “خورشید در کانون توجه” طرفداران زمین تخت، نیز می‌تواند این پدیده را توضیح دهد، اما همانطور که پیش‌تر خواندید این امر میسر نیست.

پاسخ به این مطلب:

این پاسخ هم همان پاسخ بالایی را می تواند داشته باشد چراکه زمانی که اندازه خورشید و فاصله آن از سطح زمین را درک کنید میبینید که تغییر اندازه سایه ها کاملاً مطابق به مدل مسطح از زمین می باشد، اما اگر اندازه خورشید طبق مدل کروی و سایز فاصله هم طبق همان بیان شود به دلیل جاذبه شدید این دو جرم (در تعریف کرویت) به سرعت فاصله این دو اندک می شود و به هم برخورد می کنند.

مشاهده شکل سیارات دیگر
واقعیت این است که هیچ سیاره مسطحی در منظومه شمسی وجود ندارد. اگر با تلسکوپ به آسمان نگاه کنید می‌توانید سیاره زهره، مریخ، مشتری یا زحل را مشاهده کنید. این سیارات از نظر ویژگی‌های فیزیکی بسیار متفاوت هستند، اما همه آنها کروی‌اند. چرا زمین باید از نظر فیزیکی با سایر سیارات منظومه شمسی متفاوت باشد؟! این استدلال ممکن است یک شخص متعصب را متقاعد نکند، اما به هر حال ارزش فکر کردن دارد.

پاسخ به این مطلب:

در واقع سیارات به شکلی که گفته می شود وجود خارجی ندارند بلکه ما مجموعه ای از کواکب، ستاره ها و راه شیری داریم.

و این ها به عنوان زینت و زیبایی برای سطح زمین ساخته شده اند برای درک بهتر این موضوع سری مستند های زمین تخت پارسی را حتماً مشاهده کنید.

انا زینا السماء الدنیا بزینة الکواکب (صافات/سوره۳۷، آیه۶.)

ما آسمان پائین را با ستارگان تزیین کردیم.

در تعریف زمین تخت پارسی هفت گنبد (آسمان/سپهر) داریم و آسمان اول که پایینترین آن ها می شود زینت داده شده.

رب السمـوت والارض وما بینهما ورب المشـرق • انا زینا السماء الدنیا بزینة الکواکب (صافات/سوره۳۷، آیه۵.و6)

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است و پروردگار خاورها.ما آسمان اين دنيا را به زيور اختران آراستيم

به وضوح به یک زمین و چند آسمان اشاره شده است.

قرآن هفت بار به صورت صریح و دو بار به‌کنایه از آسمان‌های هفت‌گانه یاد کرده است؛[۲] از جمله در سوره‌های بقره (آیه ۲۹)، ‌‌ٰٰٰٰاِسراء (آیه ۴۴)، مؤمنون (آیه ۸۶)، فُصِّلَت (آیه ۱۲)، مُلْك (آیه ۳)، نوح(آیه ۱۵) و طلاق (آیه ۱۲). در سوره مؤمنون آمده است: «قُلْ مَن رَّ‌بُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَ‌بُّ الْعَرْ‌شِ الْعَظِيمِ» (بگو: پروردگار آسمان‌هاى هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ كيست؟)

در آخر باید بگوییم: به تصاویر زمین که در فضا گرفته شده نگاه کنید. از زمان پرتاب اسپوتنیک یک در سال ۱۹۵۷ دانشمندان، کاوشگران و ماهواره‌های بی‌شماری به فضا پرتاب شده‌اند که ایستگاه فضایی بین‌المللی از جمله آن‌ها است و فضانوردان دائماً در حال انجام ماموریت هستند؛ در نتیجه هزاران عکس شگفت‌انگیز با کیفیت بالا از سیاره خود در دسترس داریم که در این تصاویر به وضوح کروی بودن زمین قابل مشاهده است.

پاسخ به این تفسیر به رای:

به وضوح اگر شما قرآن، احادیث، امام ها و معصومین و پیامبران رو قبول داشته باشید چنین مطالبی رو در یک نشریه خبری منتشر نمی کردید. برای فهم این موضوع که اکثر مطالب و عکس ها و ویدئو ها چیزی جز انیمیشن و صحنه سازی سینمایی نیست باز هم می توانید به سری مستند ها و مقالات ما مراجعه کنید.