نام مقاله : تفسیر روایی سوره مرسلات آیه 25 – کفاتا به چه معناست؟ در پاسخ به دروغ های کروی گرایان
کروی گرایانی که هنوز نمیدانند تفسیر به رای حرام است ، در یک تفسیر به رای فوق انتحاری کلمه کفاتا را که در حقیقت به معنای محل زندگی و دفن است را به پرواز کردن با بال های بسته شده معنا و تفسیر کرده اند !
مقاله ای در اثبات حرام بودن معنی بافی و تفسیر بافی برای قران توسط غیرمعصوم ⬇️
تفسیر قرآن و معنی کردن کلمات خاص ، حق انحصاری معصومین علیهم السلام هست و جز آنان هرکس مدعی شود در این حق سهیم است کافر و ملعون و نوعی دجال است که حق و باطل را میخواهد بهم ببافد !
اگر دقت کنید طرف داره میگه کفاتا یعنی پرواز پرنده ای در حالتی که بالهاش بسته باشه. این جوک و دروغی که سعی دارن به قران ربط بدهند آبشار تناقضاته ! (احتمالا باید از دوستتون درخواست کنید به کمپ ترک اعتیاد برای ترک مواد توهم زا رجوع کنه چون تا الان ندیدم هیچ بشری حتی از بین فرقه های ضاله و اهل رای و اهل بدعت هم چنین توهم بزنه که کلمه کفاتا به معنای محل زندگی و دفن رو به پرواز کردن در حالت بسته بودن بالها معنا کنه)
پرنده اگر بالش بسته بشه نهایتا بتونه مثل گنجشک بپره یا مثل پنگوئن زمینگیر میشه !
بگذریم از این ادعای مسموم و صرفا به ارائه ترجمه حقیقی برای ایات قران ، مبتنی بر فرمایش امام معصوم بپردازیم
آیه ۲۵ و 26 – سوره مرسلات
آیه أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفاتاً [25] أَحْياءً وَ أَمْواتاً [26]
آيا زمين را مساکنی برای مردگان و زندگان قرار نداديم ؟
الصّادق (علیه السلام)-
ِ عَنْ أَبِی‌کَهْمَسٍ عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتاً قَالَ: دَفْنُ الشَّعْرِ وَ الظُّفُرِ.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند- ابوکَهمس از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی این آیات: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا * أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا، روایت می‌کند که می‌فرماید: «منظور دفن کردن مو و ناخن است».
- تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۸۸ — الکافی، ج۶، ص۴۹۳/ وسایل الشیعهًْ، ج۲، ص۱۲۷/ نورالثقلین/ البرهان
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ حَمَّادِ‌بْنِ‌عِیسَی عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) أَنَّهُ نَظَرَ إِلَی الْمَقَابِرِ فَقَالَ یَا حَمَّادُ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ وَ نَظَرَ إِلَی الْبُیُوتِ فَقَالَ: هَذِهِ کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ ثُمَّ تَلَا: أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتاً وَ رُوِیَ أَنَّهُ دَفَنَ الشَّعْرَ وَ الظُّفُرَ.
امام صادق (علیه السلام)- حمّادبن‌عیسی از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است: آن حضرت (علیه السلام) به قبرستان‌ها نگاه کرد و فرمود: «ای حمّاد! این کِفات مردگان است». و به خانه‌ها نگاه کرد و فرمود: «این کِفات زندگان است». و این آیات را تلاوت نمود: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا * أَحْیَاء وَأَمْوَاتًا و روایت کرده است که منظور دفن نمودن مو و ناخن است.
- بحارالأنوار، ج۵۷، ص۸۱/ بحارالأنوار، ج۷۳، ص۱۲۵/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۴؛ «و روی انه … الظفر»/ معانی الأخبار، ص۳۴۲/ نورالثقلین؛ «احیاء … الظفر»/ البرهان
علیبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- الکِفَاتُ الْمَسَاکِنُ.
علی بن ابراهیم (رحمة الله علیه)- کِفَاتًا به معنی مساکن (مردگان یا زندگان) است.
- تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۸۸ – بحارالأنوار، ج۹، ص۲۴۶/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۴/ القمی، ج۲، ص۴۰۰/ نورالثقلین
أمیرالمومنین (علیه السلام)- تَفْسِیرُ عَلِیِّ‌بْنِ‌إِبْرَاهِیمَ، قَال نَظَرَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فِی رُجُوعِهِ مِنْ صِفِّینَ إِلَی الْمَقَابِرِ فَقَالَ: هَذِهِ کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ أَیْ مَسَاکِنُهُمْ ثُمَّ نَظَرَ إِلَی بُیُوتِ الْکُوفَهًِْ فَقَالَ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ: أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتاً.
امام علی (علیه السلام)- امیرالمؤمنین (علیه السلام) در بازگشت خود از صفّین چشمش به قبرستان افتاد و فرمود: «اینجا کِفات اموات است ، سپس فرمود ((أَیْ مَسَاکِنُهُمْ ))یعنی محل های سکونت آنها هست». بعد چشم به منازل کوفه انداخته، فرمود: «این هم کِفاتاً أَحْیا (محل سکونت زندگان) است».
بعد این آیه را قرائت نمود: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتا.
- تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۰ – بحارالأنوار، ج۹، ص۲۴۶/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۴/ القمی، ج۲، ص۴۰۰/ نورالثقلین
أمیرالمومنین (علیه السلام)- رُوِیَ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) أَنَّهُ نَظَرَ إِلَی الْجَبَّانَهًِْ فَقَالَ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ ثُمَّ نَظَرَ إِلَی الْبُیُوتِ فَقَالَ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ.
امام علی (علیه السلام)- روایت شده است: [در تشییع جنازه‌ای] امام علی (علیه السلام) به قبر نگاه کرد و فرمود: «این کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ است (یعنی مساکن مردگان است) ». سپس به خانه های افراد زنده نگاه کرد و فرمود: «این هم کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ (مساکن زندگان)است».
- تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۰ – بحارالأنوار، ج۵۷، ص۷۶/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۱۴
